Alle inzendingen over vieren en vijven

't Gewoon maar laten voor wat het is: de vieren of vijven, de acht of de negen; je leeft toch niet van wat anderen zeggen al kan je gevoel zich daar soms niet bij leggen en voel je je stekels dan rechtop gaan staan.…

en vijven teer ik een wijle verder in op inflatoire rente het maakt maar eens gewaar hoe kwetsbaar ik ben in mijn bestaan of hoe snel men zich kan blindstaren op de eeuwige roemruchte lente (satire !)…

alles begint met een tien en daarna zak je af word je nimmer meer gevierd het kost veel vijven en zessen en dan heb je niets meer is dat alles? ja!…

'k Wou jullie even hartelijk bedanken; nu jullie -numerieke talenten- in steeds groter getale langskomen heb ik na veel vijven en zessen en (syn)dromen positief gezien, dat er ook veel te vieren valt. Ik weet, 'k hoef jullie niet uit te nodigen voor mijn feest; ik zie vanzelf wel of jullie weer als ongenode gasten zijn langs geweest.…

wij schaatsten met vijven machtige tuinderslijven vier broers mijn vader was nog op en top om beurten ieder aan de kop op de gantel holle watering via poeldijk naar de heul naaldwijk 's gravenzande vijf zwierende schouders benen breeduit klappend zwijgend ogen dicht geknepen mijn vader schaatste hij was een schaatsmeneer wij konden op…

Zal straks zo tegen vieren, vijven, Een mantel op het water drijven? Hij had hem pas nog laten stomen. ---------------------------------------------- Uuit: 'Alle gedichten tot gisteren', 2004.…

Mist en ochtenddauw hangen Zwaar over het landschap Van mijn tweede jeugd - De weg die ik zoek Is moeilijk te vinden, nog, En toch torent boven alle Nevel uit de ochtendzon Die zich zichtbaar aan Het grauwe ochtendlicht onttrekt En hem weldra verdringen zal - Voorgoed nieuw leven, Jong zijn waar de ouderdom Zich al zo lang…

en vieren indien hij of zij mij dan met een glimlach beloont schenk ik een tien ok dan, met cum laude (hekeldicht)…

Na veel vijven en zessen schijnbaar zonder zin komt het moment - hij stuurt het de wereld in Een ander leest het en geeft meteen een vier, al na het eerste couplet - de dichter vindt hij een klier In het labyrint waar de geesten wonen slaat Poëtica met een deur Zij roept met rode konen: ‘dit is vloeken in de kerk,…

afkoelen Ik zeg tegen mezelf ik kan zonder jou maar jij weet dat ik nog van jou hou En ik laat mijn gedachten rusten weet nog goed hoe jij mij kuste Ik vergeet je niet jij mij ook niet wie weet ooit, ooit in het verschiet Wij samen zullen zijn ja wij zijn elkaars geheim En zullen dit blijven ik kijk op de klok en het is al weer kwart voor vijven…

Men heeft helaas geen tijd meer om na vijven Ook nog te zorgen voor een avondmaal. Ben benieuwd hoe lang het nu nog duurt Vóórdat men zijn kind naar kostschool stuurt.…

GOED VOORBEELD Toen Andromache Hector smeekte thuis te blijven bij vrouw en kind en dat idee hem niet beviel, sprak zij: ‘ik wil niet dat je oorlog voert na vijven! Neem eens een voorbeeld aan die Wouter en Camiel.’…

Ik heb de vrouwen vaak na vijven nog zien vegen…

Maar toen, het liep al aardig tegen vijven, Parkeerde toch de Fleurop voor mijn deur De vreugde bleek niet lang te mogen duren Ze brachten een boeketje bij de buren…

Benieuwd wie zondag rond de klok van vijven Met tegenzin is boven komen drijven.…

vrijheid vraagt herinnering aan wat mensen geven het kostbaarste zelf in strijd en opoffering om van vrij zijn van generatie op generatie het erfgoed door te geven vrijheid vraagt werken met en op het spoor van gisteren naar morgen aan respect en ruimte voor geluk van een ander opdat die zijn mag wie en wat hij is vrijheid vraagt verzoening…

De burgervader van de stad Maastricht Moet onbesproken en fatsoenlijk blijven Mag rollebollen, desnoods met z'n vijven Als het maar strikt Privé is en uit zicht De val van Hoes is doorgestoken kaart Maar Heilig lijkt hij al te zijn verklaard.…

Ze stonden allemaal dichtbij een paal, Ze droegen bijna identieke kleding, Ze pleitten voor een andere besteding, Ze waren met z’n vijven in totaal. Eén van die vijf zag niet zo veel verschillen, En zei: “Ik zou wel samen verder willen.”…

Ons vaderland zat eeuwenlang vol streken Maar zo gedifferentieerd zal dat niet blijven We zijn straks, qua provincies, met z'n vijven En moeten voortaan over delen spreken Zijn dit verrassingen of desillusies? Welnee, we leven in een tijd van fusies…

U kunt vandaag gewoon wat zitten dromen Want vraagt men wat er scheelt dan zucht u; 'Ach' U doet een mooie trieste oogopslag En zegt; 'Ik had me zoveel voorgenomen' En ruim voor vijven roept u dan: 'Ajuus!' Blue Monday is een schitterend excuus.…

In Scharendijke is een wolf gezien, Je weet, ze zijn heel moeilijk te verdrijven, Eerst is er één, dan zijn ze met z’n vijven, Vervolgens zijn er gauw een stuk of tien. We zijn hier bang - niet slechts de schapenhoeders -, En roepen luid om onze lieve moeders.…

borsten vond waarop ik antwoordde met groot en zacht Zo indrukwekkend dat een student uit Leuven van verwondering en vanwege wat tussen zijn oren van zijn fiets afrolde Maar dat het ook van de drank kon zijn of een kuil in de weg en dat ik je nooit doormidden zou zagen en nog een keer om niet meer alleen te zijn voor altijd met zijn vijven…

gelopen seizoen stormen weg met de wind naar het zuiden, de laatste wolk kijkt lachend achterom ziet hoe genagelde planken gekoesterd en ingepakt worden, terwijl dromen verdwijnen in het schuimen der golven en uren rollen langs cirkels in het zand het ruime sop is gekozen om ooit weer gevangen te worden in die ene schelp waar vier…

Onder dit vers staan blokjes Je weet wel, van die kleine vierkante hokjes Doe mij een groot plezier geef dit gedrocht een vier Bedenk echter, dat alle verzen hier geschreven jouw vieren ruimschoots overleven Vandaar deze actie hier geef nog eenmaal een vier.…

Waar ben je Ik heb je nodig Ze prikken als gekke wilde mieren Vieren hun vieren En Geweldig vieren zij zichzelf Op naar de top Weggepikt door vieren En schrapende violen Jodelende zusjes Dichtende vieren Kwartet trompet Alles voor vieren Vieren voor alles.…

touwen lonkend wandrek onder druk doe je alles zelfs met z'n vieren door het midden…

gevierendeeld en dwarsgelegen kom ik jullie overal tegen minkukels die hun lippen likken als ze een viertje kunnen prikken schrijven is mijn lust en mijn leven maar voorlopig niet meer hier dus verlaag jezelf gerust nog even en plemp maar weer die eeuwige vier…

je voor ’t vieren zei ze kijkend naar zijn nurkse kop zelf nam ze er een pisang ambon op…

de storm in haar gestild handen ineengestrengeld het ritme van de kaseko ruist in haar bloed de stem van Lieve Hugo je tong in mijn neus je tong in mijn oor glimlacht tot schaterlach je draait me zo van links naar rechts de smaak van chocola kleurt in haar ogen de geur van old Spice weerkaatst in haar hart…

het gaat om een wereld die traag wordt althans in mij ik pluk appels uit een boom, leg ze rond de stam wrijf met een zakdoek over hun huid het dwingt tot geschreeuw dat niemand mag horen dan schik ik ze naast elkaar jaar na jaar vanaf wanneer wil ik dood ik begin vanaf zes en til alles op, eronder liggen kindergebedjes…