Alle inzendingen over vermeulen

Bram Vermeulen…

Vermeulen, debet, zeven kisten, schrijft hij, een zwijgzaam man, die in de boeken, cijfer bij cijfer, nimmer zich vergiste, een vreedzaam man, correct, die nooit zou vloeken.…

bram vermeulen zingt: dood ben je pas als je bent vergeten. op de nieuwjaarsreceptie van vooruit ging conner voluit over de tong en getuigden partijgenoten dat zij hem warm in hun hart en armen blijven sluiten. wat leeft er bij de partijtop? wat zegt hij zelf bij het einde van de wekenlange show ? na wekenlang voor en tegen ?…

in herinnering Hans Vermeulen niets zo bruusk als branding in de Noordzee vooral op donkere dagen in november alsof het zoute zeewater de open wonden prikkelen het schurende zand en de schrijnende wind lieten sporen na als voetstappen langs de natte vloedlijn Lejo…

We hebben een verleden, wij Mijn eerste liefde versierde jij Toen mijn charmes haar niet bekoorden leende ik schaamteloos uit jouw woorden "Klein gedichtje, klein gedichtje, klein gedichtje voor jou klein gedichtje,klein gedichtje, omdat ik van je hou" en, niet veel later, weer alleen begreep ik pas de stilte van Marleen negen…

R. van den Hoofdakker, psychiater en dichter Bram Vermeulen, Nederlands singer-songwriter - 'Voltooid Verleden Tijd'…

Het geluk dat we kunnen delen, is onze scherven samenvoegen, tot een veel groter verband, dan we ongebroken waren. Is ontdekken dat we meer delen, dan dat we verbroken liefde zijn. Is uitzoeken of het muziek is, dat we in verdriet herkennen. Of het hetzelfde verlangen is, dat mensen eeuwig samenbindt. Hetzelfde stromende water. Dezelfde…

op de omslag van de bloemlezing 'het kind is de vader van de man' prijkt een foto van de dichter Wilmink ooit geschoten door Hans Vermeulen Wilmink in een kek suede jack in de bloei van zijn leven zo ook de kracht van de bundel liedjes gedichten en vertalingen persoonlijk lees ik de bundel nog altijd met veel genoegen maar tóch kan…

Hoe blijvend zal zijn werk nu zijn van waarde Zijn oeuvre liet in crematoria En kerken reeds bij leven sporen na Daar hij gevoel aan sterke regels paarde "De steen", "En als ik doodga, huil maar niet..." Het is veel troostrijks dat hij achterliet…

Wat zijn er weer veel mensen tien jaar dood Hun levenslopen worden doorgenomen Dat zat er vanzelfsprekend aan te komen Daar elke sterfdag tot ‘n mijlpaal noodt Zo dient voor prominenten het creperen Als opmaat voor geregeld jubileren…

nee ik heb geen steen in een rivier verlegd op aarde en ik ga dat ook niet doen want wat is daarvan nou de waarde goed hij stroomt dan wel iets anders dan voorheen en dat slechts door het simpel verleggen van die ene steen het blijft een prachtige gedachte die ik altijd zal blijven achten maar ik besef al denkend terstond dat die rivier…

de treinen van ukrzalinytsia in tijden van vrede en oorlog zijn de oekraïense ruggengraat ze brengen van hier naar daar vluchtelingen en de soldaten pendelen de regeringsleiders van polen tsjechië en slovenië waar het front zich verschuift langs tot de bodem platgeslagen dorpen en steden verpulverend blijft ukrzalinytsia onaantastbaar…

De kinderen gaan spelen, opa is suffig -- Er komt geen verhaal.…

Als pijn zich blijft presenteren. Als het verdriet je blijft verslaan. Moet het geluk zich trotseren. En als lichtpunt in je leven staan. Het geluk moet je durven te vertrouwen. Kan dat niet, dan gaat het mis. Want van geluk moet je gedeeltelijk je leven opbouwen. Tot iets wat het mooiste voor jou is!…

Ik had vanavond naar het stadspark willen gaan om voorgoed af te rekenen met het verleden, maar 'k bracht het niet verder dan halverwege, toen heb ik voor een venster stilgestaan waar ik iemand piano hoorde spelen. Achter de bomen wies een stille maan en al het leed is van mij afgegleden. Langzaam ben ik de weg naar huis gegaan. ---------…

Er zit een donker in mijn denken dat mij elke avond wakker maakt Ik heb de Duivel in gedachten vrouwen die ik eerder schuw dan haat Ze is gelovig ze ziet mij niet als ik vraag om hulp Ze heeft een visie op mij maar ik ben nooit mijzelf…

Het verleden roept naar mij Steeds harder Steeds scheller Het verleden lacht mij uit Steeds luider Steeds sneller Mijn verleden doet mij pijn Soms onverdraaglijk Soms zacht Mijn verleden daagt mij uit Soms plotseling Soms verwacht Het verleden blijft mij plagen, zelfs nu ik volwassen ben Vluchten of vechten helpt niet echt Toch kan…

Op de dag van haar dood verborg ze haar ziel onder een zachte sluier van verdriet en pijn Opdat haar ziel bleef hangen en nooit haar weg vond Violen verstilden Muziek stierf langzaam weg Toen en nu was zij dood Haar dagen geteld Haar leven geleefd Zuiver, dat wel, maar nooit door een engel gevangen…

Op de rand van mijn slaap struikelt een stiekeme gedachte Zij verschaft zich toegang als een dief in de nacht. Mijn kamer wordt duister Ik kan niet slapen en luister naar sissende slangen en grommende beren. Op de valreep van een gedachte overdenk ik mijn slaap. In een hok vol gedrochten en schreeuwende stemmen. Nog ergens, in de…

Twijfelend verschijnen opstandige woorden op een maagdelijk, wit papier Fijne details, soepel aangebracht Hersenspinsels, vervaagd en uitgedaagd en zorgvuldig in het hier en nu geplaatst Er dwarrelen wel duizend woorden en hartenkreten steevast op het eerst nog zo schone vel. Met zo hier en daar een komma, een…

Ik dacht, dat het niet goed was Maar ik voelde mij er min of meer toe gedwongen Ik droomde, dat het slecht was Maar ik hoorde engelen die mij toezongen In een taal die ik niet verstond onbegrijpelijk, doch zo doorgrond Onhoorbaar in rusteloze gedachten Maar zo voelbaar in slapeloze nachten Het gezang verzacht mijn dromen…

Een pen kan op papier begrijpend zijn, naar de waarheid zoeken, kan ook met zeer veel sier verwarring scheppen of zelfs vervloeken. Ze kan soms helpen leegten te vullen. Mededelingen te doen De waarheid verhullen. Ze kan zelfs verzachten, de waarheid ontkrachten. Slechts enkele woorden vertragen de tijd; Een verrukkelijke waanzinnigheid…

Fluisterende, gonzende stemmen in mijn hopeloos verwarde geest Ze sluipen door het sleutelgat, vormen woorden op papier; betekenisloze woorden en vaak zonder prioriteit. Alles lijkt nu chaos in mijn niet te volgen brein. Er zijn momenten waarop ik aan niets denk; je weet wel, als ik bewusteloos ben; het lijkt dan of ik eeuwenlang volmaakt…

Ik staar naar een eindeloos aanwezige sterrenhemel En tel de sterren één voor één Totdat het me duizelt en ik opnieuw begin te tellen Steeds weer opnieuw, en één voor één. Ik zie de nacht mijn dag vervagen Het grote nietige iets Een droom probeert mijn aandacht te vragen Het moment van alles; een ogenblik van niets. Ik kijk naar een eeuwige…

Hoe ze parmantig blijft staan en haar armen spreidt Kalm en in evenwicht Sterk en zacht Zonder een kloppend hart blijft ze in leven en wij mogen haar dankbaar zijn.…

Etmalen zonder dagen, nachten zonder slapen maken de avonduren langer en mijn dromen zo kleurloos. Een te leeg gevoel maakt mijn maag van streek en mijn hoofd overvol. Teveel van alles maakt mijn hart gevoelloos. Dan dwaal ik weer af naar gisteren. De toekomst knipoogt schalks. Teveel dagen zonder nachten, maken mijn bestaan uiteindelijk…

Zij wachtte op stilte voor de storm Op engelen die schreeuwden Op bloed dat vloeide Op nagels in haar huid. Zij wachtte tot zij onzichtbaar werd Totdat haar spiegelbeeld uiteenviel Totdat haar jaren waren geteld. Zij kan niet meer zingen, dansen genieten van het leven kan niet zuchten, ademen, bijten, kauwen. Ze is alleen…

Tja, wat zal ik zeggen,  Als het leven anders gaat Als het leven verder gaat Onafgebroken Afgebroken Gebroken Onaf Af Tja…

Mijn God heeft zijn werk gedaan Bittere klanken Kleuren nu alleen nog mijn bestaan Buiten lichamelijk bereik En met lauwwarme gloed Stort nu een waterval vol van weemoed Mijn God kan tevreden zijn Een appel heeft mij nooit begiftigd Een zonde heb ik nooit begaan Daarom leid ik nu een voorbeeldig leven maar een roemloos bestaan.…

Onbereikbaar en zo verdwenen op klaarlichte dag. 's Nachts vervaagt je gezicht. Alsof je vlucht voor mijn fantasie. Alleen je naam herinnert mij aan een lustgevoel voor drie seconden lang.…