Alle inzendingen over schichtige

gedwee zie ik haar schichtig alert om zich heen kijken stap na stap heel voorzichtig ze loopt mij ongezien voorbij hoe lang kan ze nog vrij rondlopen in deze wei kijk eens goed in haar ogen die eerlijk lieve levenslust verdient zoiets geen mededogen laat zoiets prachtigs toch met rust de jagers zullen komen en haar wilde dromen…

Ontdoe je van je schichtigheid en zwicht niet voor gewichtigheid!…

schichtige vissen donkere silhouetten stille waterkant…

Het schichtige hert dwaalt over bloembladen, mantel van Jahweh.…

Hinden luisteren schichtig, ver weg in het bos.…

[Haiku] schichtig als schaduw trekken herten zich terug in het dichte woud…

Schichtig gaan zijn blikken heen en weer hij ziet de mensen naar hem staren. het lijkt alsof ze hem verwensen daarom wil hij moed vergaren. Schuifelend gaat hij stap voor stap door die mensenmenigte heen, Wil vluchten voor die massa want het liefst is hij alleen.…

pats, pats, pats om mij heen pets getverderrie en net zo plots als zij kwamen verdwenen zij weer de schichtig rollende spreeuwenwolken…

Een goudfazant van formaat hoog karaat kleurpalet steeds bij de hand scheerde ongenaakbaar schier schichtig over 't land bijten in het zand was niet zijn trant…

Klaaglijk schreeuwen de alcyonen, Laag en schichtig de alcyonen Scheren over 't brandingklotsen. Rood zijn Akashiro's rotsen.…

De goudomrande bolide schreeuwt om meer ruimte Diep daarbinnen schuilt een wegwuivend gebaar van het hoogdravende blond Achterlatend slechts schichtige sporen, onzichtbaar riekend.…

Het haakwerk van liefde is een schichtig motief ternauwernood kunnen jij of ik haar bloem versieren. -------------------------- Uit: 'Het eiland van elkaar', 2006.…

Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind.…

ik plak overal letters laat vogels uitvliegen in de hoop je te vinden fiets ik door straten schichtig om me heen kijkend driftig zoekend naar een glimp van jouw onbevangen glimlach zodat rust wederkeert in mij…

Toen de deur achter hem open ging, keek hij schichtig om zich heen. Hij vond haar wel een lekker ding, maar zoals thuis was er maar één…

stilte was vloeibaar lichtte op in de zon kleuren bewogen in glinsterende scholen schichtig rondom tastbaar de vrijheid onbelemmerd het gaan onder dezelfde sterren en maan wij zijn diep in deze wereld gedoken weten nu iets van haar bestaan…

Achterblijven slechts schichtige sporen van een onzichtbaar onwelriekend geluid....…

de levenloze schuwe zijdelingse blik schichtig wantrouwend grijsgroene kleuren het paletmes vlakt de verf van zijn blik niet af de verlorenheid wie ziet hij in de spiegel blootshoofds open jas naar binnen gekeerd hartverscheurend zelfportret de oogopslag…

Het kijkt heel schichtig om zich heen, ziet dingen die ik niet kan zien. Vliegt onverwacht weer weg. Het heeft een reden om te gaan en geeft mij een gevoel waar ik de naam niet meer van weet.…

de zon kapt op de helling een heiligdom van stenen letters voor altijd gedreven het gesproken woord is uitgedoofd hagedissen scharrelen schichtig rond stille woorden op gewijde grond rotsvast gehecht als toverwoord de zon brandt verder ongestoord.…

Schichtig voorzichtig scherpzinnige blik vuurrode gloeiende bal wattig roze sneeuw dageraad in het dal. In vredige eeuwigheid introvert afgezonderd verborgen tussen bomen oog in oog met een hert begint leven te stromen.…

onhoorbaar sluip ik langs de luiken ik wil je hoogst persoonlijk ruiken je sluier weefde ik doorzichtig je bent gevoelig maar niet schichtig ik ontvoer je midden in de nacht buiten beroes ik eerst de wacht je stem is meer omfloerst dan ooit maar je tongval vergeet ik nooit.…

mijn vriendje is terug wat schichtig nog kijkt hij vanuit zijn territorium naar binnen hij trekt mijn blik met trotse stap zijn borst, zo dat al kan, nog vuriger dan vorig jaar hij weet: er valt bij mij nog zoveel in te halen maar 'k hou hem kort, geef niets kado laat hem maar scharrelen…

Verlegen maakt iemand op zijn mooist, siert hem van binnen Verstrikt in aarzelingen houdt hij het schichtig voor gezien Trilt hij van twijfel of is het inspanning zijn hand niet te laten vangen door gebaar, zijn mond door woord?…

Mijn schreeuwend hart, hard als steen Verguld Breekt in duizend delen Schichtige blikken veranderen in speren, die mijn maag striemen Pijn Maar dat is niet erg, het voelt juist fijn Oh, wat doet doe jij? Dat ik mij zó voel, gekweld door liefdesengeltjes?…

de vissen, de vissen wat zal ik ze missen zo kleurrijk en schichtig ze zwemmen in scholen maar zijn niet leerplichtig ze vroegen mij op de schelpenthee ja, dan zeg je echt geen nee ook proef je de zilte zeesterrensoep en eet je mee van zeepaardjeskoek geen zeewier meer voor de visite maar octopus uit zilveren vergieten de vissen, de vissen…

met afkeurende blik keek ze op hem neer vers gebroken scherven stonden rechtop in het tapijt hoorbaar was het bonken van een hart, terwijl koud zweet langs zijn rug naar beneden gleed schichtig flikkerende kaarsen waren stille getuigen hij slikte toen het klikken van haar hakken wegstierf…

Verlegen maakt iemand op zijn mooist, siert hem van binnen Verstrikt in aarzelingen houdt hij het schichtig voor gezien Trilt hij van twijfel of is het de inspanning zijn hand niet te laten vangen door gebaar, zijn mond door woord?…

schichtig de blik overvloedig gespaard van zwijgen de mond vol stof de aarde spreekt hem niet meer uit overleven op het sterfbed der hoop machteloze handen meten de duisternis tegenbeelden in versiering in het astrale lichaam der taal het oude is altijd beter niet het dode diep in tijd gezonken leven we steen voor steen…

Schichtig vluchten mijn gedachten als een rat. Vetgemest en mollig. Wanneer word ik geslacht? Het knaagt aan mij, een offer aan de welvaartmaatschappij.…