Alle inzendingen over verknochtheid

innig gehecht aan grenzeloos vertrouwen eerlijke mening open gezicht ogen die nooit en te nimmer verzwijgen dat laten en doen tot denken verplicht innig gehecht aan zichtbaar verlangen strelende handen luisterend oor vinger die nooit en te nimmer zal wijzen naar waar ik naar toe moet of waar ik niet hoor innig gehecht aan veilige…

want wie raakt er niet aan zachtheid verknocht…

Ik ben mijn gebruiksaanwijzing kwijt ik heb tevergeefs in alle lades gezocht ik weet niet waartoe het leven nu leidt alles waaraan ik was verknocht kan ik nu niet meer vinden het is een leven onder de blinden.…

Mijn tante heeft onlangs mijn oom verlaten Omdat hij haar veel smoesjes heeft verkocht, Maar toch is zij nog zo aan hem verknocht Dat zij zo af en toe met hem wil praten En oom wil ook niets liever, want hij mist ‘r, Maar zij staat in het bel-me-nietregister.…

Als ik ergens geen kaas van heb gegeten Dan is het wel van geld Voor mij is winst - niets wil ik hiervan weten - Als zoeken naar een speld Hooibergen worden onder me doorverkocht Zonder dat ik het door heb Raak ik aan die speld verknocht…

Destelbergen, Aanleunend bij Gent, Zoekt er soms vertier, Maar voelt er zich … Bekocht. De Dampoort voorbij, Alle poorten voorbij, Stroomopwaarts Naar de bron Die je hier bond. Je geraakt eraan … Verk(n)ocht.…

achter veranderlijkheid schuilt zuivere schoonheid heeft ze me laten ontdekken door subtiel haar eigenheid open te bloeien zo volmaakt mooi ik bestendig aan haar verknocht blijf al floreert ze kort de herinnering blijft…

Bij elke stap bezig met de overkant. Vraag het de Maas onder mijn voeten, de meeuw, onbevreesd dansend boven de stenen brug. De overkant is een belofte, komt huizenhoog me tegemoet, flonkert en lonkt, geeft zich halverwege over. Wyck of Maastricht, beide badend in de roem van eeuwigheid, keer ik terug of loop ik heen? Steeds dezelfde gedachte…

Ik ben een fan van de Formule 1 De geur van smeulend rubber doet me kicken Dus wat ze in Den Haag me nu gaan flikken Is dan ook onrechtvaardig en gemeen ´k Was aan mijn snelheidsmonster zeer verknocht Nooit meer op één wiel door een scherpe bocht…

Ik vlei me neder tussen borsten om mijn lippen te verzegelen tot een afdruk van geluk in aarden korsten mogen stollen tot sporen zonder geluid of juk zal mijn levenslot bezegelen ga ver van alle vuige vorsten die mij bestempelen als gedrocht ik ben aan hun edelvrouw verknocht.…

Begin was als toppunt De massa uitgedund Niet in staat te weren Tegen lang verweren Midden in de vloed Chaotisch après-tout Door slijtage verzet Een ander kleurpalet Einde van de hartstocht Aan exogeen verknocht Vooruitzicht waterkou De laatste tocht naar blauw…

de dichter in gepeins verzonken vindt plots het woord waar hij naar zocht in puur geluk zowat verdronken raakt hij aan klare taal verknocht niets kan het lieflijk vers nog stuiten verwonderd kijkend door de ruiten ziet hij het kant en klaar gedicht zomaar gedrukt op haar gezicht…

Zo innig aan elkaar verknocht Toch stadig aan elkaar losgelaten, Zoals dat hoort in een kinderleven Dat ongemerkt uitgroeit tot volwassenheid - Veranderende klankkleur, Die de volgende fase aangeeft In een natuurlijk ontwikkelingsproces: Moeder die haar dochter Als gelijke aanspreekt nu, En die in haar ogen De volwassen vrouw herkent…

Zo klein als een regenworm aan de bodem verknocht. Zo zielloos lijkt het onder de grond een toevluchtsoord te hebben gezocht. Zo week en zo kwetsbaar schuilend voor de hemelse regen. De duisternis is zijn hemelpoort. Is zijn leven tot een zegen. Het menselijk kwetsen kent vele uitwegen en holen.…

Twee Leuke, vlotte meiden Aan elkaar verknocht... hoofden wilden ze gaan scheiden... Ze haalden het niet, de overtocht... Nu, in een ander leven Wellicht los van elkaar zullen ze herleven Gescheiden van elkaar...…

Mijn sterkend hart Probeert te verwerken Maar moeilijk is het wel Om datgene te begrijpen En mijn verwarde ziel Maakt zich van je los Doch klampt zich aan je vast Omdat het angstig is Jij en mijn gedachten zeggen Dat we voor altijd een zijn Maar mijn gevoel is bang Om je ooit te verliezen Mijn hart is zo verknocht En het jouwe eveneens…

Elke kier of spleet wordt in een ademzucht bezocht en ontpelt de pijn en het leed aan een anders lot verknocht. Och zwaarte van ver-ge-leden tijd, pak maar je biezen want het kind staat op om wervelend te dansen in haar volwassenheid!…

ik behoor toe aan dit land het heeft mij gemaakt ik heb geen ander land dan dit land mateloos is mijn liefde voor het land gecompliceerd gehard en onomwonden ik geloof niet in wonderen maar de vreedzame bevrijding van mijn land was een wonder - onverhoeds en lichthoofdig blijft het me bij die weergaloosheid blijft me bij ik weet…

de kracht van het leven ik vind het toch hoopvol golft het in mij als een geschenk komt het voorbij wat eens was, zal ik, wil ik niet vergeten het verleden hangt als een amulet, een juweel op het midden van mijn hart het rust in verknochtheid het heden stroomt vol dynamiek en euforie mijn levensader nipt vraagt en ontvangt…

we bewegen ons langs elkaar heen en weer terug naar onszelf en we schijnen elkaar niet meer mooi te mogen vinden (ik geloof jouw woorden eigenlijk niet) gek, maar sindsdien is het alsof we ons huis bliksemsnel aan buitenstaanders verkochten en we bleven en die anderen kwamen erbij en ik ben nog zo verknocht aan het bekende…

Hoe twee mensen langzaam aan elkaar verknocht konden raken, dat zou hem niet overkomen.…

De avond valt weer in duizenden scherven licht middenin de stad In het Proeflokaal verknochte drinkers. Regen en zoete Zatte. van de vette hap heb ome Henk dit keer een lekker broodje bal Een dochter fietst naar haar kamer, ergens drie hoog. Het is laat donker. Karaoke in een nachtcafe, m'n Roosje, Roosje, m'n Roosje…

trompettengele bloemen omringen de wortels van uitlopende kruinen voorjaarsklokjes tonen een bodem van klanken het eerste lentelied kriebels in het hart voeten maken huppelpasjes gelijk de lammetjes zo klein nabij de ooien de tedere beschermelingen voor de nog zo frisse wind een fris groen takje heeft zich verknocht aan een oude…

Het was nul één voor de tegenstander mijn vader schreeuwde voor zijn club als geen ander het mocht niet baten zijn club had hem in de steek gelaten hij had niet zomaar een kaartje gekocht meer dan aan zijn familie, zo leek het, was hij aan zijn club verknocht thuis gekomen verscheurde hij dan zijn ticket dan was het weer als altijd hij…

een land waar je niet kunt spreken van een toereikende maar die steeds harde meedogenloze hand worden zelfs ongekend ontkend krijgen nooit een tweede kans of alles op een presenteerblaadje ze vluchten vanwege pijn omdat ze in hun eigen omgeving op de verkeerde plaats zijn ik besef dat alles wat wij hebben waar wij aan zijn verknocht…

Verknocht aan het verleden Verkocht aan het heden Verliefd op de toekomst Liefde en leed In harmonie gekleed Lachen en verdriet Samen aaneen geniet Storm en wind Zijn als een blij kind Twijfel en ongemak Zit in een keurslijf, te strak Wij zijn één geworden In mening en gedachten Verstrengeld als wortels In de onuitputtelijke aarde…

in een oogopslag van slag de dag dat ik jou zag uit het goede hout gesneden je contouren, hoe je oogde ik smolt als warme was ik was verknocht, verkocht voelde je roomwitte huid en heb je meteen genomen zo zacht deinend onder mij ontvouwden zich mijn dromen maar onze relatie begon te kraken jij kon de last niet langer dragen sprong soms…

Terras gelegen op het zuiden En naast het huis een houten brug Waarover nu en dan geluiden De planken veren steeds terug Dit paradijs ligt goed verscholen Ik waan me in een hemel hier In duizend jaar verrukking dolen Seizoensgebonden kijkplezier Wat een uitstekend woongenot Ik heb je lief mijn huis en haard Ben helemaal aan je verknocht…

ik zag een zonnestraal de kiezels raken die ik plette op mijn pad het stof leek iets te hebben van goud stil geluk wikkelde zich rond mijn hart ik vond in de regenwolkenhemel de boog die de hoop voorspelt er ontstond weer de verknochtheid het ongekende levenslustige verlangen naar de leeuwerik, haar verenkuifje het vertrouwde riedeltje…

eenzaamheid gezworen was in mijn eentje gestrand wist niemand te bekoren mijn hart aan de stilte verpand verbonden aan vrijheid verknocht aan de rust niet gehecht aan tijd geen behoefte aan lust zo leefde ik voort mijn leven onachtzaam door niets of niemand gestoord ik werd zeer bekwaam bekwaam in de wijsheid ik beschouwde mijzelf…