Netgedichten

netgedicht (nr. 1.185):

De magiër

Een gouden ei rust in zijn linkerhand
zijn rechter houdt de toverstaf omsloten
en moedig stapt hij voort, en vastbesloten
op weg naar waar hij weet het magisch land

De maan verlicht hem onbekende wegen
eenvoudig weten is hem niet genoeg
verlangt te vinden waar hij niet om vroeg
te vinden om weer door te kunnen geven

Het regent sterren uit zijn hart en ogen
de magiër vervuld van mededogen

Schrijver: Lizzy, 26 november 2002