Alle inzendingen over vergaren

Je ziet je eeuwige zomer snel vervagen Dus grijp je om je heen naar van die schimmen Die jij lang bij je denkt te kunnen dragen Eerst liet ik jou aan dingen die jij kostbaar vindt nog wennen Zelfs in je hand zie jij hem niet eens glimmen Je zou die diamant niet eens herkennen Ben jij nu alle jaren van je leven aan 't vergaren De tijd…

Herinneringen vergaren steden, als men dat wil met gouden tempels en porseleinen straten, monumenten die voor altijd de gedachtenis aan wie hier leefden blijven bewaren, substraten van dat verleden, veranderd in afbraak, wanneer men ze prijs zal geven, maalt puin tot nieuw cement voor metaforen, die nog niet zijn verkend.…

ik determineer lange haren lange rok ingekeerde blik haar beslagen ogen vergaren vluchtend licht…

Een kunstschilderes uit Midlaren die wilde Van Gogh evenaren toen sneed ze voor straf haar eigen oor af maar heeft geen roem kunnen vergaren.…

(tanka) rondom de kookpot vergaren hongerigen zich zwaar vergapend de lust naar zichzelf ontwijkt opgelepelde waarden…

Op amper 4000 lichtjaren valt grote rijkdom te vergaren. "Kom, teken nu hier" aldus mijn bankier "voor ons ultieme pensioensparen !"…

Sparen Is bezit vergaren. Maar door de hoge inflatie Is sparen uit de gratie bij onze natie. Het is varkentje pesten, Als je het niet vet wil mesten.…

Kom zoete dood kom - schenk mij de genade die ik nooit in dit leven kan vergaren: terug te keren in de schoot van de miljoenen jaren.…

het windhooskapsel is kortgewiekt ingeleverd de wilde haren ik zal mijn beschaving bij elkaar vergaren totdat de ongetemde krullen mijn ware karakter weer onthullen…

die nog lang niet grijs genoeg zijn en zal ze blijven vergaren tot ik uiteindelijk verzadigd ben…

Een knecht van een boer te Zuidlaren Die wilde graag kleinvee vergaren Hij kocht toen een geit Zijn geld was ie kwijt Hij moet voor de kool dus gaan sparen…

Kom, sprak jij, toen je me niet zag Ga, zei je, toen je niet keek Luidkeels misverstanden vergarend verlaat je me, de achterdeur openlatend Nergens zie ik meer je voetstappen in de sneeuw…

als zand dat door vingers glijdt een schaduw in de ochtendtijd zo is de jacht naar groots en meer een echo in een lege sfeer we bouwen torens hoog en breed vergeten wat er echt toe deed vergaren goud, vergaren macht maar zien niet wie op ons wacht de spiegel fluistert leugenzoet kent niet wat de ziel ontmoet wat blinkt, vergaat, wat schittert…

een woestijnstop maakt winterhard de kou gebiedt in geleidelijke tijd sta op na het vallen geef het verlangen een jas vergaar koude-genen eist de tijd het is alles of niets wordt winterhard…

Een man rochelt De voorbije nacht Goudgeel en glimmend Het zuigende asfalt Dynamo’s Schurken langs banden In haar geen wrijving Na jaren moed vergaren In haar nopjes, Miss Liberty…

Geef mij heden nog te leven vele dagen mijn liefde te bewijzen samen kennis te vergaren om na al dit aardse te weten dat zeker niets is vergeten wat onze liefde nog beperken kan de toekomst tegemoet…

al dagen stormt het buitengewoon ik kijk naar buiten, nee, het is geen droom bladeren vergaren met de wind door je haren het lijkt wel najaar maar nee, de lente staat al bijna klaar…

Verborgen in vergetelheid Gekleurd door tijd Ligt het schrift tientallen jaren Stof en vuiligheid te vergaren Het kind ooit vol enthousiasme Krijgt nooit meer een schrijvers orgasme…

ijswind had haar kindzijn bruut uiteengeslagen de naakte waarheid trachtte alles te vergaren om te helen talmend smolt opengereten onschuld weg in gitzwarte aarde ~ geïnspireerd door "dertien was ze" van Kerima Ellouise ~…

Om de broodnodige kennis te vergaren, Hoe een eigen koers te varen In plaats van te navelstaren. Daarom, snel aan de slag met je zelf, Dan komt de rest vanzelf.…

Als Jan Geleijns gewoon de auto nam Zou hij hálf zoveel mensen niet ontmoeten Als op zijn dagelijkse liftersroute Van Lage Zwaluwe tot Werkendam De kennis die hij liftend mocht vergaren Staat voor veel meer dan brandstofgeld uitsparen…

wanneer al veel is gezegd en de avond valt na jaren wat voeg ik dan nog toe om toekomst te vergaren het heden te vullen dan wel het verleden te verklaren het blijft dan vaak afwachten in zwijgen en als passief de stiltes aan elkander te rijgen…

Wat raast aan mij de tijd voorbij Wat blaast de wind mijn haren grijs Ik heb al die jaren veel kunnen vergaren Geen rijkdom, nee wat zou ik ermee Mij viel ten deel geen geld, geen goed Maar vriendschap wel ... in overvloed Aan al die vrienden die ik had... die ik heb... en hebben zal... Bedankt.…

vergaren Heb jij dan geen bezwaren Dat jij met mij wilt varen?…

Heerlijk gevoel, moed vergaren. Het mooiste liefdeslied klinkt door de ruisende bomen. Toont de weg om terug in balans te komen. Troosteloze gedachten, diepe zucht. Drijven voorbij als donkere wolken in de lucht. Spiegelbeeld in het water. Mooie herinneringen vergaren voor later. Intieme dans met ontluikende lentebloemen.…

ik heb het wel gezien mompel ik bij tijd en wijle; zeker de wereld is groot en emoties nog eindeloos te vergaren maar waarom àlles ervaren door het afleggen van zoveel mijlen of nóg dieper navelstaren totdat alles zo duidelijk is als de ongekende dood…

De borsten van “La Brard” zijn weer op peil En Jochem Myjer heeft nu rechte tanden Ronaldo ingesmeerd door moeders handen Ma Flodder en haar nieuwe levensstijl Ik moest dit nieuws met tegenzin vergaren Om vrijdag toch een snelsonnet te baren…

mijn pupillen bedruipen wanden slierten langs sporen van mijn zaad de kakkerlak die zijn weg vindt in het verkrotte pand vol slakkenmeel en jij ligt in het laatje met je gezicht nog steeds omlaag maar ik vergaar jou niet het is de aandrang onbewoonbaar als ik ben…

´t Is gruwelijk veel geld, zegt ABP, maar ze vergaren poen in overvloed. Van Wijnen is voor ons bijzonder blij. Want heel misschien krijgt u er ook wat bij!…

De meeste punten kon ze niet vergaren, wel leerde ze Europa navelstaren.…