Alle inzendingen over stromingen

Tranen van `t leven in trance stroom ik mee sloom langs ramen vloeibaar los van lichaam bewust van geest volg het kozijn voegen van gestapelde stenen over grijze tegels zo naar `t achter van een tuin om vervolgens willoos de afvoer te bereiken.…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…

ik adem lucht proef seizoenen in warm en koud de fascinatie van lente het aromatische herfstgoud ervaar hoe water mij draagt als ik zwem accepteert wie ik ben mij meevoert in stroming samenzijn als bekroning aarde heeft mij verwacht ben in welkom geboren deelde zien in een lach het met elkaar praten kwam pas veel later alles voelde…

En zal de stroming steeds weer terugkeren, Die me met ontzag en inspiratie vervult.…

af en er vandoor ongehoorde tijd schrijdt voort aan koude handen vloed raakt eb in achteruit een gang naar bodemloos diep…

Ik zie haar betoverende silhouet De bevroren rivier kraakt Ik ben ontwaakt Haar verschijning heeft me gered Gered van het kansloze gevecht Het leed is geleden De strijd is gestreden In mijn voordeel beslecht Ik voel de rivier weer stromen Ontsprongen door haar silhouet is de stroming weer in werking gezet Het allermooiste ooit is tot mij…

Uiteindelijk leerde ik te drijven op de golven adem te halen wanneer dat kon Ontspan je als je wil dat de tijd blijft duren een eeuwigheid blijkt te zijn.…

het laaft de ziel der zotheid, draagt de lemen voeten waarop men zich behaaglijk moet voelen, bevloeit en pampert emoties voor alle doelen, tegelijk in kleuren die eerder zijn gestolen het koelt de onbezwaarde bloem, het voedt de eigenzucht van het eigenlijke kind dat onder werelds paraplu de regen kopen moet om onbedoeld tegen de stroming…

Dit zegt een wetenschappelijke expert: the Beatles zijn niet revolutionair en ook de Stones, Pink Floyd, U2 en Queen zijn muzikaal nou niet bepaald genieën Als je dat hoort dan denk je: laat maar praten 'k heb medelijden met hun apparaten…

Als druppel in die grote zee, glijdend, varend, met de stroming mee Geen kans om zelf te stoppen, te kiezen bovendien De andere kant op gaan, heeft geen zin. De stroming is te sterk, je wordt meegevoerd, voor je het weet zit je er weer in...…

Het schijnt dat Boeddha Gautama Siddharta Op deze dag het licht des levens zag In 't Sanskriet noemde men hem de Verlichte Ten tijde van de Gouden Eeuw van Grieken Als Plato Socrates Euripides Die talloze theaterstukken dichtte Dharma was zijn leer, 't Pad van het Midden, Achtvoudig, dat een einde maakt aan 't lijden, Dat door…

nog hoe je lacht Ik droom ook in de nacht Iets over een cadeautje En een piepklein bootje Meegaand in de stroming Op de golven die nog komen…

verregend voor de zon verscheen Ik zit met beide armen rond mijn kniëen geslagen en wacht rustig op wat komen gaat, golf na golf verdwijn je in zout de stilte in mijn ogen ziet jouw silhouet gaan vastgenageld blijf ik in het nu wil verdwijnen in het toen en blijven hangen in gisteren terwijl eb en vloed elkaar afwisselen in stroming…

op haar eigen beeld drijft de zwaan in de stroming die haar zacht meevoert…

Stilte voor de storm vormt turbulente stroming leefbaar hoop ontplooit.…

Ik zal sterven in eenzamen wateren Schreeuwen van pijn in de branding Uiteen getrokken worden door de stroming en een eenzaam en nutteloos bestaan hebben…

Het leven, het water, ze kabbelen beiden vroeger of later stoppen ze met stromen van welke kant de stroming ook mag komen.…

Mijn vrijheid voor de vrijheid compleet in een nieuwe wereldlijke stroming. Stromingen door de rivieren en oceanen over de aardbol. Opdat íéder mens vrij wordt en zal zijn. Mijn vrije geest mét jouw vrije geest! Vrijheid voelen door vrij te zijn. Gelijkheid! Menswaardigheid! Vrijheid!…

je maakt geluid boven het gekraai uit nu en nooit heb ik alles wel gezien geloofd mijn hoofd boven het water en onder mijn lichaam dat zwemt afgeremd door de stroming van de wind…

Volg me in luidruchtige stilte, door de wilde stroming van het lot. Omringt door eenzame bladeren van hoop en de donkere schaduwen van verlangen naar het licht van uitzonderlijk vuur..…

taalscherven raken soms aan schoonheid te eigenzinnig voor een aan elkaar gelijmd bestaan schitteren ze in onvolkomenheid om rafelig en aangedaan op te lichten in de stroming van sprekende taal…

Aandacht voor het rusteloze is het dispuut om zwaar gekleurde romantiek, dwingt het schip richting pier vervalt door symmetrie of harmonie in achteloze stroming.…

water leeft het beweegt is niet stil gaat verder stroomafwaarts weerspiegelt wolkenlucht oeverrand de visser emoties vloeien voort getijden eb en vloed zo lijkt het voor immer tijdloos…

Voorlopig drijf ik op de zee van het leven met de stroom mee. Loslaten van bestemming, zonder gevoel van richting, is drijven het doel. Niet zoeken maar voelen naar de juiste golf om dan mee te spoelen. Besef zinkt in dat armslagen van mij niets veranderen aan het kalme getij.…

Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.…

Een zalm zwemt van zee voor de paai naar een beekje tegen de stroom in.…

Wie bij het water staat, stroomt in gedachten mee naar plaatsen waar herinnering nog dichter bij vervaging en dood moet wachten op het laatste woord dat geschreven toch vasthaakt aan de oeverrand en bij machte is gevonden te worden, want gezocht wordt er altijd tot in de lange nachten. Wie bij het water staat, stroomt in gedachten terug, vindt…

In een schelp leven als bewegingloos weekdier; soms de zon voelen, dan dat verkwikkende schuim: wensloos tevreden bestaan!…

ik proef je nooit genoeg ik voel je nooit te lang er is iets in je armen waar ik altijd naar verlang je draagt me zonder moeite de zon zegt ons gedag duizend sterren stralen in je ogen en je lach je vult mijn hart met kussen we dansen in de nacht het gras aait onze voeten huid op huid zo zacht je handen strelen teder de droom, de…

en nadat ik mijn muiltjes uit deed likte ik de blaren van mijn voeten je bent een rots in de stroming ook het middelpunt van de rivier, leef ik om dood te gaan of om te overleven ik ben niet eerlijk, niet vrijgevig maar ik ben tenminste hier.…