Netgedichten

netgedicht (nr. 32.751):

Vloeiende wijdsheid

Je lichaam glanst

Een rivier
veilig ingebed
tussen de oevers van
bossages
grassige vlaktes

Stroom naar de zee
van je wezen
verborgen nog deels

Toont een zwakke rimpeling
aan de adelaar
tuurt met zijn scherpe ogen ondanks
ontwaart in de diepte
van je ziel

Je gezicht
een ontluikende druivenbloem
in de vroege zomer
Pluizige doorschijnende zachtheid
De rijpe vrucht van de volwassenheid
in zich dragend
gebed in het zachte bladgroen

Het dekbed
De lakens

Je haar in woeste lokken
van de bedreven liefde
nat van het huidvocht

Dauw in de wijnrank