61 resultaten.
Grijs
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 Weg zijn de gedrochten
met hun verstikkende
felle kleuren
alles is vergrijsd
in zalige onwetendheid
kun je rustig slapen
wat loop je dan te zeuren…
Vergrijsd groen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 604 nog steeds stil je
je honger met restanten
van wat ooit eetbaar was
tast maar toe, neem
de negatieven van
origineel geluk
proef nog de nasmaak
van het groene blad
aangevreten door
jouw hebzucht
maar kies deze keer
als je uitgekotst wordt
je eigen afvalbak
de grijze…
"Zeg nooit, ...."
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 128 Een woord dat
niet meer kan,
te vaak gebruikt,
het is vergrijsd,
een oude man,
al haast verijsd,
vroeger had het
praats, adem en
energie genoeg,
ging het vaak
buitengaats,
ruimte scheppend
voor de scherpe boeg,
aangesneden in
het kolkend schuim,
gebogen in het
ongerijmde licht,
heden in een
tijdelijk ruim,
sloeg het boek
weer…
Toekomstig verleden nabij
snelsonnet
2.7 met 3 stemmen 265 Naarmate ik steeds langer voortbesta
Collectioneer ik meer voorbije tijden
Als plaatjes voor vergrijsde ingewijden
Zo smeult en echoot mijn verleden na
Daartoe hoort straks de tijd dat ik tevree was
Omdat ik vrijgesteld van BTW was…
Eindstation...
hartenkreet
4.5 met 65 stemmen 1.475 Dat huis waar eens haar levenstrein begon,
waar dierbaren zijn meegereisd,
verlaat ze nu, alleen…, vergrijsd…,
Om te vertrekken naar haar eindstation.…
tranen om Dachau
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 259 naam en plek spreken hier nog
in schrijnende beelden
waar oude barakken hun duister
verleden nog tastbaar belichten
waar vergrijsde mensen huilen
om verzwegen jaren
tussen ijzige prikkeldraden
nimmer gewist…
conclaaf
hartenkreet
4.1 met 7 stemmen 574 achter dikke
blinde muren
kiezen dove
vergrijsde
kardinalen
een herder
naar eigen
snit
buiten wacht
de kudde, hoopt
dat de steppe
ooit zal bloeien
voorlopig
overwintert
kille, Roomse
macht
met straffe
genadeloze
hand…
Het verschil
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 84 Die sneeuw op al die kale bomen,
het licht vergrijsd en stil, zo heerlijk stil.
Het lelijke wordt mooi verborgen
onder de witte winterpracht
waarop de kinderen sleetje rijden
en al die natte sokken moeten drogen,
moppert de een,
de ander roept alleen :
“wat mooi “.…
Toverlantaarn
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 330 het zachtgele lamplicht
tekent een cirkel
rond haar vergrijsd gezicht
werpt lange schaduwen
over de tafel
waaraan zij zit
het boek der boeken open
lispelt ze gebeden
een hand onder haar hoofd
eenzaam maar geborgen
in het laatste uurtje schemeren
voor dan toch
de nacht begint…
zwarte sneeuw
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 674 vlokkerig valt
de zwarte sneeuw
als een wijd gespreide
bruidsjapon naar bene
licht schittert er
schaars doorheen
zich laser splitsend
in het al heen
de zwarte sneeuw;
vallende tranen
van de vergrijsde
hemelse godenleeuw
de aarde bedekkend,
moede van het brullen,
over de mensheid
uitstrekkend…
Corfu
netgedicht
3.3 met 95 stemmen 30.237 Vergrijsde olijfbomen
leiden de weg
naar het dorp
de hitte drukt
zwaar en loom
op het plein
in de stilte
van het middaguur
zingen slechts de krekels
een hond ligt hijgend
gevangen in het spel
van zon en schaduw
onder de cypres
zit een vrouw
in roerloos zwart
een leven
trekt voorbij…
de weg is kort tot aan de nacht
netgedicht
3.9 met 13 stemmen 318 de nacht valt
uit het landschap
van donkere stemmen
dof waaiend en vergrijsd
wanneer ongevederde vuurvogels
zich op mijn keel storten
en het laatste uur in mijn lichaam
wekken, meedogenloos over
huid verloren
ik zal eeuwig leven, van
alles afgesloten, de dragers
en de dag
er is niemand meer
die de regen en mijn spreken
in…
Toekomst
gedicht
5.0 met 4 stemmen 8.788 De vergrijsde bibliothecaris
liet zijn blik weiden langs de planken
en hij pakte er een boekje uit
wat hij zelf geschreven had.
Hoofdschuddend om zijn overmoed van vroeger
herkende hij zichzelf als een vergeten dichter
en hij wist dat dichters vergeten worden
als hun werk niet best is.…
Held met ideaal gezocht
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 153 Vergeeld, vergrijsd, verwaterd
of verdrinkend in hun drank
voor zo ver nog niet vergaan
net als de idealen van weleer
o ja, er zijn wel wat nieuwe
maar die zijn minder intens
dan de grote helden van toen
minder vitaal dan de idealen
waar hij ooit naar streefde
ach, geef hem een echt ideaal
waar hij acuut blij van wordt
dan wordt hij vanzelf…
Overspel
gedicht
3.8 met 330 stemmen 58.920 Langs smalle richels
omzeil ik de klip
vergrijsd graniet
schaaft mijn huid open
tot ik de spatten voel.
Zout kerft de wond.
Het moet de branding zijn
die mij ontboden heeft
en hijgend hier omarmt.
Nu het avond wordt zal ik hier blijven
de vloed belemmert mij te gaan
zoals een minnaar dat betaamt.…
Zwarter dan wit.
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen 735 zwarter dan wit
donkerder dan licht
lichter dan zwart
grijs is mijn hart
zwarter dan wit
rijk zonder bezit
duister in de nacht
in vergrijsde pracht
zwaarder dan licht
lichter door jouw gedicht
bevrijd de diepe smart
uit mijn versteende hart
zwarter dan licht
betoverend gezicht
die mijn liefde ontwart
uit ons verwarde hart…
Onbegrijpelijk
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 295 waar zijn de kleintjes
van wie hun onschuld werd gestolen
wiens kleren zienderogen vergrijsden
bij het opspelden van een ster
werd het licht in hun ogen gedoofd
toen angst zich meester maakte
was het leven nog speels de ene minuut
werden ze weggerukt bij de volgende
vroegrijp door een onbegrijpelijke ideologie
die de wereld verstilde…
Het lezen van gedichten is
gedicht
3.0 met 33 stemmen 17.958 Het lezen van gedichten is
Een zaak die over 't algemeen
Zodanige bemoeienis
Van de ogen vergt dat ze getweeën
Van boven tot en met benee
De neergeschreven tekst af gaan
Terwijl 't gevoel van wel of wee
Dat hieruit veelal zal ontstaan
Van onderen naar boven rijst
En wel het krachtigst bij een auteur
Die in het dichten is vergrijsd
En…
Channanja
netgedicht
3.7 met 15 stemmen 696 zij bespeelt
de oude stradivarius
met ontluikend elan
haar snaren klinken
als voldragen woorden
wanneer zij haar
sprankelende lettertonen
uitstrooit in het hart
van een vergrijsde man
de viool, uit verguld
hout gesneden
trilt van vreugde
onder de vingers
van deze blanke lelie;
een meisje met een
nog pril aards verleden…
Aan M. ‘t Hart
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 381 LOOS GEFIEDEL
BIJBELHEIBEL
Wie zich met haring spijst
Hem zal geen kwaad genaken
Hem zal de dood niet raken
Totdat hij is vergrijsd
’t Lukte de reder niet
Zijn vrouw zwanger te maken
Onder het huwelijkslaken
Naar tarbot rook die griet
Anna, ‘gramstorig grauw’
Baarde hem wel een zoon
Ach, toefjes blauwe lucht
Hoe drijft God in het…
Zwart vinyl
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 422 Bewijs van afgedraaid
verleden, verbannen op
schreden tot de zolder,
verslaat de grammofoon
de kolder, van oude blijdschap
in treurige toon, zwijgt
de doorgezaagde boodschap
en gekraste trappen van de
tijd, gekerfde groeven
in geschonden staat,
zwart geverfd in geperst
vinyl, draaft en
zwoegt door in ziel
en zaligheid, vergrijsd,…
Zwart
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.039 De kleur van m'n leven
vergrijsd tot zwart en wit,
grijstinten overheersen,
het rood verloor zijn pit.
Droeve dagen volgen
op veel te lange nachten,
mijn ogen verlangen terug,
naar hoe ze vroeger lachten.
Mijn arm heeft zich erbij neergelegd
- hij zal nooit meer heel zijn -
van binnen heerst het zwart,
en overheerst de pijn.…
verjongd 2
netgedicht
3.5 met 10 stemmen 1.842 hij was nog zo jong,
een ruige adonis
die mijn ziel beroerde
toen hij mijn hart bezong
wat was het
dat mij diep ontroerde
ik zelf was al vergrijsd
al lang gearriveerd
in het leven
de wereld bereisd
met weelde omgeven
hij keek me uitnodigend aan,
grote verlichtende kijkers
zogen me naar
zijn stralende glimlach
elke beweging die…
verjongd
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 1.360 ze was nog zo jong,
een late twenniemeis,
die mijn hart beroerde
toen zij mijn hart bezong
wat was het
dat mij diep ontroerde
ik zelf was al vergrijsd
al lang gearriveerd
in het leven
de wereld bereisd
met weelde omgeven
zij keek me uitnodigend aan,
grote verlichtende kijkers
zogen me naar
haar stralende bloesem
elke beweging die…
Fluisterend gras
netgedicht
3.6 met 14 stemmen 372 Waarom vertel je al die oude verhalen
Niemand is daarin geïnteresseerd
Zo stelden de oude vergrijsde bomen
Fluisterend gras je hebt het nooit verleerd
Wat moeten wij met al die oude verhalen
Gedragen door onze toppen in de wind
Geheimen ontrukt van onder de sneeuw
In een eindeloze zeurende schreeuw
En steeds weer bedekken wij het met lover…
zijdezware rozen
netgedicht
3.8 met 17 stemmen 308 woorden tot steen
langs kapotte ramen
en ik tel de dagen nog te gaan
je hoeft niet te zien
dat ik ween of dat je
de lucht met lood vermengt
mijn ogen
zwaar van grassen en algen
waren ooit de bron van vruchtbaarheid
en nu, door wanhoop weggedreven
neergehaald tot aan de zee, zo oud
zo stiller dan vergrijsde lagen
tot aan de horizon…
Axel Geza
netgedicht
4.4 met 16 stemmen 492 draf
wat hebben wij
van hem genoten
hij is niet meer
Axel Geza ging
en wel terug naar af
in zijn jeugdige jonkheid
zo soepel en ongedwongen
haast springerig van aard
lief, de onhandige staanders
van deze edele Vizsla
waarvan de schoonheid
telkens werd bezongen
na zoveel jaren is hij gegaan
wel als Heer van Stand
met een vergrijsde…
Loslaten?
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 958 schoot
het ruime water op in boten
waarvan de kiel al vroeg
werd neergelegd, gebreeuwd,
door nieuwe tijden, het geluk
gekozen waarop de scheephoorn
door mijn leven weg zal vloeien,
hun lichamen schieten weg als
mijn vermaledijde schaduw
te dichtbij komt, verstomd
de stemmen als ware het
bevriende mensen, sinds zij
bloeiden sta ik op vergrijsde…
Koning Winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Nu een sterk vergrijsde oude heer
die soms nog even krachteloos kan vriezen,
een witte wereld voor maar voor één dag,
vriendelijk zelfs en vaak zo mild
strijkt hij nu met koele hand
door mijn haren en over mijn wang.…
Het gelach van de zon
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 85 ik heb met
schaduwen gespeeld
rond het gelach
van de zon
ook met kleine
witte wolkjes die
snel donker werden
aan de onderkant
zij vulden de velden
vergrijsden het
blauw en de helderheid
die wij van zonnig kenden
toch heb ik
mijn hoop behouden
op een brandend revival
van het koesterend licht
de donkerste rafels
zijn onder het…