Alle inzendingen over troostend toekijken

En de bomen Die alles overzien En troostend toekijken - Zij die met of zonder blad Voor ieder die het zien wil Altijd dezelfde zijn.…

in de schaduw van de wind strelen dromen vol verlangen donkere ogen en natte wangen…

Takken vlechten zich ineen. Stilte fluistert zwijgend door het bladerdek heen... ' Hemelwater slingert zich een weg in 1000 druppels blad per blad kussend, sussend, strelend.... In de schaduw van haar blik spreekt haar stem tegen het weten. Ze koestert de Liefde als een diamant vanuit ruwheid door het leven geslepen. Ze…

Het is troostend te weten Dat er toch mensen zijn Die je vrienden willen heten Het is troostend te weten Dat vrienden je niet vergeten Willen luisteren naar je pijn Het is troostend te weten Dat vrienden er willen zijn…

Om alleen maar naar je kijken, drijvend op een laatste strohalm en je te zwemmend te bereiken, verwaaid onder wolken waaruit druppels zich aan regen hechten, in de spiegels van de tijd verlost, komen we onszelf weer tegen, opkomende dorst verlegen lessend van haar borst, rimpels fronsen in het water, oprijzend worden over…

bleek zijn gramschap uit In duisternis fladdert zij als een engel des doods boven donkere golven van de zee Van oost naar west de wereld rond overal schrijdt de stilte door de straten Onze handen beven beroofd van warm leven in 't gewoel zonder warm menselijk gevoel we hebben geen keus het verderf dreigt als Goliath de Reus De troostende…

In de stilte van het maanlicht droom ik van schaduwen die me weer veranderen in wat ik niet meer droom als jij weer komt en alleen deze nacht nog wachten wil op onze fluisterende liefde en de sterren die graag toekijken…

Onze oude kater was mijn grote vriend. Met hem vergeleken ben ik nog klein. Ik wil nog steeds worden, terwijl hij al was. Nachtenlang heb ik met hem geschreven. Mijn grote vriend is niet meer in leven. Toch voel ik ons vannacht weer samen, want zijn wijsheid liet hij bij mij achter. Verstild is hij in mijn hart gebleven.…

Altijd toekijken vanaf de zijlijn. Voelen dat je niet goed genoeg bent. Klein meisje nu een vrouw. Een vrouw die haar verleden afsluit. Op weg naar een betere toekomst.…

zal er geoordeeld worden over ons, die stilzwijgend toekijken op I-pads en phones haarfijn zal worden uitgekloofd hoe wij toelaten dat banken samenspelen met megabedrijven oorlog kent geen romantiek lijken komen in een massagraf .…

hoe komt het toch dat we massaal juichen voor elftallen, die in den vreemde doelpunten scoren over bommen en granaten wordt weinig gesproken terwijl de dood scoort op de rand van ons geweten hoe schuldeloos zijn wij dat we blijven toekijken?…

Een troostende hand zegt vele malen meer dan ontelbare goedbedoelde woorden het gevoel heeft het gehoor overtroffen in het leven kan je toch nog boffen weggehaald voor de poorten van de hel dat beseft hij nu zeker wel dit was het verhoren van zijn gebed, maar die warme troostende hand heeft hem gered…

ze omarmt troostend  het kwetsbare kind dat nog binnenin haar leeft…

ik kijk naar je je kijkt afwezig je denkt vast weer aan hem een steek flitst door mijn hart je praat niet meer met me zegt niet meer wat je dwars zit “ik wil er niet over praten” of “laat maar” dat is alles wat ik hoor ik zie het verdriet in je ogen je denkt dat hij je zal helpen maar ik weet het zeker hij breekt je weer toekijken…

je staat op de rand van kwijtraken maar bent overal aanwezig geweest om samen te verdwijnen ons op te delen in ieder en tenslotte niemand meer te midden van tijdspassages en woordvulling ontbreekt dan de herinnering, wondlikkend een jeuk krabbend, een vaas lijmend en ondertussen machteloos toekijkend…

Door de witte handschoen heen, troostende warmte.…

ik kijk naar je je kijkt afwezig je denkt vast weer aan hem een steek flitst door mijn hart je praat niet meer met me zegt niet meer wat je dwars zit “ik wil er niet over praten” of “laat maar” dat is alles wat ik hoor ik zie het verdriet in je ogen je denkt dat hij je zal helpen maar ik weet het zeker hij breekt je weer toekijken…

Troostende woorden, hoe lief of goed ook bedoeld Niemand kan voelen wat jij de afgelopen tijd hebt gevoeld Wil laten weten dat ik meeleef en er ook voor je wil zijn, zou willen dat ik het kon verlichten die vreselijk pijn Als je behoefte hebt aan iemand om je heen laat het me weten, je staat niet alleen Sterkte…

Wat troostend zonlicht door de bomen die bijna kaal en vredig zijn; De herfst is weer met goud gekomen maar ach, die schoonheid doet ook pijn. De dagen korten en de mensen willen maar liever binnen zijn, met lamplicht, boeken, oude wensen, gezelligheid en soms wat wijn.…

Mijn stem sprak zacht, de troostende woorden. En in jouw bedroefde ogen, zag ik weer een begin van hoop gloren. Ik kwam die dag, zomaar toevallig langsgelopen. Eigenlijk was ik zelf, op weg naar niets. Maar heb toen wel een stukje pijn van jou, met mij meegenomen. Op dat moment betekende ik, als mens voor iemand daadwerkelijk iets.…

Oplettend zoekend naar een houding, als houding -- opzij blijven staan.…

Wat het leed van de enkeling Zo vreemd maakt Is dat de wereld Die er geen weet Van heeft Doet als of het niet Bestaat Blijft gillen en brallen Moppen tappen En omvallen van Het lachen Sommige mensen Steken hun handen uit En troosten…. helpen Terwijl anderen Zelfgenoegzaam en Tevreden rondkuieren Roddelen giechelen En met elegante…

Geen speld in voor- en tegenspoed zal interrumperen. Dat was ooit dromen voor een gouden verzilvering. Nu draait de B-kant van de driftig gedraaide single. Met het gevoel als souvenir van de laatste tinteling. De bliksem laat jouw gezicht met voltage reflecteren. De alternatieve harde volume speelt als donderslag. Als een donkere wolk drijft…

Wolkend aan het mensenoog onttrokken houdt Hij zijn oog op ons door wolken heen troostend…

De dood zat op de railing, op die van het balkon, maar omdat ik hem wegstuurde, wist ik dat ik meer kon, dan alleen maar toekijken!…

Een troostend hart waar gebreken zijn. Hart. Goed hart. Zachtmoedig troostend hart. Als er meningsverschillen spelen; hartelijk.…

Een troostend gebaar teken aan de wand geen koers op vleugels weggedragen o ouderdom mijn troost.…

Zo kijkt de Heer, Hij ziet je aan en voor je Hem kunt tonen wat je zojuist hebt meegemaakt heeft Hij het al vernomen en is je troostend tegemoet gekomen.…

De Noordzee luistert als ik stil ben geduldig hoort zij mijn gedachten aan golven ruisend antwoordt zij troostend dan met haar gefluister de zeespiegel laat mij langzaam gaan.…

Een arm om je heen is het beste medicijn, zei ze omhelzend…