Alle inzendingen over tijd en uren

je kent het wel verlangend wachten op iets of iemand, ondragelijk gevoel versterkt met traagheid door tijd, lijken uren, wel dagen te duren!…

In het schrapen van de tijd waar uren stil verloren gaan en dagen kralen rijgen aan het snoer van eeuwigheid, laten weken maanden sterven raken jaren in vergetelheid verstrikt…

de naald in haar hand zoekt haar weg gestuurd door herinneringen langs paden van haar geest al lang telt tijd geen uren meer schakelt beelden van nu en lang geleden zij praat met hem die ik niet ken vraagt of ik ook thee wil…

hadden we maar hier in een kamer van het hart alle tijd opgeborgen uren waarin wij dachten dat wij voor altijd zouden zijn hadden we maar de doodgewaande liefde naar onze ziel vervoerd waar jij en ik eeuwig zouden zijn…

Dat deze dagen nog lang mogen duren Met tijden over liefde, leven, hoop en geluk. Dus ook leuke tijden, verliefde uren "God" wat is het leven druk.…

Het is slechts het album van je leven; bleke herinneringen, de groene kamer het gekleurde glas in lood met de schuifdeuren en reeds vervaagt de schemering de dagen van nooddruft en klagen aan doornige paden, juichend en kermend de tijd, de uren waarlangs de klepel slaat, met een mand vol vol met bloemen keer ik…

ik ben er niet mijn vriend van weinig woorden je telt het wisselgeld dat over is gebleven en koopt daarmee wat dagen nog te leven in kleine munt rek jij de tijd met uren en seconden wij haasten ons want ik wil bij je zijn ongezien doet afscheid teveel pijn wij zien elkaar in liefde en vertrouwen dood maakt geen verschil…

traag sleept de week zich door de nachten voort als koude stroop door een gesloten poort ineens is daar het uur c'est un Moment Suprême opeens ontwaar ik vuur en snelheid zonder rem minuten uren dagen weken maanden jaren eeuwen de tijd heeft alle tijd en uren duren uren om toch weer eindig te gaan blijken er was alleen een eindeloos…

opnieuw wacht hij onder mijn raam herhaalt het wegvallen van tijd wanneer uren nog nauwelijks spreken en mij tot vreemde maken zonder het zelf te weten en met mijn stem op zijn rug, knik ik hem toe het gezwel van stilte in mijn handen hij mompelt nog steeds, voorover gebogen draagt zijn jas op wijzers van de nacht heen en weer, af en…

vaag klokt de tijd verdwaalde uren zijn slagen ben ik kwijt verdwenen tussen onherkenbare stemmen die mijn stilte storen er lijkt gezelschap in de kamer want de tafel is keurig gedekt maar de stoelen die als garnering dienen zijn nog onbezet het donkert zonder het gezellig rommelen van bestek nog niemand heeft de kaarsen…

kom laat de wind in je haren spelen verwaai de gedachten de rook en drank de stank van vervelen de zon is net op het licht is nog jong ze schijnt al heel zacht door wat nevels en breekt de gesluierde nacht de dag is voor ons verbinding met morgen een gift van de tijd handenvol uren in gebruik zonder spijt kus me vandaag de honger…

geen uren…

een kastdeur kraakt de klok verstaat het tikken van zijn slag de tijd telt uren rustig af op tonen van haar eindigheid zon verschiet in kleur laat stofjes dansen in de willekeur van lucht de geur van lang geleden herkenbaar in gebeden we zitten stil gevangen in het broze lijden lippen smakken in het delen van de dorst zien haar…

de kastdeur kraakt klok verstaat het tikken van zijn slag tijd telt uren rustig af op tonen van oneindigheid zon verschiet in kleur laat stofjes dansen in willekeur van lucht geur van lang geleden herinnert weer aan vluchtig ziekverdriet zijn stil gevangen in broos lijden lippen smakken in het delen van de dorst een zuster drenkt…

er is een begin aan geluk onder een vlekkeloze hemel, zonder tijd, de uren op land, bij een visser langs de kant. hij laat het snoer ondergedompeld in oneindigheid lopen. het klikken op het water wordt hemels beloond, want een vliegtuig komt over, dat snel de eeuwigheid bekort, als het snoer met een helder spetteren ingenomen wordt.…

Och Meester, die de tijd met uren af kunt meten, Gistr'avond miste gij en had uw kunst vergeten: Wel vier maal sloeg de klok in min dan een kwartier. Maar na mijns Liefs vertrek, doordien 't begon te dagen, En heeft de klokke boven zes maal niet geslagen, In ene tijd, docht mij, van twalef uren schier.…

maken uren vluchtig een nieuwe afspraak met de immer twinkelende doch sinistere nachtvlinder…

Morgen neem ik tijd om uren te verdromen om te dwalen in voetsporen waarvan de afdrukken zichtbaar zijn in het stille kloppen van mijn hart. Altijd maar het 'mens zijn' wezen, verder moeten gaan, maar morgen zo heel even ben ik van dat kleed ontdaan.…

Getooid in verleden tijd vertrekken uren ze flirten en lonken nog even een moment content over wat ooit was en lang mocht duren. Koud kon het zijn op vergane doordeweekse dagen met tal van levensvragen over wat zal komen, men kan van die dagen leren wat ik kan verdragen.…

Ons leven, hangt vast aan de tijd de uren de dagen, we zijn ze zo kwijt 't vliegt met een noodgang overal door en 't is dat vliegen, wat me niet echt bekoort. Immers, de minuten, de uren, weken enzovoorts vliegen ons leven uit als een nare minutenkoorts de opmerking ' oud voor je 't weet' krijgt ineens een heel andere insteek!…

Tik tak tijd kan ik uren over praten ik ga aan één stuk door en heb zelf niet in de gaten dat ik twee uur verloor met het kwebbelen over niets.…

Tijd is als een waterval, stroomt en wordt nooit droger. Tijd is als dag en nacht, komen steeds weer terug. Tijd kom je tekort, al doe je alles nog zo vlug. Tijd tikt steeds maar door, seconden worden minuten en uren. Tijd is geen klok die je stilzet, maar zal voort blijven duren. Tijd is overal, je kunt het niet ontlopen.…

De uren van mijn baas. Helaas zijn er dagen dat ik uren over heb. Jammer van al die tijd. Helaas zijn er dagen dat ik uren tekort kom. Meestal in de baas zijn tijd. Soms is de tijd mij te snel af. Dan kom ik weer eens te laat. Soms wil de tijd maar niet voorbij gaan. Dat is ook alleen in de baas zijn tijd.…

Zal ik spreken over tijdseenheden: uren, dagen, weken, maanden, o jaren wel, gevuld met onbegrepen zinnen, met raaskal, oorlogstrommels, met slachtoffers zonder tal.…

Uren, dagen, maanden, jaren vliegen hard voorbij wat zal de tijd voor ons bewaren tranen of weer blij In de tijd ligt het verborgen wij vliegen er door heen met kleine of met grote zorgen samen of alleen Laat de hoop steeds overwinnen alle tegenspoed ten spijt iedere dag met kleur beginnen geef goede invulling aan de tijd…

weinig tijd Want het is altijd hetzelfde bij mij De uren vliegen gewoon voorbij Al jaren vraag ik voor mijn verjaardag Of ik alsjeblieft wat tijd hebben mag Ze zingen wel vrolijk van Lang zal ze leven Maar niemand wil mij wat uren geven Lieve Sint, u bent mijn laatste hoop Als ik nou voor uw paard een wortel koop Zou u dan in mijn klaargezette…

Lees jij nog de laatste uren die schoonheid vormen in gracieus licht een hand schraal de winters voert laat kelken sluiten in gevangen vorst de wereld weent om afgestorvenen verkwisting van het goed naar kwaad verschrompeld is reeds de rauwe aanwas broed zal allengs lijdzaam verscheiden gedoemd zijn zij die kwistig smeden een kort vermaak…

wie hier heeft gewoond kan beamen dat tussen deze muren en helder schone ramen een dag langer leek te duren dan vierentwintig uren rozengeur en maneschijn alleen bestond bij onze buren…

in uren zonder tijd de nacht vol uren vergeten spreken stemmen zonder woorden kussen lippen zonder gevoel zien ogen niemand stilt de tijd zonder ons de uren voorbij…

Vertaling van het Catalaanse origineel De zee en de tijd De zee is een ruimte van tijd de uren gaan voorbij maar tellen niet, de meeuwen spelen samen met de koppen van de golven hun spel.…