Alle inzendingen over wol

Kalkoenen en fazanten, Maar pauwen nog het meest, Zijn steeds zo mooi, als moesten Zij daaglijks naar een feest. Geen kleur is te bedenken, Geen glans heeft schoner gloed Dan die van deze vogels De veêren schittren doet. Roodgoud met groene weerschijn, Azuur en hemelblauw, Paars, violet en purper, Die kleuren draagt de…

Daar lag ik dan door griep geveld, daarom de huisarts maar eens gebeld. Na onderzoek en wat bellen wilde hij mij gerust stellen dat er virussen waren vastgesteld. Het gerust stellen lukte niet, misschien omdat ik nooit vier russen had gezien.…

op witte wol…

jij draaide wol op spinnenwielen die niet voor je vielen ontkluwde klitten tot los garen in de hoop de wol te kunnen sparen spon pluizigheid in bollen half garen ik kamde je niet af maar gaf je ons mohair de mooiste en het warmste in de kleur die jij aan had…

Een kudde schapen mekkert over landsbelang, door de wol geverfd…

een maori verlost in één minuut een schaap van zijn hete wol drie minuten scheren elke morgen verkoelt mij niet mijn baard en de wol groeien beide vol zonder scheren maar het schaap wordt kaal ik word glad pas mijn trui en scheer me weg…

ze plukte wol handenvol met rust en liefde ze stuurde niet maar begeleidde zorgzaam zacht eerst keek zij ze aan tot het gaan klikte in samen warmte delen met hand en huid de kou langs voelen waaien is toch anders dan ze met hart en ziel aaien…

geluidloos het hart, vol sentiment gaat hevig te keer mensen zijn onderweg er is geen alternatief voor onderbewustzijn staren naar bomen verklaren onze dromen in het niemandsland staat een schaal met rottend fruit stilleven, vergankelijkheid verdriet in eenzaamheid wind waait emoties over het hart vreemde maan, vertrouwde wol…

als een kluwen wol lig ik totaal in de war wie rolt me weer op?…

Op de kale tak bollen twee duiven zich op: grijze kluwens wol.…

om vlees, boud gedacht omwil van wol, warme dracht arm schaap, toch geslacht…

gedachten dwarrelen door mijn hoofd en spinnen zich een web ragfijn, zoal een spinnedraad of als een kluwe wol kan zijn die in een klittebos uiteen valt maar later als een hermelijnekleed hemelbreed zich uitstalt proberen op een rij te zetten de kluwen wol beletten zich te kronkelen in een klit gedachten te ordenen…

gedachten dwarrelen door mijn hoofd en spinnen zich een web ragfijn, zoal een spinnendraad of als een kluwe wol kan zijn die in een klittenbos uiteen valt maar later als een hermelijnen kleed hemelbreed zich uitstalt proberen op een rij te zetten de kluwen wol beletten zich te kronkelen in een klit gedachten te ordenen de…

Kind, gij zijt mis: God geeft ons warme kleren Van hunne wol, daar hun de scheer niet smart. het kind. Maar, moeder, vast vervriezen zij, och armen! de moeder. De Here, die met hunne wol ons kleedt, Zendt, liefste, om ook die naakten te verwarmen, Zijn zomerlucht, en schut ze aldus voor leed.…

De knotten wol liggen verward alle kleuren door elkaar te wachten op ontrafeling geen mens ter wereld zal het doen dit onbegonnen werk het nut wordt niet meer ingezien en toch ..............…

Ook zelf weleens lekker onder de wol wil kruipen.…

geïnspireerde spiralen (terwijl de wanden de hele tijd wervelen in de wind, en de hele tijd wind wervelt door onze wereld) we dansen op het water dansen wij water dat we ons eigen maken in de dans onze eigen dans eigen kans (en immer wervelen de muren door de in de dans verworven ruimte) spintol, spintol, tol en tol de wol…

Ik ben een lammetje lente komt en lacht, dolle pret darteldartel ondeugende spelletjes en wol als bed geen vet geen grammetje rijp voor de slacht, als enig smet spartelspartel…

Bedwingen is inbinden, is denken aan, en niet doen Inbinden is bedwingen, is inhouden, nalaten Maar als ik me bedwing, in te binden, komt er ineens een heel ander persoon uit de wol En dat, houdt geen mens vol.…

Een aap, Schoon kleiner dan een schaap, Is echter een veel verstandiger knaap En zou zich niet zo gemakkelijk laten scheren, Als een schaap doet, in zijn wollen kleren. Een aap is zeer amusant, Vooral in zijn geboorteland, En heeft in zijn jeugd veel grappiger manieren Dan de meeste jongelui onder de dieren. Het klimmen en klautren doet hij…

Hoewel zij bij haar beursgang heeft gebaad in flitslicht, tot haar eigen eer en glorie, verwijt ze nu diezelfde pers potdorie dat die haar carrière heeft geschaad. Zo houd ik van de zon hier op het strand totdat ik door diezelfde zon verbrand.…

Zonlicht laat zich te water, stralen die met koetjes komen, de kalfjes kennen elk hun plaats, de leegte houdt het praten braaf, de zalfjes brengen zoete dromen, spinnen garen om de wol te baren, tijdens dutjes onder lindebomen,luister was het de nachtegaal of zwarte raaf?…

de wollen beestjes werden liefdevol gemaakt door geitenbreiers…

Zachtjes tikken seconden de naalden rond langs pennen groeien patronen van de jaren waarin je onbelemmerde liefde is te ontwaren tussen de lijnen en motieven van de achtergrond langzaam lussen de uren zich uit knopen tussen stille handen, die op zichzelf gelaten automatisch doorgaan als je lippen praten stellen wijsheid, strikken kennis, blijven…

het schoteltje bewoog op geruwde wol wel geen grote uitslagen het kopje was nog vol de houten planken kierden en de warmte kraakte alle kanten heen zo ontspon zich een licht gevecht om wie er nu de precieze aandacht trekt tot oma zich uit de fauteuil verheft de koektrommel luchtigjes opent met goedgeefse trek…

kleuren lijken net niet echt zij dissoneren in hun valsheid naar elkaar weven met invallend licht een meer dimensionaal gezicht dat mij toeschreeuwt om meteen te stoppen met het openen van de hel het weefgetouw trekt aan de bel ik heb kinderen zien spinnen de fabrieken overvol wist heel diep van binnen hun jeugd geverfd door de wol…

Veel gespin Om haar heen En weinig wol Geen vlees meer Op de botten Schaap dat zich Zinloos scheren laat Ontdaan van alles Dat haar eigen was Starend in de Kluwen die ze Zojuist heeft afgestaan Die ongesponnen blijft Zoals ook haar leven Nooit is begonnen…

deken van wolkenkliekjes ze omfloerst het licht als zijn rusteloze ogen de duistere waarheid van de lange slaap willen weren ze zet de deur op een kier als de stilte in hem aanwaait hij raakt los van de wereld alles ademt afscheid ze tilt hem op uit de wieg van aardse pijnen bedroefd wikkelt ze zijn lichaam in vleugels van wol…

mag ik even zomer leven op de lente voortbordurend in de kleuren die jij wilt sponnen garen uit wilde wol schoren ook de zwarte schapen met jou was nooit mij iets te dol maar in samen garen weten wij het optimaal te halen een grandioos product wij herfsten samen in geluk…

het breiwerk verloopt van donker antraciet naar lichtgevend wit op stammen staan opengewerkte knotten wol van zwart naalden tikken tegen de ruiten van de trein maar daar is ook de zon! en Utrecht, mijn station…