Alle inzendingen over rustend

glinsterende pijn druppels vergankelijkheid rustend in een oog…

Rustend op een paal met wapperende vleugels maakt hij zichzelf droog. foto uit eigen collectie…

Rustend op een paal met wapperende vleugels maakt hij zichzelf droog. foto uit eigen collectie…

Dwalend Maneschijn Dansend over wateren Vliegend door de nacht Gedachtestromen Rustend in de Maneschijn Naakt onder sterren…

Zijn akkoorden snijden door me heen Slepen me mee als hij speelt Naar een plaats ergens in de hemel Rustend op zijn melodie…

Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Oneindig ver nooit verdwaald in herinneringen rustend rustend Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Onder de maan over golven van de zee voorbij de goudkleurige zon zwevend zwevend Gedragen door de wind te licht om te blijven met een glimlach fluister ik…

schrijf in woord aan een stijgend beeld dat ons in stenen steedsverdeelt tot mensen die weer verder komen langzaam rustend in de mooiste dromen…

Vlammend vuur brandende liefde gij zijt voor immer verbonden met mij Loden last rustend op mijn lichaam laat mij nimmer vrij…

Knak deed het grassprietje waar ik een bloemenkransje vsn maakte om iets moois mee te zeggen waarna het rustend in de zon het leven zou leggen…

Als het daglicht zich verlaagd in de na-avond tot de duisternis van de nacht legt het zich rustend erbij neer om lekker verkwikt en geheel uitgeslapen haar geopende ogen te branden aan wat ons allen lief is: een ZONnige zomer!…

Uit de eikenstomp ontspruit nieuw en teer leven: een berkenboompje. De dode boomstam is vol levendige galm: het spechtennest roept. De maïs bloeit hoog, ofschoon vast omslingerd door dichte haagwinde. De kale akker is vol damp, die zacht voort schuift naar natte bomen. De kastanje valt... Zal hij wintervoorraad zijn of een nieuwe…

Een antiek rozenhouten Louis Seize ingelegde hoekkast 1-deurs, van bescheiden omvang inclusief assistentie pro deo Met palissanderhouten belijnde 2-deurs pastorie-armatoire rustend op vier pensionado's (helaas sleutel manco)…

wakker zijn hangt aan de ochtend als krieken uitgestrekt beweegt meedraaiend met de middagzon die naar het westen toe begeeft het rustend traag verzinken achter bergen in de zee kus ik mijn lief naar hemelsterren en het slaapzand gaat niet mee…

Rustend onder doorwinterde wortels en zware aarde of op grote hoogte in de sneeuwrimpels van een wolkeneter misschien slechts om te rijpen. De aarde drinkt niet meer maar ik vang de druppels voor haar en mij.…

Maagdelijk witte lakens, vleien vlakgevouwen langs de rondingen van het rustende naakt. Het maanlicht streelt de schaduwen van deze nacht. Het is warm, ik verlang naar je, maar wil vooral alleen kijken naar jou in jouw slaap. Je bent mooi.…

Een straaltje zon raakt haar wang de glimlach verdiept en bereikt haar ogen Handen bewegen gedachteloos door schitterende haren plots rustend in haar nek Gezicht geheven richting horizon gedachten onpeilbaar niet in licht te vangen…

dag na dag stem je toe in een luchtslag en zie hoe wolken welhaast leger stromen dan de goudenregenbomen toch vereniging van najaarsnat met oud lenteblad rustend en route op elfenbankjes en boletenhoed en met bijstand van de heksenkring je betovering van bladeren in herinnering…

Je keek naar me Je ogen rustend In de mijne Heel even Je vroeg een vuurtje Je hand Om mijn hand Heel even Toen je wegliep Raakte je borst Mijn arm aan Heel even Dat contact Dat heel even Werd snel een Heel leven…

Werp een kiezel in mijn vijver en geruisloos haast onzichtbaar over water trekt zijn kring slechts één merel zingt en de wind speelt zacht met wilgenbladeren maar de kleine vlinder vredig rustend aan de rand fladdert weg.…

Verdoken gangen Leiden Naar Geheime kamers Treuren Om Een Verwonderd hart Gevangen dromen Breken In Rustende geheimen Tranen Door Een Wenend hart Verloren vluchten Drijven Langs Aangespoelde jaren Verscholen In Een Stervend hart…

Ik zal er zijn, over ouderdom waken: oude handen, rustend in jonge.…

Omstrengeld door de band van onze vriendschap kan ik aan jouw boezem rustend komen uit de tijd.…

Je groeit uit in parasolletjes van vlinderende bladeren die het voorjaar strelen in de wind waarna ze loom de zomerzon begroeten donkergroen op termiek rustend schaduwbloemen vormen op het gras en dan verdrogen in hun vlammenspel als parachutes bolsters begeleiden die bezwangerd zwaar vallen…

De waaivlakte ligt er verlaten bij Weide richelpalen wat daar graast wat hier raast door prikkeldraad gescheiden Zij daar wij hier duidelijkheid is geschapen wij rijden zij blaten En bij het zien van een aardappelrug rustend op het land weet ik het zeker grazen is een gave. --------------------------- uit: 'Roodvocht', 2003…

Met elk oud boegbeeld rustend in een graf, Sterft heel het medium een beetje af.…

smachtend als hete zomerzon ervaar ik het gevoel van jouw verhelderende lach zwoel als een onweer nabij voelt jouw aanwezigheid druppelsgewijs verfrissend als zondvloedregen proef ik jouw kussen in zomersmaak aangenaam in rustende armen overvalt de nacht die blijvende dag…

de wereld is niet meer van nu verdwijnend van binnen uit tastend als een blinde rustend op een bed waar het matras van versleten is het maakt het niet meer waar waar het voor geschapen is de wereld slechts nog een dorp op het podium van onvrede waar mensen door elkaar lopen in vleugels reppend op zoek naar hun…

met een boog en dan rustend op de tak van de boom.…

zwart zand brandt vlindervleugels bij opkomend tij het hete strand zoemt liefde in hun fladderend spel uit de verlaten hel van rustende vulkanen exploderen kleuren intens fel wordt dood door wind van land gesust als eb het nieuwe leven heeft gekust…

Je ziel rustend op mijn schouder Dan weet ik, je hoort bij mij. Als afstand geen barrière is. Geen afstand tussen jouw en mij Dan weet ik dat ondanks alles Dat je liefde er zit, in mij.…