Alle inzendingen over voorvaderen

Andere voorvaderen wisten zich met de dood geen raad en met geboorte evenmin, zij zagen in een pasgeboren kind een gestorven voorvader.…

Verankerd in donkere aarde Voorvaderlijk grillig vergroeid Veilig veinzend bladerpracht Verstrooit verneveld strelende stralen. Om stil bij te staan Tijdelijk geen woorden.…

Huizen plassen door een wassen herinnering het schilderij dampt onbestaande geschiedenis bomen wortelen in de modder van een doods bestaan de kunstenaar had daar een sloot door zijn aderen lopen de wind van het voortglijden was een grens overgestoken vergeelde randen spraken over verandering de één vouwt zijn handen om zoveel vakmanschap…

Ontcijfer de naam en knik dan bedeesd ooit is dit hier, op deze gewijde plek de laatste rustplaats van een mijner voorvaderen geweest.…

Arbeid adelt Werd mij vroeger verteld Maar de adel arbeidt niet Zij hebben het oude geld Blauw bloed Stroomt door de aderen Zij hebben het goed Dankzij hun voorvaderen Ik ben niet rancuneus Jaloers ben in ook niet, Heus!…

hij zoekt zijn broer en vrede in de eis voorvaderlijk land gescheiden door zijn moordenaarshand de kwade zoon biedt weer een wang arrogantie is nu bang in de schrift stond Abel aan de andere kant de bom was zwaar van haat en kracht die Kain bijbels terug bij Abel bracht familie bloedt herinnering…

Mij schonk ’t geboortelot, bij flikkrend Dichtvermogen Waar ’t oude Griekenland zijn eigen geest in kent; (Voorvaderlijke vrucht, op d’echte stam geënt,) Een hart, voor ’t woest gekrijs der menigte onbewogen: Een ziel, aan tijd, noch lot, noch mensenwaan verkleefd, Die de Almacht en zich-zelv' alleen tot rechter heeft.…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Nieuwsfeit: LPF wil criminele allochtone jongeren terugzenden naar het land van oorsprong van hun voorvaderen, en de oorvijg in het onderwijs opnieuw invoeren.…

Te ver de reis het dagelijks verbrandingsritueel De eeuwenoude adat van voorvaderlijk cremeren Uitsmijter voor westerse toeristen Amerikaanse beefburgers Nazaten van blanke koloniale kaaskoppen met welvaren gevuld Te ver de reis De weemoed na 't uitgestelde weerzien Bekroop haar als berouw Als een niet ingeloste schuld Te ver…

Ons het is van ons Onze cultuur Onze denkbeelden Onze voorvaderen Wat gebeurt er met het ons Als het wij verandert Als de rivier meandert Globalisering Raakt onze fundering Het wij zijn vele handen Die kunnen komen uit vele landen Het wij Wordt een brei Wellicht maakt het ons vrij Vrij om banden aan te gaan Met mensen Die er buiten staan…

Mijn kreupele hart zoekt een stok om van verveling naar de zee te gaan ( mijn voorvaderen hadden meer te doen, Spanjaarden of Engelsen de pan inhakken ) om wrakhout te worden, drijvende, dat is mooi hoor als je dan aanspoelt op een puffende blote-borsten-dag zonder dat iemand weet dat jij een vermomde, opgewonden voyeur bent.…

voor hen, de bloemen die parels uit de oost, elven cinta, cinta riep de blanke maar hij stal niet de harten hij brak ze dacht hen als muurbloemen zo sneed mijn voorvader bloem voor bloem, oh Java Sumatra en Palembang, daverend was het handen klappen, toen hij heenging naar Belanda klonken de glazen aan de kolam cinta cinta riep de…

Ietwat krakkemikkig Tussen de koude grijze stenen Boven schittert een kolibrie met gezag Gouden wieken Snelle vleugelslag Het is alweer jaren geleden Mijn opa was nog jong Die hier zijn tijd besteedde En van het bankje sprong Bankje in het bos Omringd door natte herfstbladeren Veel seizoenen meegemaakt Tijdens de levens van onze voorvaderen…

de tijd die zich verhult met omlijnde schaduw trekkende bewegingen, een uitgewoonde cirkel die september tracht te ontwijken door de vensters voor even te sluiten het bladerdak ontrafelt minitieus het ontsproten jeugdig licht dat gespleten de eindigheid voorziet van baldadige invasies welke de chromosianen schoffeert tot imbecielle voorvaderen…

voorbij geen behoefte aan het ego geen tijdsbesef Mistige flarden van vergeten landschappen verdronken oorden luchtige schouwspelen Wetend, voorbij de herinnering Ziende, voorbij het oog snelheid niet te begrenzen een schicht in een eon Klank en ritme kleurrijk geheel vloeiende bewegingen verstilde portretten kennen, kennis voorvaderen…

Zijn onze kleinkinderen wezens van het licht onverplicht erfenissen van onze voorvaderen, ze hebben zoveel kleuren en geuren van vroeger klinken vaak als liederen uit hun oude handpalmen. Zelfs het muzikale ritmegevoel is herkenbaar. Jong bestaan ze uit talrijke bijzondere vormen.…

De zeventiende eeuw had schaduwzijden Naast meesters met penseel de heer met zweep De slavenhandel was een gouden greep ‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden We maakten winst en werden onbescheiden We gingen telkens vol begeerte scheep En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep We dreven mensenhandel, zaaiden lijden Erken nu het voorvaderlijk…

Mijn verbeelding, oersterk vandaag, laat mijn voorvader verschijnen; groot de afstand tussen ons in tijd klein het geestelijk verschil; we begrijpen elkaar woordloos weinig is er genetisch geschreven.…

Nu Griekenland als zondebok wordt geëtaleerd, komen je woorden nog harder binnen en ween ik stiekem: 'Wat is het wat ons samenbrengt, ons scheidt en ons pijn doet, het wordt tijd om dat te beëindigen, omdat we steeds opnieuw alleengelaten worden' De saamhorigheidskrachten zullen uiteindelijk de egoïsten opdoeken, omdat de verre voorvaderen…

Zoals onze voorvaderen en onze voormoederen in elkaar opgingen zonder al die apparaten? Gewoonweg echt lichamelijk zonder poespas? Klik me niet zomaar weg!…

Wij zijn familie, hebben voorvaders en strijdbaarheid gemeen, wij spreken zustertalen. Over het wonder van de jouwe ben ik nog steeds niet heen. Van afskeid, bitterbessie en die kind, wat doodgeskiet is bij Nyanga deur soldate. Dat kind dat nu op reis is langs de noordrand van je continent, waar jonge mensen overal hún vrijheid eisen.…

Ik verlang naar het land van mijn voorvaders naar de stille kracht van de natuur Deze lokroep die klinkt vanuit mijn ziel maakt leven in het westen zo zuur Als een slaaf voel ik mij gevangen Als creool voel ik mij beroofd Als vrouw voel ik mij verkracht Als mens voel ik mij verdoofd Ik ben hongerig naar het onbekende naar iets wat nooit meer…

Verhalen over voorvaderen die de zee trotseerden voor het avondmaal. En als het water hoog staat is er steun van handen. Die niet alleen boeten maar ook lasten van schouders tillen. Samen, als een rots in de branding, onbreekbare familiebanden in hun harten gekerfd. Waar verleden in heden leeft.…

Primitief, onbeholpen zoals eens hun verre voorvaderen binden zij zich aan niemand. Jong zijn ze, ook een beetje dood van binnen, struikelend over hun wilde zinnen is hun droom de virus van de daad. De innerlijke geigerteller tikt krankzinnig, hand reikt naar een glimlach tijd om lief te hebben is er niet.…

Wat mij raakt krijgt respons en soms gonst er verleden door mijn meevoerende aderen voel ik de moeders en voorvaderen in hun gevechten voor beter zich gevend voor de toekomst van het verdere leven.…

Nu is haar huis opgeslorpt door de jaren, nadat de Visser haar binnenhaalde, maar ver daarvoor al raakte zij haar aardse teugels kwijt en daarbij de lust die haar voorvaderen reeds verbruikten.…

af te lezen jij bent nu in die andere wereld die vredige overkant waarvan wij hopen dat die er is jouw joviale: ‘Hallo met mijn naam’ als welkom als ik belde is wat ik straks mis het zal vast nog weleens door m’n hoofd gaan jij stond blijkbaar vooraan de eerste van onze rij nu zal er een ander op die plek komen te staan zoals onze voorvaderen…

De indiaan, de neger, de semiet, de Pakistaan, de Griek, de Turk, de Deen, zij hebben met de apen veel gemeen. Het hele mensdom, alleen Belgen niet. Dat spreekt vanzelf, het kan toch niet bestaan dat apen zó zijn achteruitgegaan ?…

Zoals zijn voorvaderen deden. www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2009/4/17/170409_zuid_afrika_mvezo.html…

Schraal waren de Schalen Waarvan we vraten Als nietszeggende Nazaten Van zij die kwamen Zagen En namen We voelden ons bekwaam Maar alles Dat wij zagen Werd vertroebeld Door dagen Die we leken Te beamen Voorvaders vergaten Dat veelvraten Niets bezaten Zonder Het planten Van onheilspellende zaden In de gronden van Zij die…