Alle inzendingen over sonoor

Een koorlid, Siegfried, een tenor, zong zuiver maar iets te sonoor. Hij had dat van zichzelf niet door. Nu zoekt hij naar een ander koor.…

de wandeling tussen licht en donker wordt trager en langer voetstappen kruipen in het zand een waarschuwende goede geest kondigt in de verte sonoor de dood aan als we langs de greppels lopen de valavond is voltooid…

- Sonoor, doordat ze, - van gezang bezeten - het met een stemvork van een klankbord eten.…

De nacht licht op in’t barre Bethlehem, daar schallen wonderschone eng’lenkoren, de boodschap dat een Heiland werd geboren weerklinkt in Gabriël’s sonore stem. Maar daar doorheen snerpt snibbig Jerney Kaagman: “Ja, stop maar, uit de maat en veel te láág, man !”…

vertel ze Martin roept Mahalia vertel ze Martin over je droom haar blues stem rijst als een krachtige bede op uit het publiek de sonore stem van Luther King rolt recht de harten in I have a dream…..…

Ik tik de taal Zachtjes vooruit Niet te vlug Poezenkind Op mijn schoot Op haar rug Ik aai pluizenbuik Kriebel kattenoor Hoor gesnor, sonoor Ik tik de taal En krijg een haal Over mijn hand Wollige warmte Nagelt mijn dijen Ligt nu weer in haar mand.…

zij wist de ketting vol te maken zag hoe handen elkaar raakten de cirkelkracht zijn eerste schijnen gaf indrukwekkend klonk het sonore geluid waarmee duizenden mantra’s werden geuit hun gelijkvormig bewegen openden warme uitnodigingen om in de wereld te leven en er deel van te zijn om zo de patstelling teniet te doen…

beeld in tegenlicht en trillende lucht vaag en vlekkerig stroperig vloeiend boten als blokjes dansend op zee water golft en deint spiegelt het zonlicht vleugels slaan boven fonteinen vlammen likken aan dorre halmen eenzame zanger raakt mij diep met sonore stem en stemmige tekst…

Wit damast met vouwen vast je lijn ontvouwd op kreupelhout Voor wie je morst met dorst of zout kauwt de korst van kippenbout Zuren kringen jaren oud wringen zich in stof benauwd Totdat sonoor gebleekt ivoor zijn nukken lalt in stukken valt Wit damast men scheurt je vast tot repen bloed en luiergoed…

o rouwgezel, gij loeit de schaduw van de aaibloem nog met tussendoor het prangen onzer loodplooien (ooien) (o in) (o n), gij hoogacht het leegpletsen in de klaproep der handen (nden) (n d) (e) en in de nijdnaad van het scheurschip, bij de glijzangen der zinkzuchtigen, hun behangsel week na week afvallende hun wegkrasvlees (asvlees) (aees…

Een warm sonoor stemgeluid is prettiger aan te horen, dan één als 'snauwerig' aangeduid interesse gaat gelijk verloren. Stemmen zeggen veel hoe karakters zijn oprecht en functioneel, overheersend of vol venijn. Ik word verliefd, verlegen van een aangename stem maar het valt vaak tegen als je ontmoet, haar of hem.…

jij zong nooit maar vertelt je pijn en verdriet als ballade sonoor schets je zijn leven de blijdschap van het begin het groeien de eerste bloemen in een jeugd zonder eind zacht klinkt verbazing over de lente die blijft een lied vol beginnend verdriet van de zomer die nooit zal komen verstopt in een wereld vol dromen je zingt…

het dorp stierf verstikt onder lagen van as en puin een stille dood in het dorp leefden bedaarde beukenbomen groeiden bloemen in het korenveld vervallen huisjes krom geteisterd door weer en wind en altijd in de donkere verte die eenzame fietser onder de grijszwarte lucht de sonore klanken van de kerkklok mijn gesmoorde…

Wanneer het fluitenkruid niet meer fluit straffe westenwinden sonoor kopergeluid de wolken binnendragen - wolken die als verlate kruisvaarders oostwaarts de onschuldig lucht de rust ontnemen - dan voel ik dat onder het zomergras de herfst wordt gewekt het dode hout zich op vallen voorbereidt watervolk beeft en bidt en scheepswrakken oude…

Draag me weg naar het wonderlijk licht in verzachtende toverogen Weg van kermende hartenpijn in nieuwe jaarringen Gelijk zeven sloten de tijd verdichten in kruisende hemelbogen Waan me ver over de rivier van het sonore en geef het gezicht aan mijn lief die de schoonste droom verwaait in mijn verlangende schoot als de zwellende…

Dorst naar blijvende verlichting strikt de wereld als een keerkring Nieuwe goeroes komen vaak zeggen Hoe oude grenzen te verleggen Zwevend geworteld in aards bestaan is onrust niet wezenlijk te verslaan Maar ook los-vast-houvast geeft kracht Ingetogen verzet heeft macht Sonoor snort rust die stil beklijft Zeilend op gestage krachten In…

Huize Nooit Gedacht komt onverwachts terug in al zijn geur, zilveren palmen, bezaaide sterrenhemel fonkelend op nachtblauw fluweel vergezeld door een goud met blauw gemarmerde maan Een onverwachte zoete kus een klaterende verwachtingsvolle flirtende lach de Indische oceaan kabbelend in de achtertuin onzichtbare sonore melodieen een vederlichte…

Aanhoor 't geluid van vissen en garnalen De sonore sound die uit de boxen klinkt De vissen volgen blindelings hun instinct, gaan weer blij uit hun kieuwen ademhalen Het dood gewaande rif herrijst uit haar as En alles wordt weer zoals het vroeger was…

Zwoele hete verleidelijke nacht liefde die in zilveren schaduw wacht de geur van rozemarijn en jasmijn bevlogen erotische sfeer haar liefelijk lichaam zo teer hij neemt haar mee in zijn passie daar weerklinkt de bekende welwillend ritmisch sonore liefdesmelodie.…

ik wist dat jij weer met wolken sprak van de donkere kant naar boven waar het onweer nog wat lading had voordat zij alles aan aarde had weggegeven in de sonore regenval vielen jouw druppels vrolijk spettend in de grote plas waarvan in de resonance jouw echte stem steeds duidelijker te horen was nog rimpelde licht jouw spiegelbeeld…

de herfstbladeren verzamelen zich massaal geholpen door de blower van de overbuurman dicht opeen gepakt verwachtingsvol zonbelicht hopend op mental coach Tabaksblatt hij zegde echter goed ingelicht af waardoor er ongedurige ruis ontstaat in het bijeengeveegde kleurenbad sonoor autogebrom wordt hoorbaar onrust gepaard aan bladergefluister…

Laagland zoekt erkenning (m/v) in laagte, op een sonore vlakte met ongelijkvloerse kruisingen, in een ongelaagde dimensie onder neergebogen dekens van broze mist. Om langs de rooilijn van het maaiveld te wentelen in dunheid, waar alle sporen van diepte en verheffing zijn gewist.…

Sonoor als een midwinterhoorn dreunt over oale grond een trein Een kerstlicht onderweg naar vroeger, 'k word oud bij zoiets onverwachts, de eenvoud mijner jeugd ontgroeid...…

Onder de bomen hangt een scherpe geur van vochte grond en van doorweekte blaren; geen leven, geen geluid in 't grille licht, dat gul door de ijle takken binnenvliet, en eenzaam valt een schot, een verre knal, die heel het woud vult, als waar' 't de eigen stem van 't bos, dat in sonore toon verkondigt, dat ergens op een dichte plek een vogel…

Volkomen weggevaagd, volkomen onverwacht als in een sterke zware storm beland op golvende zee, gedeprimeerd valt het sonore zware geluid, valt enkel mee..op zee.…

wanneer groepen naar de uitgang rijen niet gewonnen verloren de clubtrots schoenzolen vlakken van trappen het verhaal duikt omvochten in afgemeten passen de zondagmiddag verglijdt afzienbaar met de laatste sportberichten het schemert vroeg in de kamer een radio vult aan met korte uitslagen spanning door een lichte streep gedragen de sonore…

'k hoor mijn moeder weer piano spelen en vader verzen voordragen met een sonore stem met kerstmis klonk uit onze zilveren kelen een cantate voor 't kind van bethlehem.…

Deze tamelijk buitenissige associatie diende zich even plotseling als onverwacht aan alvorens een sonore midwinterhoorn hem in mijn halfslapende brein nestelde als blijde boodschap.…

nu de varaan roerloos en aaibaar gaapt ontbreekt hij niet naast dekstoel & sloep terwijl uit de deur naar de brug kleine blauwe pinguïns tevoorschijn komen het schip sonoor trilt de zeewind lauw als de nacht is en heel vele lichtjes van dobberende vissersboten voortekens waren die er op wezen dat je al bijna oog in oog ligt met een kameel naast…

Kijk, zijn oog achter de ramen knijpt hij toe en dan begint in die uithoek van 't heelal waar hun huis staat in het dal een sonoor geluid: hij spint. Nu wordt het te koud daarboven en ze sluiten de gordijnen. Daarna zal de ster verdwijnen als ze ’t buitenlicht weer doven.…