Alle inzendingen over #spiritualiteit

Gelijk de geest van Jezus herrees in de levens voor wie in geloven, kan men nu ook het licht en de spiritualiteit van Oscar Romero niet meer doven. Zijn geest verheven tot de zaligheid geeft Hem leven tot in de eeuwigheid.…

Lichter dan licht. Zijn gang was soepel Zijn tred was veerkrachtig Zijn juk was licht Al wat Hij droeg was liefde. En alsmaar deelde Hij daarvan uit. Hij werd lichter dan licht En zo ontsnapte Hij aan de zwaartekracht.…

Jij zag de zon Jij zag de maan In je dromen Die niet konden bestaan Het licht in jou Kon niet uitgaan Daar waar je steeds was Omringd door vrienden van de geest Die er in de eeuwenlange kosmos zijn geweest Ontmoetingen in de spiritualiteit Ontmoetingen in de verleden tijd Trillend en bevend Vaak in paniek Het leven stukgeslagen Om de zwaarte…

Laat haar symbolen overrompelen de schepping en spiritualiteit staande voor schoonheid, reinheid en puurheid de ware ziel in liefde dompelen boeddhisme: wiel van reïncarnatie lotus brengt geluk, kennis en wijsheid volledige geestelijke vrijheid bewustzijnsverruiming; meditatie niet negatief laten overmannen creëer een eigen positief zelfbeeld…

Denken dat onderdak geeft aan spiritualiteit de atheïst mag ook wakker worden in mij het vrije denken als warm verlicht wonen in een veilig huis zo spreek je nog steeds zonder autoriteit wijst een weg naar kennis en geluk zo veelkleurig en seculier als we nu zijn komen we in bloei in denken voelen handelen spiegelen we mens…

Groter dan het heilige Stonehenge doet het immense Superhenge ons beseffen hoe klein en nietig we zijn, dat de oude spiritualiteit niet voor altijd is begraven, maar steen voor steen zal herrijzen als een vuurvogel uit de as, uit de schoot van Moeder Aarde.…

De haard brandt net als mijn verlangen Ik wil liefde en je lichaamswarmte ontvangen Ons drenken in wellust en sensualiteit Het samen komen van lichaam geest en spiritualiteit De warme gloed, de vuurzee zo onstuimig mooi Het maakt me week, zwoel, een gewillige prooi Even volop fantaseren me door jou intens laten penetreren De haard brandt…

als je geniet van de sprookjes van films als Potter en Ring als je een nacht op de heide dicht bij een veen hebt gezien zou er dan echt niet veel meer zijn dan wat we horen en zien dan wat we voelen en ruiken geloof je dat dan misschien? en wat je hoort aan verhalen bij vage-vuurtjes in bos los van de beelden rondom je raakt dan je hoofd…

Het liefhebben dat brandt ontmoet strelend water, de stroom die huiden smelt god het teken geeft maar nooit haar naam vernoemt. Als we dan zouden liggen op grond die gewijd is aan liefde en het graven niet meer hoeft om weten hoe ver de woorden reiken als je ze niet langer uitspreekt… Dan bemin ik u, de gedaante het spelende voelen…

Als God kon fluisteren in eenvoudige taal de warmte die haar gebaren in me wil leggen leegte schuilend achter deuren met ongrijpbare woorden. Dan wist ik hoe ver mijn geheugen lag het dorre, ruwe dat vlak schijnt daar waar ik mijn beden mis en de grond steeds kouder wordt. Het staan met handen die naar boven wijzen gronden geen voet in…

Herinneren ligt soms later in het kwetsbare verlangen gevoelens te baren uit schoot van stille ziel. Afwezigheid die me raakt vertelt mij het verhaal van de zoekende nomade de zucht naar thuiskomen. Het gemis zoekt dan woorden als voelbare letters die veilig het nest van papier induiken.…

Een gouden ei rust in zijn linkerhand zijn rechter houdt de toverstaf omsloten en moedig stapt hij voort, en vastbesloten op weg naar waar hij weet het magisch land De maan verlicht hem onbekende wegen eenvoudig weten is hem niet genoeg verlangt te vinden waar hij niet om vroeg te vinden om weer door te kunnen geven Het regent sterren uit…

Kijk mij aan Diep in mijn ogen Blijf daar niet staan Gekwetst of bedrogen Ik vraag je mij te volgen Ondanks al je pijn Stil water worden golven En jij zal bij me zijn Ik zal je leiden Door je diepste gevoel Ik zal je bevrijden Je sturen naar het doel Zij mij en hoor mij Volg mij en leef Zing vrij en dans vrij En voel dat…

kwam je vandaag bij toeval tegen je foto’s en verhaal op een verlaten site een strijder voor het vrije woord in weerwil van een duist’re macht ontvang hierbij postuum mijn eerbetoon niet slechts de levens die je redde de richting die je velen bood in een op drift geraakte tijd noch dat wat je ons naliet als onbedoelde held die droom aan…

Mij aura is niet heel vandaag, mensen dringen verder door waar ze gewoonlijk stoppen, het is binnen zonder kloppen... Zwakke momenten onbeheersd, ze voelen het en treden binnen in mij geest en komen ongevraagd en onbevreesd binnen zonder kloppen... Waar ging het mis, mijn bescherming, in de mist van het denken en het doen van vandaag…

De kerst was rustig en sereen Dankzij de engel in ons midden Je kreeg de neiging te aanbidden Het alles dat vergeten scheen Uit een bokaal kwamen gedichten Ieder las hardop ‘t zijne voor Terwijl het buiten nog niet vroor Ontdooiden binnen de gezichten De Christus straalde door de ogen Van de allerjongste van vijf maanden Nog flarden hemel…

gebogen leunt zij voorover, de zwijgende zwarte mantel het hoofd door ellebogen gedragen om de Geest middels deze menselijke pilaren naar bezieling te vragen de houding bidt in geborgen vuur doch ook in deemoed geknield teneinde de beklijfde levensdorst te laven…

Als je openstaat voor het spirituele aspect van ons aardse bestaan kun je het effect ervan misschien moeilijk aan. Maar besef dan dat je op een hoogte zit die jij als een enkeling bezit… Laat de deuren van je ziel wijd open staan en vlieg zo hoog als je gedachten gaan. Gewoon achter de vogels aan……

We kijken in het spiegelschrift waar geen waarheden staan het wakkert aan de geestesdrift vet onderstreept met rode stift waarheen de weg zal gaan het leven schrijft de nieuwe dag we horen het verhaal verstoten door de arguslach begraven we ons oud gedrag en queesten voor de graal we geven alle hoop het licht maar eenzaamheid verblindt…

Je lichaam glanst Een rivier veilig ingebed tussen de oevers van bossages grassige vlaktes Stroom naar de zee van je wezen verborgen nog deels Toont een zwakke rimpeling aan de adelaar tuurt met zijn scherpe ogen ondanks ontwaart in de diepte van je ziel Je gezicht een ontluikende druivenbloem in de vroege zomer Pluizige doorschijnende…

Tussen de rekken vol oude rommelpoppen stond jij te glanzen als een engel, in een jurk van pure zijde en lopend tot aan de grond onthulde je mij je troostende naaktheid via magische talenten. We zoefden door elkander heen als dorstige winden ineen. De draken en vijanden die aan ons kleefden lieten zich vallen van de bergen liefde en…

. als vrede iets met harmonie van doen heeft schuilt het geheim misschien wel hier terwijl een bleke maan op het water drijft een late vogel naar zijn rustplaats wiekt waar het boerenland zich in gewijde stilte hult en elk gerucht in het duister verstomt het riet een bewogen lied van vrede ruist de schepping hier…

Geef mij een lichaam waarin ik kan verdrinken, waarin ik kan vluchten. Ergens in het licht van een glooiende zon, zonder verleden of toekomst. Een pijnloos eiland in een zee van blauwe lucht, een woud van groene weelde, een strand van golvende haren. Geef mij de sterren, een ziel, geef mij een lichaam.…

Als kind liep ik door de straten van de oude stad En bezocht ik De tempel van het verleden Ik herinner me dat Oude mensen naar het altaar stapten Om hun schepper te eren, zij baden, smeekten en dankten in vreemde talen die ik toen nog niet verstond. Nu begrijp ik wat ze wilden, Nu versta ik de vreemde talen Nu loop ik door die oude…

ik probeer wel eens het begin van ons denken te achterhalen in wat ik zelf nu nog denk een soort archeologie in je eigen gedachten zo lang geleden maar vreselijk dichtbij besef je de geschiedenis zwaar en licht in je hoofd zoals je danst om het vuur en huilt bij de volle maan…

Leef liefdevol, zachtaardig Een heksenleven waardig Breng licht waar duister woont Want goedheid wordt beloond Begroet de Zon en laat hem gaan Bij het verschijnen van de Maan Houdt sterren steeds in ere Om wijsheden te leren Begin altijd bij het begin Vanuit de schoot van de Godin Alleen daar huist er vrede Van heden en verleden…

Ik ben Vuur. Ik ben Aarde. Ik ben Water. Ik ben Lucht. Ik ben Geestkracht. Ik ben Zon. Ik ben Maan. Ik ben Sterrenstof. Ik ben Universum. Ik ben Godin. Ik ben Licht. Ik ben Liefde. Ik ben Bron. Ik ben Engel. Ik ben Bengel. Ik ben Allesomvattend. Ik ben Mij. Ik ben.…

IK Wie ben ik? Ben ik het licht in de leegte dat je bewustzijn voedt? De adem die doet leven op het ritme ‘eb en vloed’? Ik spreek Ik ben Maar ben ik werkelijk die stem? Ben ik diegene die jij ziet of toch maar liever niet Een onvervulde verwachting of stijg ik nog in je achting Ben ik wat je wou zijn in je dromen en gedachten…

Een ster aan de hemel die zich vol spiritualiteit op de wereld richt. Vanaf de nacht tot aan het ochtendwake als een signaal naar de mensheid in zijn tijd; verschijnt stralend zonder zich te verbergen het teken van de drievuldigheid.…

met rust voelde ijskoud door honderden vragen hoe bedekt geweten opnieuw werd gesust zij laat nu zwarte sluiers bruiden vangen geeft scheuten een laatste krimp van pijn proeft geen verschil meer in standen en rangen beleefde het maagdelijk wit ooit als ragfijn steeds ziet zij witte boorden om dikke nekken als teken van macht, gezag en spiritualiteit…