Alle inzendingen over 2. Natuur

als sneeuw vlokken de bomen hun zaad naar moeder aarde, de wereld kleurt warm wit ja, dat vind ik ook mooi, vandaar die twee, tussen haakjes…

tot karretje van de geest, z’n tanden roesten grondlucht hecht zich aan zijn kleding de grote wereld die hem in de steek laat In z’n passie de schepping te doorgronden is hij nog maar zelden van deze wereld hoofdzaak en bijzaak lopen door elkaar maakt z’n verhalen oeverloos ongrijpbaar Geluk, ieders levensdoel is slechts gevoel natuurlijke…

terwijl de maand langzaam vordert voelt men de oktoberwind steeds harder de winter schuilt reeds in de avond de lucht barst van de kou een langzaam landschap vult zich met de humusgeur van bladeren en twijgen over het vage zicht van vormeloze dagen valt nog wat sporadisch licht…

nevel graast en rijmt op de verlaten velden omheiningen worden er ijzig uitgelijnd het gras schijnt als verzilverd takken en struiken lijken van kristal stil de witte huizen in de blauwe vrieskou de wind bijt rode neuzen overvalt de zuchtend adem behalve de kraaien die zichzelf weerspiegeld zien in de bevroren sloot lijkt het hier zo stil…

Toen de wesp stak werkten de mieren hard door, liepen, als altijd, gewoon af en aan, over hun spoor. Zij dachten niet Ach, arme zielenpiet Nee, zij hebben geen oog voor pijn en verdriet. Daar lagen bergen werk! Er is geen tijd! Is er dan niemand die dat ziet?…

terwijl ik deze zin schrijf schrijft de zin in mij iedereen blij…

onophoudelijke regen ons Vlaamse land verdrinkt het weer heeft iets wraakzuchtigs waters prevelen steeds luider alsmaar verder komt de rand van oeverloosheid nog komt geen eind aan dit wolkig ontij weiden lopen blank verworden watervallen velen staan al tot hun knieën in het water dat hen spattend omvat dit eindeloos getij drijft tot…

Vergeten… Behandel me nou niet als een kind, als ik af en toe naar woorden moet zoeken, vaak dingen herhaal en herhaal en herhaal… of soms alleen de weg niet vind… Ik weet ook wel dat ik soms iets vergeet, het gas uit te doen, mijn jas of mijn schoenen, `s nachts zomaar opsta, geen notie van tijd… of hoe je met mes en vork eet... dat…

De dag, na de ‘dag van de arbeid’ is het goed rusten.…

En als we nou naar buiten kijken, zien we de reuzen bijna wijken onder het geweld van de wind. Kijk daar vliegt warempel bijna een kind uit handen van haar moeder, oei wat een geloei wat een stoten, wat een kabaal het is warempel niet normaal, stormen regen, wind dan te bedenken dat over een krappe drie weken de ZOMER echt begint…

Wederom ging ik een ommetje maken gewoon omdat 't nog kan hoorde in de sloot de eenden kwaken en raad eens wie ik tegenkwam? Wederom die debiel van afgelopen week eerst twijfelde ik nog maar de manier waarop ie naar me keek dacht ik: verrek 't is hem toch. Voorbereid op represailles van zijn kant zette ik me schrap tenslotte was het heerschap…

Ga nooit midden in de kring staan, dit is te vaak fout gegaan. Volgens de familieberichten op pagina twee, word je er 'geheel onverwachts' uit weggerukt en doe je niet meer mee.…

Diner voor 2 Na eindelijk op de Albert Kuip te zijn beland Kon ik mijn inkopen doen in het groente en kruiden land Gelijk vroeg de marktboer dag kerel waarmee mag ik jou helpen uit den brand Hoi Dag heer, gaarne van U 2 grote rode uien courgette Laos en een bosje koriander Graag wat citroengras, gember kokosmelk, nee niet van dat merk maar die…

En binnengekomen is 50 PLUS met stip op 2!…

tussen grijs en grauw brengt één ijspauw kleur in de morgenstilte.…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

Opbouw 2/8/6/4/2 lettergrepen per regel.)…

op de kop af 2 weken geleden liepen wij nog door Heraklion vandaag 2 weken na dato lopen wij in Den Bosch langs de St. Jan en nemen en passant een foto van een engel met een gsm ook leuk...…

Van Gaal deed het met 5-3-2 niet slecht Maar Koeman volgt zijn eigen theorie En dat is ‘in principe 4-3-3’ U vindt het vast terecht of onterecht Ik doe niet aan die voetbalonzin mee En houd het hier voorlopig bij 4-2…

d d b b e e 1 1 1 1 2 2 e e c c fis 1 1 1 1 4 fis fis d d g g 1 1 1 1 2 1 b c b a g b a g 1 1 1 1 1 1 1 2…

Wie blijft hinken op 2 gedachtes gaat chronisch schommelen!!…

Het staat in de Bijbel geschreven “Waar 2 of 3 in mijn naam bijeen zijn, ben ik in uw midden” Maar bij mij staat in mijn geheugen gegrift “Waar 2 of 3, zelfs in een groot moeiteloos gezelschap, moeite, frustratie hebben met mij en mijn here(n), dan ben ik vertrokken” En die heren zijn breed en diep en van zo verschillende pluimage.…

beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…

Toen Judith Holofernes' donker hoofd Zag in de tent op 't gouden praalbed stil, Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil En 't oog van laatste leef-glans was beroofd, Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt, Veilig bezittend wie zij 't leven nam, Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…

bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

De zon kwam uit het duister opdagen Haar prille stralen voelden soeverijn En luisterrijk klonk het ochtendrefrein Van vogels die het licht weer zagen Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn En net zo gul als bloesemende bloemen Mij op niets dan mijn…

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…