4 handen (Oud in nieuw)
Het perkament van handen, dor
en droog van leeftijd, kennen
geen tijd, worden niet node
gemist.
Wie vangt hier al het lijden,
een aanraking aan de
eenzaamheid?
Is het daar, een helder
antwoord, een open vraag,
zich vastgrijpend in betekenis.
Ik zal er zijn, over ouderdom
waken: oude handen, rustend
in jonge.
Geplaatst in de categorie: individu