Alle inzendingen over OR genegenheid OR angst

zachte wind streelt gedachten die uitzien over zee waar palmen mee bewegen fluistert de zon je bent niet alleen…

Ik blijf Ik schrijf Genegenheid Eigengereid Al word ik honderd keer niet erkend Mooi toch, dat jij er bent !…

uit "jezelf" geven, om niet, kan genegenheid worden geboren en zelden voor even nog sterker kan ik het zeggen -dat je er bent- is genoeg het behoeft geen duizend woorden om zo iets uit te leggen het was ook niet zo dat je er om vroeg…

mijn handen steek ik uit gedragen door vragende armen kom maar, fluistert mijn stem ik til je naar mijn rozenbed zal je tere huid verwarmen ik strijk langs je kwetsbaar lijf mijn ogen op je gericht verlegen zie je naar binnen dat verraadt je glimlachend gezicht kom maar, fluistert mijn stem voel de stilte in ons dalen kijk ook naar…

als ik jou of jou zie zoals ik denk die je bent je toelach en spreek over je mooie zijden bedreig ik je dan of vertel ik dat wat je hart verwent voel je dan wel dat ik slechts aardig wil zijn maar enig bezit wil vermijden als ik jou of jou even op een troon zet aan mijn hof wees dan niet bevreesd ik bewierook je ziel soms gewoon…

Ik hou van verandering Van jaargetijden De opkomst en ondergang Van al dat licht De natuur en haar bizarre vormen Van zwaar ontspoord Tot evenwicht Ik hou van het leven In al zijn facetten Niet van geluk Ik heb meer met pech Het slechte, de pijn Dat gevoel dat bruist Wanneer het goed komt Die terugkeer Op de juiste weg Ik hou van…

er ligt een kind op de bank te slapen en te dromen stoor haar maar niet gister is haar oma overleden ze legt bloemen op de kist zingt het lievelingswijsje leest een gedicht voor van bloesems aan de bomen een mooi gezicht heeft zij dat rust op een kussen ze was er niet bij toen oma zich verzoende met de eeuwigheid…

het voorjaar draagt nog een sluier ik had toch zo gehoopt dat de warme zon, al was het maar even, de ogen zou laten blinken wel zie ik in een tak ontluikend leven licht heb ik nodig, liefst blauw omrandt kan ook een toefje genegenheid zijn verpakt in een overjarige krant ach, het mag op iets anders gelijken je kent dat wel omhult in een…

een mistrouwig hart vol diepgevroren bitterheid gehouwen in het stenen gelaat de mond gestold in wrok in de ogen angst en haat het theater van beminnelijkheid uitgelopen en gesloten behoedzaam trachten woorden van liefde en genegenheid de ijzige hartenwereld te betreden waarin zij houvastloos verglijden nu die plots een gletsjer…

zo is dit huis mijn tweede huid zuiver als het witste licht spelen kinderen met het kleine weinige in hoopvol klarende kleuren als een groot verrukkelijk geluk het huis uit het interbellum ooit in angst…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Gedreven overdreven of overdreven gedreven: het tempo is me vaak bizar, onaards, alsof duivels jagen op reddeloze zielen vol angst. Vertrouwen is eenzaam weten dat je geliefd bent, dat er iemand aan je denkt, je tijd toedraagt en rust gunt, warmte en genegenheid.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik heb haar eventjes gekend, mijn buurvrouw van hier tegenover. Vanmiddag mocht ik haar nog zien, ze lag daar met gesloten ogen. Waarom wilde ik haar nog zien, zo vraag ik mij? Omdat ik van haar hield misschien. Haar leven ging voorbij. Ze was een bijzonder mens. Zorgde steeds een beetje, ook voor mij. Waar had ik dat aan te danken. Misschien…

De nood aan liefde en genegenheid De mensen lopen gewoon naast elkaar. Zonder een vriendelijk woord of gebaar. Vriendelijkheid wordt meer en meer verdrongen. En toch worden er nog liedjes, over liefde gezongen. Ook wij, de volwassenen, zijn er slecht aan toe. Voor een goede dag, of eens een hand opsteken, zijn we te moe.…

Wederzijds diep genegen zien ogen elkaar ontvangt zij en voegt haar bevlogenheid toe de wereld is lang al wakker zij draait haar lijf sloom in zalig serene droom vloeiend versmeltend in een tijdloos bestaan.…

Liefde is een spiegel, Tederheid en Genegenheid worden erin weerkaatst... Wegkijken,...KAN NIET.…

De angst houdt ons in de greep, stevig en niet te zuinig, leer leven met het feit, dat we constant over de schouder moeten kijken! Want ZIJ, weten niet van wijken! Dus blijf alert, is de boodschap!…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

waar ik mijn handen rond jouw stil vertrouwen leg groeit genegenheid…

Voortaan meer slikken En billijken, Dus meer genegenheid. Ook al bent u al met pensioen, Je moet het toch gewoon maar doen.…

Tijdloos is zij zich het verschil gewaar tussen bezitten en koesterend verwarmen energieën vloeien mild genegen in elkaar waar zon en maan elkaar omarmen. Donker gevangen of vrij ademend leven Onrust en angst of pure liefde ervaren kiezen om naar pijn of lust te streven zij scheppen verbinding met zilvergaren.…

Vrede op aarde zingen we uit volle borst maar wat heeft het voor waarde in een wereld vol gebrokenheid waar soms te zoeken is naar harmonie en genegenheid temidden van pijn en verdriet, ziekte, afscheid en gemis, temidden van de armoede die in ons land aan 't toenemen is.…

Angst is een slechte raadgever zei men vroeger tegen mij maar angst en raad geven da's er voor mij niet bij. Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

Mijn angst groeit. Ik raak vermoeid! Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…