Alle inzendingen over slapeloosheid

Stel je voor, je stapt in bed 2e net bijgetrokken je valt in slaap echt net: op tijd! Stel je voor, door slaap overmand je het kussen amper voelt dekbed ligt roerloos want je slaapt. Stel je voor, dat naast je precies zo iemand ligt als voorheen gewenst hij ‘ valt ‘ in slaap? Stel je voor dat ik daar dus jaloers op ben want, ik draai…

Denkend aan de dood kan ik niet slapen, En niet slapend denk ik aan de dood, En het leven vliedt gelijk het vlood, En elk zijn is tot niet zijn geschapen. Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen', Waar de levenswil ten strijd mee noodt, Naast der doodsklaroenen schrille stoot, Die de grijsaards oproept met de knapen. Evenals een vrouw…

Liefde versiert zich met verlangen, met verdriet – en slapeloosheid.…

Het daglicht vervaagt de straatlantaarns knipperen de vogels nu stil Wanneer de nacht valt zal ik geen schaapjes tellen maar een adembenemende blik werpen op melkwegstelsels planeten en sterrenhopen die de geheimen van het heelal ontsluieren in mijn energieke en ontspannen ogen waar nieuwe horizonten worden verkend. Tegelijk is het een…

Als ik draai en tol in bed slapeloos word je wakker, totaal niet boos. Kun je niet slapen, wil je warme melk, heb je het koud, kom maar bij me liggen. Als ik draai en tol in bed jou uit je slaap hou, tot en met, zijn we beiden slapeloos, is dat nou liefde? Want je wordt niet eens boos?…

Lang is de avond een gezicht dat ik verander in de kou die me niet meer volgt als ik slapeloos verdwaald weer eenzaam en gelukkig ben…

Dromen zou ik kunnen verliezen aan het geluk van slapeloos verlangen naar jouw lach die alleen echt is wanneer je naar mijn ongeluk kijkt.…

uit het donker van mijn kamer staar ik naar het maanlichtraam ik luister slapeloos naar de echo van een verre hond mijn slapen bonzen mee met het droeve dier en ik heb meelij met zijn buren…

’t Is bijna vijf uur in de morgen Nog dekt het zwart de sluimer zacht En weet zich in haar veilig geborgen Die zich liet wiegen door de nacht Ik sliep de slaap der rustelozen Niet meer dan enk’le korte uren Waarin ik even mocht verpozen Een droom, hoe kort slechts zou zij duren O, mocht ik toch eens langer blijven Waar vredig dromen mensen…

De chaos in mijn hoofd dooft niet meer uit en is een last; de wanhoop die mij verhit bezit mij en bijt zich dieper vast. Ik licht op in de nacht zacht als een kaars die kalm en zoet druipt in hete tranen, vanen van troost in haar walm. Blauw is het vaan dat me groet moed geeft in de strijd; zuiver wil ik betonen de dank, flank van liefde…

Zoveel flarden door mijn hoofd: als wolken vol van wintervogels dalend, stijgend, dan weer kerend, roepend, krijsend. Wolk van zorgen die mij van mijn slaap berooft. Zoveel golft er door mijn lijf: onrust als een woeste branding die te pletter slaat op steen razend, ongenaakbaar en ontembaar. Golven maken dat ik wakker blijf. Vlucht…

Ik zweef boven een inktzwart meer mijn oogleden trillen en de spanning van het moment voert mijn tranen naar een ander dal. De lucht is zwanger van geroezemoes, wakkere ik doldraaiend in mijn wankel bed. Een schim schakelt door het donker en de nacht schrikt van het hart dat zwijgt in een lange vlucht.…

Hele nachten vechten Hele nachten rennen Hele nachten in het geweer Doodmoe word ik wakker Doodop en versleten Het wil niet meer Men zegt: het is verwerking Men zegt: het is verdriet Wat het is, het zal me jeuken Wat het is, vind ik niet spannend Het moet stoppen Dit mijn hele leven Trek ik niet…

met ogen gesloten zie ik de jouwe wachten op de slaap die niet komt je zucht in slopen ik zorg voor de kussen(s) ik voel je glimlach ben al in dromen terwijl jij nog ligt te waken gapend tot de morgen komt snurk ik de bomen om…

De dekens tot de neus weer puffend weggeschoven kriebel in een bil gezoem van de verwarming verveling slaat dan toe en dan maar opgestaan om slapers niet te wekken zacht, dat de trap niet kraakt van boven naar beneden een boek komt niet in beeld de leesbril ligt nog boven dan maar naar internet daar zijn nog mensen wakker met kramp of slapeloosheid…

het is laat maar ik ben nog wakker alles is wakker de aansteker op tafel en het blikje bier naast de vliespinda's en de plant is ook nog wakker en eet vlees, volgens mij de dj's zijn wakker zoals ze maar kletsen de maan is wakker onder een wolkendeken de sleutels van mijn deur ik denk dat ze wakker liggen naast een paar…

Van die dagen, zeg maar nachten, dat je tot bijkans de morgenstond ligt te wachten, op Klaas Vaak. Die drommel wil toch maar niet komen, maar moet wel weten waar we wonen. Ik woel en draai me nog eens om. Wanneer het beddenspul bijna op de grond ligt en ik er bijna bij, is het genoeg, Klaas komt niet meer voorbij. Ik trek wat…

Van de nacht naar de morgen Is onmetelijk lang voor de Mens die de slaap niet vatten Kan. de nachtelijke doler zoekt Troost bij de fles. Een slaapmutsje Voor een onverwerkt levensles. Het malen van de molen duurt Maar voort van een stem in je Hoofd die je rust verstoort. En lijkt te zeggen je verliest je respect, als je de nacht…

aan het plafond kleven vergeelde memo’s kleine etters die hem van rust beroven vanuit de hoogte blijven de parasieten plakken als vileine ongenode gasten balancerend op het matras trekt hij de rovers van het plafond smijt ze onder bed je moet slapen prevelt hij iedere nacht door zijn wimpers ziet hij dezelfde gele briefjes…

licht en lucht raken elkaar over de daken van de wereld het gezicht van de slapeloze zwerft omhoog alsof hij wacht op iemand of iets hij zinkt in zijn bed terug en licht de dagen…

De ochtend is als de as op jouw lippen en de nevel die de stilte draagt waarin ik slapeloos de tijd verstop omdat jij dromen fluistert en ik dromen wil over het einde dat de nacht beloofde…

De maan staat vol, de bomen niet . De nacht is hol, is wat je ziet . De nacht verdicht, de kleur is zwart . Geen enkel zicht, de duisternis tart . Geen wind die fluistert, de nacht is kil . Hoe je ook luistert, het blijft ijzig stil . Je proeft het zout, van de zee verderop . De nacht is koud, het tij komt op . De dag is daar…

elke nacht lig ik wakker ik wacht arme stakker ik hou van hem misschien hij ook van mij elke nacht waarom... zijn lach geeft me kracht ben ik zo dom? ik wil bij hem zijn misschien hij ook bij mij elke nacht mijn kussen dat ik wacht of zit het ertussen? ik wil hem zien misschien hij mij ook…

Je zegt me dat je moe bent opgestaan daar je vannacht geen oog hebt dichtgedaan; jou dus geen blaam treft dat je zoveel gaapt. Maar hier bespeur ik een gedachtenfout, want als je ’s nachts je ogen openhoudt, dan is het niet zo vreemd dat je niet slaapt.…

's avonds laat naar bed gegaan, helemaal uitgeblust... 's morgens heel vroeg opgestaan geheel niet uitgerust... een week geleden zei ik nog, dat ik slaap als een roos... ik heb het lot dus echt getart, sindsdien slaap ik nu waardeloos... om zes uur stond ik naast mijn bed, geen klok stond in de buurt... ik wist niet dat een donk're…

De wekker roept me ‘s morgens om half acht, ontbijt, werk, klusjes, in ’t gezin wat taken, wat lezen, en nog gauw een versje maken, dan wordt het zó weer half twee in de nacht. Ik kom veel slaap te kort door dat gejakker maar ach, daarvan lig ik beslist niet wakker.…

Je ligt nog wakker en denkt aan de nacht wat komen gaat is onbekend men noemt het wedergeboorte maar sterven is wat ons wacht al wil je vleugels dromen zachte armen om je heen mijn lief, laat ons nu vrijen onder de zon beminnen niemand kan ons helpen armen reiken niet verder dan om het leven heen in zekere zin sta…

ligt het aan mezelf dat de wereld niet meer draait alleen nog spint en tolt zodat het enkel maar vasthouden en hopen dat ik er niet af zal duizend uren in de nacht en niet één ervan geslapen zoveel zorgen over morgen zonder dat er iets verandert daarvoor ben ik helaas met veel te weinig ligt het aan de ander die niet wil veranderen…

In dezelfde wereld maar in een andere dimensie leef jij zo aards, zo onbereikbaar voor mij, de zwever Van nabij heb ik je aanwezigheid gevoeld maar jij, jij wenst niet te voelen. Wie kent een ander in zijn wezen? Wie kent de uitweg uit de hopeloosheid van een verloren illusie? De kringloop van gedachten die vannacht door mijn hoofd maalt…

Machteloos wachten in de nacht op de slaap en de dromen die niet zullen komen, malende gedachten, ogen open, ogen dicht, teveel licht, geluiden van buiten niet buiten te sluiten, een zucht en een draai op de andere zij, 't wordt tijd dat ik maf maar de wekker gaat af. Alweer een nacht voorbij.…