Netgedichten

netgedicht (nr. 56.168):

Tranen uit mijn verleden

Het verleden roept naar mij
Steeds harder
Steeds scheller
Het verleden lacht mij uit
Steeds luider
Steeds sneller

Mijn verleden doet mij pijn
Soms onverdraaglijk
Soms zacht
Mijn verleden daagt mij uit
Soms plotseling
Soms verwacht

Het verleden blijft mij plagen,
zelfs nu ik volwassen ben
Vluchten of vechten helpt niet echt
Toch kan ik het soms niet verdragen

Ik doe mijn ogen dicht
Leg mijn handen op mijn oren
Ik kan er niets aan doen
Soms wil ik het niet zien of horen

Dan knipoogt daar de toekomst
En ik weet dat het er is
Een pad dat ik nu bewandel
Een zekere erkentenis