Alle inzendingen over 1921

Vaak bij dage schuift een droom nacht en woud vóor mijn gezicht. Wij gaan saam, van boom tot boom, door een troebel licht. Droef zo droef breekt soms de maan door het zilverig wolkenvlies, dat ik u verloren waan, eer ik u verlies.…

Scheiden valt hard voor wie zo teer beminnen. Naar buiten straalt de vreugd. De smart dringt reeds naar binnen. Scheiden valt hard; doch alle, alle dagen, zal ik het bloeien van uw hart in 't mijne dragen. Scheiden valt hard. Mijn lieve, laat u troosten: al is de nacht vervaarlijk zwart, eens licht het Oosten…

Ik durf met mijn denken Uw smart niet genaken, Niet aan te raken Uw droefenis; Hetgeen mij zou troosten Licht zou het u krenken, Het teerste en brooste Dat in u is. Ik zie uw verklaarde, Uw stilfijne trekken, Die, wat ze bedekken Aan wanhoop en strijd, Verheerlijkt belijden En dankbaar aanvaarden Het gevensbereide, Dat in ons schreit…

Deze geuren zijn zo week als 't strelen Van een hand door zijïg zachte haren. O hun vleiïng die het bloed met zware Slagen door de vingeren doet spelen En dan zachtjes tempert tot bedaren. En een vreemde droefheid glijdt met hele Lichte aarzelingen in vervelen Over, en een lusteloos strak staren. O dit wreed genadeloze dringen Van uw schone…

Zon zit binnen onze vreugd te stralen. Het is het vurigst, reinst geneucht: een ademhalen in glans en jeugd. Op aarde schittert geen vermogen licht als uw ogen. Geen slag, geen schok, geen ruk kan liefde scheuren uit de hemel daar wij schijnen. De ganse wereld mag verdwijnen: Zon is de kern van ons geluk.…

Doorheen het vierkant in de grijze scheidingsmuur zie ik het wasgoed. Mijn buurman vindt het maar niks, dat gat in de betonplaat.…

. ------------------------------------- uit: Het verlangen (1921)…

Ik was een knaap, die alle Joodse dagen Van vasten en van vreugd eerbiedig hield. Zijn dagen veilig voor angstige vragen, Al zijn verlangen door vroomheid bezield. Ik werd een man. Wie kent het zalig dwalen Langs vrije wegen als ik heb gekend? Van des ochtends vóór de open uren stralen, Tot de zon zich naar 't weemlend Westen wendt.…

Uw vriend? Werd ik uw vriend, die graag een smader, Een hater van zijn eigen Volk eens was, Die blij verleid, op zoetste zonden ras, De zegen schond, van Moeder en van Vader? Hoe zalig troost mij dat woord: ‘Onze Vriend’ Voor al mijn dwalingen, mijn smaad en smart En drift, die tergend al tucht heeft getart, Maar 'k vraag beschaamd: ‘Waarmede…

. ----------------------------------- uit: 'Het boek der liefde', 1921.…

De dood, dat is, niet meer de zon zien, is Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten, De dood, dat is het niet meer mogen wachten, De ochtendschemering, de duisternis. De dood, dat is, het niet meer mogen zijn, De dood, dat is, het niet meer mogen denken, De dood, dat is, niet meer bewust U schenken Weg, te worden tot een ander zijn. De…

Gods aangezicht, het is de atmosfeer, Het zijn de bomen, is der wolken veer, De akkers en de gronden en de dalen, De bergen en de schitterende schalen Der zeeën, waar de zilvervis in school, Gods aangezicht is in de veldviool, In struik en plant en in der dieren oog, Het is Gods beeltenis, die uit de takken vloog, Wanneer de vogel op…

Eens zal ik redevol zijn en als gras Eenvoudig en zo zuiver als het licht, Wanneer ik wonen zal, in eerbied op De wijde aarde voor mijn kleine broeder. Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel, Spreek niet dit tedere oneindig woord, Dat mij maakt bevende en stamelend, Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem, Daarvan - wanneer…

Er is een stem gekomen uit de stemmen Veler vogels, zingend in de morgen, Uit de klankroepers van de hoge dag, Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte, Uit de verheugden is een lied ontstaan, En kleine mensen op de aarde horen, En kleine stappers op de bergen zien, Zij zien het zwevende alom ontstijgen, Zij worden zelve zwevenden, die…

een designlamp werpt zijn maanlicht op de glazen tafel van de maaskade gaan rotterdamse galleien met wereldnieuws redactie buitenland van over de hele wereld komt misverstand schulden en boetes de familie mafiosi vreten de woorden los van de dingen in taai alcoholisme verzuipt zelfbeklag muizenissen - de kater op de kade weet…

inmiddels gestorven Ik de persoon die g'woon goed slaapt Hoewel muggen maar bleven steken Zag ik reeds waarde De portier, tijd terug, begraven Wij, mensen die overleven Allemaal keren wij weer huiswaarts Waar ik bedaarde (Met een onbewezen hypothese) *Uit: Nooit meer slapen/(de eerste zin van hoofdstuk 1) Van: Willem Frederik Hermans 1921…

(Vrij naar Nikolay Gumilëv, 1886 - 1921)…

. ------------------------------------------------- uit: Nalezing II (1916 – 1921)…

En hoewel Wim Kan heeft opgeroepen bij de keizer tot betuiging van oprechte spijt voor de onder zijn verantwoordelijkheid begane oorlogszonden; kon de keizer net als tijdens zijn eerste staatsbezoek in 1921 naar Artis gaan, en het ondergane leed en de pijn, nog decennia lang in een diplomatieke ijskast laten staan.…

lieve pap als ik stil ben écht stil en luister héél goed luister hóór ik je hóór ik jouw stem – jouw lach jouw voetstap – jouw muziek jouw kuchen – jouw grapjes hóór ik de lieve woordjes die je sprak de ruzies die wij maakten jouw wijze raad jouw vermaningen en jouw troostende woorden hóór ik mijn man – mijn echtgenoot mijn vader – mijn…

. ---------------------------------------------- uit: Van God en van de natuur(1921)…

. ---------------------------------------------------------------- Juist voor dat De Groene ter perse ging, bladerde Charivarius, die maar geen onderwerp voor een Rijm kon bedenken, Groot-Nederland 1921 door. Op bl. 403 las hij: “Rustig godslampte een ster”. Rijm klaar.…

Vroeg in de dageraad de schone gaart ontbinden De gouden blonde tros, citroenig van coleur, Gezeten in de lucht, recht buiten d' achterdeur, Waar groene wijngaardloof ooit louwe muur beminde. Dan beven amoureus de liefelijkste winden In 't gele zijdig haar, en groeten met een geur Haar goddelijk aanschijn, opdat zij deze keur Behield van…

We moeten nu besluiten nemen. Stoppen met nodeloos commentaar. We hebben genoeg om tafels gezeten, de plussen uit de minnen gepraat. Kom op, volksvertegenwoordiging! We moeten nu oprecht erkennen dat we vaak angstvallig sjoemelen, zaken die het land bedreigen, schuiven naar het nageslacht. Komt u dat bekend voor, Kamerleden? Fraai…

De gele gloed maakt me bang Vanmiddag al, toen alles wazig werd maar ik even wakker leek te zijn van de pijn in mijn buik Dat mag niet, ik wil het niet Mijn buik moet veilig zijn voor de baby, hopelijk gaat het gauw over hier, in mijn eigen bed o, wat gebeurt er toch? Ik moet eruit, het gordijn sluiten voor die akelige maan Alles is…

Het meisje waaiert haar waaier, waaiert de brug op, over het koele water De heren turen terloops naar boven, het vrije meisje wil zich verloven Het meisje waaiert haar stille wenken, de ruches ruisen, wat zou ze denken? De heren leiden hun blanke gade in sjieke kleren voorbij de kade De krekels sjirpen er naar het westen…

Vooruitgang: de storm die opstak aan de poorten -- van het paradijs.…

O dichtertjes van hart en ziel en pijn Van bloemetjes, van bij en chirurgijn Van droefenis, tristesse, van mijn en dijn O lezertjes van hebben en van zijn O dichter van de actualiteit Van politiek, van afgunst wijd en zijd Van rampspoed, tweedracht, ruzie, haat en nijd Van transgegendereerde man of meid O lezer van HP en van De…