Alle inzendingen over storm in je hart

Ik wil niet langer vluchten voor mijn gevoel weg rennen voor de storm in mijn hart het doet pijn wonden te slaan maar ik moet deze weg gaan ook al is het pad onverhard ik zal als de pinguïn deinend op de golven door het groen blauwe licht de vissen zien glinsteren in het water…

Als je hart vreugdevol is ben je gewapend tegen stormen; als je hart vreugdevol is kan je danken en zingen. Als je hart vreugdevol is kan je vergeven en beminnen ondanks onbegrip, zwakte en misverstand, ondanks nare dingen.…

Soms is liefde zo groot dat je vlucht voor de storm in je hart het vliegt je aan met een kracht die verzengend is om in te branden bezit van je te nemen een zoete pijn ingenesteld in de zonnevlecht de gekte van alle dag leidt af van de onmogelijkheid leeft in je voort als een kluizenaar laat de illusie voor wat het is…

De plotselinge golven in mijn leven zijn kleine rimpelingen in een plas geworden, de heerlijke storm in mijn hart is even snel weer gaan liggen als hij kwam opzetten. Wat mij rest is de zoete geur van je haar.…

Er kwam een stilte na de storm waarin haar hart de regen binnenliet. Er drongen zachte druppels in het lied dat zij, terwijl het donkerde, begon. -------------------------------------------------------------- Uit: Armen met het Rijk alleen, 1993.…

Dank voor het stillen van de stormen in mijn hart, ik was verbrokkeld en vergaan, naar Tara afgereisd. Dank voor het wandelen op borsten, die zacht en warm zijn. Dank voor het stopzetten van de woorden in mijn hoofd, die als een ratelslang tekeer gingen.…

en dat blijft altijd op een kier Als je wilt kun je het openen en binnengaan wanneer jij het wilt hou me gewoon maar even vast tot de storm in m'n hart is gestild.…

een mensenkind met vragen aan zijn god En stormen in zijn hart gelijk het huis van Koning David Hij loutert nu zijn ziel ontmoet zichzelf op aarde En ziet zichzelf weer staan zo jong nog niet ervaren Het goddelijke in zijn bestaan…

We waren eeuwig jong met stormen in onze harten onsterfelijke drang en dorst naar avontuur en bergen hoog de nachten lang de dagen kort het vuur van ongetemde harten Niets was heilig in de sixties we braken muren tot het ochtend werd beklonken de saamhorigheid geen sloten op de deuren men was een vriend of bondgenoot kruiken met dromen…

Zaai mijn loten in de wind van een naderende storm mijn onrustig hart als ik naar onbekende oorden reis, verstrooi mij in de sporen van de golven van een oceaan, om daar te ontwaken leer mij van de vruchtbare grond te eten indien ik de aardse armen ontstegen in het oog van een argeloze orkaan, die mij zwijgend aan de blinde…

Luiden deze bijzondere ongewone omstandigheden de komst van donkere tijden in en zal men tegelijkertijd zijn sporen nalaten in ieder van ons of is er nog enige vleugje hoop... maar een ding weet ik zeker: de storm is mijn hart binnengedrongen en heeft mij enorm geraakt.…

gelijk het kille weer vandaag giert de storm om mijn hart op deze dag van jouw sterven stromen emoties over want dit is de dag 17 jaar geleden waarop jij vleugels kreeg en door het venster van ons ouderlijk huis naar buiten vloog herinner ik me elk jaar weer hoe ik dicht naast je was gekropen en jij jouw laatste woorden tot mij sprak…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

Het moet een samenspel blijven van gedachten en gesprekken, die diepgevoelig je hart bekoren. Vlinders op wekken naar hartstocht. Zelfs al worden we oud, de verbinding van hart en geest blijven ons verrijken als druppels en dauw.…

Diep in mijn hart opgeslagen, ze zijn ons, ze zijn mijn. Tien seconden later in mijn hand alleen nog water. Echter mijn hart gevuld met vrede, want in het leven heeft elke herinnering een rede.…

Ik was ooit eens iets vergeten, Maar, ik kon er niet opkomen, wat. Ik had het moeten weten, Maar, ik kon maar niet bedenken, wat. Het was iets met liefde, Maar, ik was vergeten, wat. Ze maakte het uit, En ik wist, wat ik vergeten, had.…

Bemin en verwonder, Beleef en geniet, van al dat prijkt, Van al dat leeft, Van de zin en de onzin, van heel het leven Ontwaar en bewonder, Ervaar en beziet, Al dat verrijkt, Al dat ons geeft, En beleef de beleving, van heel het leven…

Begrijper van al mijn leed, Trooster van al mijn zeer, Toeschouwer van al mijn dwaasheden, Vaste vriend in mijn gezelschap, Luisteraar van mijn gebeden, Miauw toch nog eens een keer, Zoals je ooit zo vrolijk deed.…

Vol ongeloof en verdriet keek ik je aan En voelde mijn hart een klein beetje doodgaan. In jouw leven geen plek voor deze speler In mijn dromen blijf jij altijd mijn hartensteler. Na al die jaren denk ik nog weleens aan jou Jij was voor mij de eerste liefde voor een vrouw.…

enige tijd later ontstaan de mooie vormen en kleuren; zij opent haar hart op vruchtbare aarde gelijk een wilde bloem dorstig slurpend bij het opgaan van de prille ochtendzon en smoort als de stekende rode ploert de gouden akker op 't hete middaguur verzengend als 't kanonnenvuur…

mijn leven beheerst door stormen bracht jij tot bedaren dit hart gedrenkt in zorgen vindt bij jou de rust verdwenen is de kilte het beklemmende gevoel doorbroken werd de stilte liefde schreeuwt mij toe liefde zo intens in mijn leven geslopen eventjes een wens voor altijd een droom en stormen verdwenen zorgen vervlogen warmte…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

De fantasie waarin ik zwelg, die ik als een troostende deken om me heen weet te wikkelen, mag geen werkelijkheid worden, want hoe moet de werkelijkheid mijn fantasie dan nog prikkelen?…

De storm die over het land raast, is bijna iedereen de baas. De storm die in je hart woedt, treft alleen jezelf.…

Tweeduizend achttien is vandaag begonnen De vrede is op aarde neergedaald Geen honger meer, geen ziel is nog verdwaald En iedereen heeft het geluk gewonnen Ik wens u hoe dan ook een prachtig jaar! Doe aan de liefde, en omhels elkaar…

Het is de balsem op een tere plek in mijn hart.…

Daardoor gaat mijn hart jou wensen. Een verlangen vurig door de hoop om jou terug te zien, En misschien, ja heel misschien… wil je mij dan ook weer zien.…

Hij brengt de stormen tot bedaren Ons hart zal weer in rust verkeren Zodat ons niets meer kan deren God wil ons in Zijn gunst bewaren. God de Heer zal uitkomst geven Hij weet wat er in ons hart omgaat Hij is onze burcht en toeverlaat Zo kunnen we stormen overleven.…

Mijn schrijvershut vliegt bijna in de lucht Gelukkig hebben we wat zakken zand Nog van het Halloweenfeest bij de hand Staak je geraas, ik vloek en slaak een zucht Kieran, afgrijselijke najaarsstorm De puinhoop in mijn She Shed is enorm…

Met mijn ogen dicht zie ik Heel helder voor me wat voor Vandaag het belangrijkste was: De storm te doorstaan die Allerwege aangekondigd was - De boomstam die kranig groeide Uit mijn gepijnigde ziel niet Ten prooi te laten vallen Aan de nukken van het weer, Het rukken van de wind…