Alle inzendingen over sneeuw in maart

binnen het raam opwarming van de aarde sneeuw in maart weg in een sneeuwstorm zonsopgang en ondergang en zwarte takken spagaat op de brug in een ijzige windvlaag gaat leven omver het leven omver in de diepe zwarte nacht een stom stoepje - de nieuwe ijstijd gaan we met z´n allen te lijf aan de evenaar…

Mijn huisdier, Lief, vrolijk en onbezorgd Staart naar buiten…

De polder verschuilt zich onder een dikke laag sneeuw het ondiepe meer dat vroege vlokken spiegelde is niet meer zichtbaar in de ijzigste kou van maart breekt het ijs we spreken af na de sneeuw als de klei weer water draagt vol rimpelingen in de wind…

afscheid van de sneeuw op klokjes: ze maakte plaats voor voorjaarsvlokjes…

Het is eind maart, er ligt nog ijs en sneeuw, Een straffe oostenwind blijft krachtig jagen, Van deze kou raak ik terneergeslagen, Het lijkt de kilste maartmaand van de eeuw. Nee, lente kan je dit seizoen niet noemen; Geen tulpen nog, alleen maar Dijsselbloemen.…

De zon glinstert kristallen in een wit kleed ze vormen een ander beeld over de vertrouwde contouren een nieuwe jas vlak voor de lente voetstappen knisperen en mijn adem dampt toch nog winter in ons kikkerland!…

Door klonter-sneeuw in bijna duister, Na somb're dag zwoegt ge eenzaam voort; In kolk of wolk, niets roert of ruist er; Maar laag in 't West — zie schemerluister Als rozetuin door avondpoort!…

Sneeuw Witte vlokken over Veluws land Menig vlokje op de woeste gronden beland Kou en mistroostige sferen Siberië zullen we leren Sneeuwvlokken door ijzige wind voortgedreven Rode wangen tijdens het landschap beleven Snijdende wind voelt aan als striemen Wildsporen die in de sneeuw ontkiemen Sporen volgen van een vos Z’n pootafdrukken…

Er is geen peil op te trekken, het is typisch maart, vroeger zei men al: "maart roert zijn staart"…

Ik word bevangen door een diep verlangen Naar sneeuw, maar ach, de winter is vergangen Een glühweinlied en Stille Nacht gezangen Stilaan lijkt hij nu reeds te zijn vergangen Al is het sprokkelmaand en nog geen maart Met woerd en eend en meerkoet in de vaart Dient men geen ijs en weder in de gaard Mij zijn de tulp en krokus straks meer…

Maart, Maart, Roer vrij je staart: Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen; Dra zijn je vlagen Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard, Lastige Maart!…

Een morgen vol sneeuw; in de sprookjeswereld valt pekel met verderf. Winterzon breekt door, wordt al warmer, vorst verdwijnt: rijp valt van bomen. Maartse sneeuw daalt zacht; pas aan 't eind van de winter zien we zuiver wit.…

Er zat een zwaluw in mijn tuin, met glanzend wit zwarte veren. Hij keek droevig voor zich uit, De omgeving kon hem op zijn tak niet deren. Plotseling schoten de oogjes alle kanten op, een bekje dat ging protesteren. Het was de wereld op zijn kop, hij was echt boos en begon zijn tak te molesteren. Die brak, waaronder likkebaardend een kat…

dwarrelend,gedragen kom je naar beneden begeleid door zachte wind beland je in mijn hand ik sluit mijn hand maar ook mijn ogen ik maak een wens en prevel mooie woorden maar je was weg... toen ik opende mijn hand was er enkel één druppel water op de plaats van wit kristal!…

GEDICHT VAN EEN ZENDER Bleek je teint Star de blik in Je ogen waarmee Je doelloos het Leven inkijkt Aangetast door de Onverwacht gure poollucht Eind maart is het in je Hoofd ook onder de Min-vijftien graden Gevoelstemperatuur En als je al woorden Spreekt dan verdwijnen Ze als sneeuw voor de zon, Amper uitgesproken of…

Dertien maart en veel te laat voor sneeuw en ochtendlijk krabben aan je ruiten. Een jonge vrouw met baby bezig bij haar auto woont hier in de wijk verschijnt vandaag niet voor het eerst. Mijn vensters: het is echt helaas. Betrap ik mijn gedachten? Vind ik jammer wat ik zie?…

Sneeuw is gesmolten, ijzel verdwenen, schoon is de weg, weer vrij, voor de benen. Genoeg zout is er gebruikt, om veilig thuis te komen, vermits je het lef had, om de straat op te gaan! Voor al die mensen die juist dachten: mij niet gezien, was de verwarming binnen en de pracht buiten. Een genot om te zien...…

ik haal diep adem stijg op in het hete bad als witte ballon geest in de hitte temidden van duizenden zag ik je even je stond als verrast aan het hekje van de beurs mij toe te lachen overgang van sneeuw in witte boombladzijden vol voorjaarsmoeheid adieu maarten gebarsten lenteportret in congruentie moet je loslaten om weer op…

Het is een lust bij Ajax te verpozen, In de Arena zit je echt op je gemak. Daar is een semipermeabel dak, Waar destijds heel bewust voor is gekozen. Wie kletsnat thuiskomt, met een witte hoed: “De bovenramen deden het weer goed.”…

Al is het op de weerkaart dan al lente Pas nu is heel 't land in wintertooi We zijn nog ver van Pasen, zon en dooi En scholen hebben sneeuwvrij vanaf Drenthe Het voorjaar zal dit alles weer vermoorden Maar voor even geen probleem met witte boorden…

Code rood, was het gisteren, vanwege de sneeuw code oranje, was het daarvoor, vanwege de sneeuw. Toch vraag ik me af: hoe andere landen ‘t doen, want hier is iedereen compleet uit z’n doen!…

Als kleine kinderen verheugden we ons op de sneeuw die komen zou keken op de radar, wanneer valt het nou? Dan ineens betrekt de lucht nog iets meer en jawel de witte vlokjes dartelen naar beneden, het sneeuwt!…

Der kindren klare wezen, Het warme huis, de liefde, en Wat nooit mijn deel mocht wezen, Maar wat vandaag op d'oude droom En over dorre dagen, Een warme sneeuw van bloesem vlaagt, Lijk mei op dorenhagen. ------------------------------------- Maart-april: nagelaten verzen (1936)…

verder zwijgend en maart 21 werd het lente, zonder jou…

de zon schijnt helder in een blauwe lucht hoopvol huppelen de eerste zeilplanken over de stevige golven ze vriezen echter snel het water uit de koude heeft immers nog steeds geen schipbreuk geleden er zijn ook optimistische wandelaars met roodblauwe handen en snelle tred om niet te hoeven klappertanden op zoek naar wat warmte stranden…

ten tijde van dit uur terwijl de harde wind zijn kou door kieren drukt lukt mijn lied niet, want ik zing slechts schrale tonen op weg naar morgen blijft de klank verborgen in de vensterbank ze huilt er slechts en laat me zoeken oh moment, je wendt je naar mijn hart maar elders leef ik in gevaar mijn lippen dun, de wangen koud diep doorwaaid…

De sneeuw dekt alle woorden toe en laat hun ijdel pogen zien om weer te geven wat het is in stilte te vertoeven. De sneeuw hervindt de luchtigheid om toe te dekken wat ons deert terwijl de eeuwigheid niet rent maar smelten durft in ieder vlokje.…

de tuinen en daken schijnen sprookjesachtig wit kunnen je vertellen wie er zoal is langs geweest. het sneeuwtapijt laat sporen na een roodborstje en de kat ze kunnen het niet ontkennen dat ze er even waren... de kat lag nog te loeren het roodborstje zag ik wegvliegen een gebeuren, een verhaal spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…

iedereen is maart eenentwintig maart alles wordt nieuw geboorte en dood zijn niet nieuw maar mensenlang nieuw ervaren opnieuw geboren opnieuw de dood opnieuw het leven geboren uit de dood de dood wuift ons toe een schuifelend levenspartner fluisterend in het oor maart eenentwintig maart een vriend maar niet nieuw soms zien wij de doden…

Van 11-17 maart ga ik voor de Brain Awareness Week overstag De Week van de Hoogbegaafdheid Loopt van 9 tot 17 maart Van 11 tot 16 maart is de Week van Zorg en Welzijn een feit Wat roert maart zijn staart!…