Alle inzendingen over stille trom

met stille trom gekomen onopvallend niet verwacht z’n levenspad afgegaan niets meer om over te dromen verlaat hij met stille trom dit bestaan het geluid kwam hem niet meer ter ore het was zoals hij had verwacht wist waar hij naar toe zou gaan maar toch toch had die trommelaar wel iets harder mogen spelen hij had weleens wat enthousiasme…

trom weggaat Nu het management met stille trom weggaat…

Het wordt stil op straat Het wordt stil in huis Het wordt stil in mijn hart Ik voel de Grote stille ‘Hij de’ Schepper van Hemel en Aarde Maar Hij blijft ook stil Stilte voor de storm? Zal Hij zijn openbaringen waar maken! Of vertrekt Hij weer met stille trom!…

Eens het donker is en koud doet de stilte mij vaak pijn Dan voel ik mij ineens oud te moe om eenzaam te zijn Als er stilte rond mij glijdt lijkt de aarde zonder glans In mij woedt dan een strijd dan ziet de dood zijn kans Eens ‘t eind voor mij staat dan zie ik nog eenmaal om Naar het goed en ’t kwaad om te gaan met stille trom…

Bij de volgende slag, speelt het carillon of de stille trom…

woorden dienen zich aan organiek en documentloos met droge ogen en stille trom waarbij muren verblinden het huis zich zelden opent een nawee zich aandient niettemin, een nacht is geen synoniem voor rust wel aanvaardbaar als foto van een roerloos moment er ligt een krijtlijn van ochtend zichtbaar in klare taal…

Ik wil dat je bij me blijft niet met stille trom vertrekt. Ga niet op reis met je koffers, stiekem gepakt, blijf bij me, ga niet op reis met je dromen bepakt. Ik vraag je blijf bij me tot het einde. Het komt snel genoeg. Ga niet op reis, immers niemand weet waar deze naar toe zal gaan. Blijf hier blijf naast me staan.…

Over jouw zwijgende zon heb ik gelezen het was bijna tastbaar en het regende zacht een stille trom vroeg om vergiffenis maar het bleef duister als de nacht mensen haalden adem uit in het landschap staande bomen maar ook het levend hout bleef zwijgen verlangend naar een bloesempracht onder jouw pratende maan heb ik geschreven…

trom…

trom Haar bed is deels van paardenhaar…

trom van verslagenheid…

Het doel was d'r bed en daarom was ze met stille Trom naar d'r woning vertrokken. Het vak van hen beiden was boeiend. Ze vrijden, van hartstochten gloeiend. 't Werd heerlijk gevonden. Hun kindertjes bonden ook handen. 't Was uiterst vermoeiend. ______________________________ Noot: Stille aanbidster…

Komend van het noorden, Uit de schrale, lage oorden; Kijk ik nog eenmaal achterom, En vertrek, met stille trom.…

Mijn vriend, als weldra de ouderdom ons onherstelbaar heeft verzuurd, als onze leden goor en krom, en enkel nog door jicht bestuurd, verraden: 't Is gans uitgevuurd', zullen wij dan met stille trom verdwijnen, langs een achterbuurt, mijn vriend?…

Soms wuiven bomen nog in lentelach ziet zij dromen achter de horizon maar denkt zij weer, hoe ooit de dag en de ellende van een jeugd begon met stille trom gaat zij nu terug intens treurig is haar waangelaat en draagt zij krenten op haar rug waar tijd nog steeds met weemoed gaat drinkt zij als een volwassen poes kleine slokjes…

met stille trom is hij vertrokken op een lange reis naar ergens anders waar het fluiten van vogels komt niet van verdwaalde vuile kogels dat hij geen schoenen heeft bezorgt slechts bloedende voeten wonden die wel kunnen helen in het beloofde land van elders klein en wereldwijs te vroeg zoekt een kind een nieuwe thuis een niet kapotgeschoten…

Mijn lief is weg weg als een uitgedoofde ster weg als een afgebrande lucifer Mijn lief is weg ze sloeg hard op de stille trom en verdween met de noorderzon Mijn lief is weg als een rivier die buiten haar oevers treedt ze nam haar lichaam mee Mijn lief is weg als een uitgelezen boek. ik was de laatste letter in haar alfabet Mijn lief…

Slagveld verlaten, stille trom, getuige van de eindigheid.…

Dus, vertrek ik met stille trom. Alle mooie vrouwen zijn de bijzondere momenten. Die vruchten van een voortreffelijke lente. Mooie geesten op onvergetelijke feesten. En toch, ik vergeet ze wederom. Alle mooie vrouwen komen maar een keer. Na die dagen met mooi weer zijn ze er niet meer. Dus, kijk ik nooit meer om.…

ik wil haar bevruchten in een land waar het licht winters aandoet in de wind mijn backpack staat al gevuld klaar in de hoek met broek en boeken voor de nacht, een geluk mijn prinses moet nog komen, zij weet van niets noch mijn overtuigingskracht baadt zichzelf in zoet en stilte de stille trom zingt gevooisd achter schermen van nacht en…

Eén zijn is niet alleen zijn is in een cirkel wonen van wit licht Aan de buitenkant is een liefdesband die naar binnen rinkelt, als men moe is bedroefd, be-roerd is Het oog opent bij een stille trom Aan de koningslach herkent men bewaarkracht Want één zijn is niet alleen zijn is in een cirkel wonen van wit licht Wanneer de…

trom in het spoor van de uitgedanste bandoneon jachthoorns hoort men echoënd nazinderen en vermoeide violen vluchtig vervlinderen eenzaam herstrijkt de contrabas het pad waarlangs het opus zijn ontbarsting had…

trom toen weer een weerwoord was gevallen dat zich schaamteloos - in opstanding haar mooie dood verdreef en niemand die het had gezien ik bleef in weemoed achter onder zingen van haar naam die als een echo achterbleef Hoog zal ik haar vaandel dragen hoger dan de laatste schreeuw…

Zo af en toe moet ik ze repeteren Voor mijn gemoedsrust en testosteron Alleen mijn memory wie waar wanneer Weet namen van een nacht, een jaar en meer Nooit slaat mijn libido de stille trom Want mijn potentie lijkt niets te mankeren De eerste schreden op het liefdespad Van rozengeur en kussen himmelhoch Deed ik met Anne, indodanseres…

Sluit de piano's, roep met stille trom de laatste tocht van deze dode om. Laat een klein vliegtuig boven 't avondrood de witte boodschap krassen: Hij is Dood. Doe crêpepapier om elke duivenkraag en hul de landmacht in het zwart, vandaag.…

Ik zal wel heengaan op een nacht Met stille trom: een desperado Die smachtend zoekt als Eldorado Een land nog niet in kaart gebracht. Om eindlijk, door elk visioen verraden, mij te laten werven Voor 't vreemdelingenlegioen, Zo eervol anoniem te sterven.…

Ik zal wel heengaan op een nacht Met stille trom: een desperado Die smachtend zoekt als Eldorado Een land nog niet in kaart gebracht. Om eindlijk, door elk visioen Verraden, mij te laten werven Voor 't vreemdelingenlegioen, Zo eervol anoniem te sterven. ------------------------------ uit: Serenade (1938)…

hen hield - Erger waren de hatelijkheden Van collega's die in alles Zo veel verder waren Dan ik en die dat dan Ook elke dag wel Smalend aan mij Lieten weten Na twintig mooie Jaren in het hoger Onderwijs liep het Spoor weer dood, Ging mijn hogeschool Sluiten, en mocht ik Het gebouw aan de Achterkant verlaten, Met stille…

Je verdween in de ochtend met je koffer in je hand Ik zag je lopen in onze straat aan de overkant Ik zag je kwaad wegbenen met veel kabaal En voordat jij de hoek om was, miste ik je al Je ging niet stiekem met de noorderzon Of door de achterdeur stil en bang En zeker niet met de stille trom Ik hoorde je verwijtende stem nog lang Ik denk…

Ik zou afscheid willen nemen Als dat mocht en had gekund Een laatste groet brengen aan mijn oom Die geen lang leven was gegund Een goed mens in hart en nieren Geen slecht woord verliet zijn mond Met hem viel altijd iets te vieren Hij was de lijm die alles bond Ik wil afscheid kunnen nemen Bij hem zijn een laatste keer Mijn eer bewijzen nu…