inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.107):

Wakker in de nacht

Het daglicht vervaagt
de straatlantaarns knipperen
de vogels nu stil


Wanneer de nacht valt zal ik geen schaapjes tellen
maar een adembenemende blik werpen op melkwegstelsels
planeten en sterrenhopen die de geheimen van het heelal ontsluieren
in mijn energieke en ontspannen ogen waar nieuwe horizonten worden verkend.

Tegelijk is het een gepaste tijd om te filosoferen, me-
diteren, mijmeren, overwegen of eens grondig te overpeinzen
over het leven hier op deze aarde, even afzonderen zonder prikkels van
buitenaf om tot rust te komen waarbij ook wegen verleden en heden elkaar kruisen.

Hoe gedachten en gevoelens stromen en samen vloeien
tot een punt waar afgelopen leed en pijn worden weggeveegd tot
zowaar zij een plekje krijgen in mijn bestaan op hetzelfde moment adem ik
frisse creativiteit en inspiratie die mij stuk voor stuk versterken, een verbeelding nabij.

Dat enige klanken en letters mij steeds weer wakker houden
Dwarrelend door het hoofd waar zij als losse of samengestelde woorden
via adernetwerk eveneens mijn breek- en kwetsbaar hart hebben gevonden, raken
tot ongewoon vroeg of laat landen op een velletje papier; vier kwatrijnen zijn opnieuw ge-dicht.

... Gedicht over insomnia of slapeloosheid ...


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 23 mei 2024


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 53

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)