Alle inzendingen over 3. Eenzaamheid

ik ken jou wel maar zien doe ik je niet onhoorbaar ben je toch raak je mij vooral in stilte snij je nog dieper dan oosten wind tegen mijn schrale gezicht gelijk de verkleurde kalender boven het dressoir omarm jij mij iedere dag opnieuw…

glas van de altijd lege kamer verveelt de regen mij die saai de uren maakt niksend hang ik rond de zondag verspillend die als zovele dagen zich nat verdrijven laat terwijl er niets gebeurt knaagt stilletjes vragend mijn geweten en gemoed wat of ik nou toch doe veel te snel en veel te ver rijd ik in mijn auto rond om de zin van eenzaam…

Ik slip, glijd vertraagd af op mijn verplettering -- De tijd breidt zich uit.…

Muziek van de ziel Het oorverdovend stille dat om mij hing verborg armenvol emoties zoveel dat het mijn keel soms snoerde opende ik gedachteloos het raam kreeg weer lucht en het ontspande die me naar het onbekende stille voerde me overviel en rust hervond want daar woont de schoonste muziek van mijn oude ziel een tureluur floot hoog…

het blijft een leugen als waarheid wordt verzwegen in naam der liefde 3 augustus 2010…

Terwijl de hemel open plooit van purpergrijs naar geel verkleurt met vegen wit erdoor, net of iemand een stuk stof ontrafelt, priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist. Geluiden, bijna onhoorbare trillingen op de wind, komen door het raam aangewaaid, langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…

Uit: DW&B nr 3, 2012.…

Het is geen spel. 11 Het is geen schoonheid. 12 De kroon, het zwaard, het schild. 13 Het schitteren van de waarheid 14 in de grote ogen van het kind. 15 Een eenzame ridder in de spiegel. 16 En ze leefden nog lang. ---------------------------- uit: 'Maar zingend', 2013.…

droeve wijn verdraagt geen krans tergend lange bitterdronk toch wals je verder schuifelend traag 1 2 3 en roerend met mijn roemer wil ik me door de geuren weer met jou verzoenen 1 2 3 123 12 1 .…

jouw voetstappen zijn allang onder de voet gelopen het beeld redelijk helder tanen afdrukken in het zand welke de zee dagelijks schoon wast toch raak je me niet meer iedere dag maar op gezette tijden verdwijnen zul je pas wanneer 'n ieder die jou liefheeft dit leven verruilt voor eentje in Zomerland of toch…

ik aanschouw een lavendelmeisje zij zingt een geheel eigen wijsje zelfs de zon gaat hierdoor schijnen waardoor haar schoonheid zal verfijnen blauwe kijkers 'n glimlach rond haar mond witte strikken in vlechten, o zo blond zingt ze de mooiste liederen achter elkaar doet zelfs de lente 'n boekje open over haar…

woorden laten zich niet schrijven beelden liggen nog niet vast op het doek al zullen kleuren zich nimmer vermengen door dromen van vroeger souvenirs zijn bewaard voor generaties die komen gaan, tot hun plek gevonden is evenals de jouwe wetende dat jij daar bent en licht geeft in het duister…

gedompeld in geluk en met verdovend veel liefde schenk jij jezelf vloeibaar in mij 3 februari 2010…

Oude oma zit in haar stoel voor het raam Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien Ook is het erg donker en triest bovendien Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam. Wat te doen met de komende Kerstdagen Zo helemaal alleen in haar grote huis?…

.| |____|____| |3.......|.........| |____|____| Horizontaal 1 Antwoord op 'Hoe?' (2) 3 Lekker glad. (2) Verticaal 1 Vrouwelijke kant. (2) 2 Gesneden stier die in Oss te horen is.…

-2-3-1-2-…

3 dagen lang zweefde ik in de verte in mijn diep geraakte spiegelbeeld door donder en bliksem te zwaar verdeeld 3 dagen lang was ik zwaar de klos viel dieper en dieper in het donkere immens grote bos te vaak ging ik zo los viel samen met de dieren in een vergeetachtig bestaan de aarde draaide wel door maar nooit,nooit gaf iemand gehoor…

Ik heb je zien bloeien dat ene moment Een glimp van de schoonheid die jij vanbinnen bent Het was alsof het zonlicht geheimzinnig door de bladeren scheen Jouw gesloten aanzicht waarna alle pracht vanzelf verscheen Eindelijk na al die tijd van dichte knoppen treuren Blijkt de bloem van blad bevrijd en zien wij het gebeuren Iedereen werd…

De wereld waarnemend vanuit dit schitterende stil Waar niemand wat zeggen zal, wat woorden van me wil Mijn geest componeert daar zijn eenstemmig lied De klanken doen de stemmen en de sprekers teniet Met niets meer dan vragen, zegt de wereld niets terug Slechts blikken, slechts knikken, en ze keert me weer de rug Voor mij is dat niets Meer dan…

3 dagen Zeeland met Pinksteren 2010 een zaligheid: ZALIG ZEELAND Het zoute Zeeuwse zand zilt zich zonder zunigheid zoet…

in bed deed ik mijn best niet aan je te denken vermenigvuldigde ik getallen van vijf cijfers met elkaar tot ik er opgewonden van werd ook poolzeeën, het mesozoïcum, de watersnood van 1953, het centraal station van amsterdam om vier uur 's morgens, de dagzaal van vrouwen-2 te duin-en-bosch, harry mulisch geheel ontkleed met alleen zijn sokken…

Ik schik en bind en vlecht haar haren Liever steel ik haar speld Dan schudt ze de wrong los Tot een deinend boeket Dan zing ik hees naar haar Een wierookpluim in een glazen tempel Gewijd aan de dorst die brandt, Om de druppel smeekt In een hotelkamer zwelt de nacht Voorbij en voor de sluimer Met de smaak van truffels Haar naakt rijst…

zij beeldhouwen achterdocht als een standbeeld zonder voetstuk zielig zoeken ze verklarende woorden ze liegen de richting voor door een oplossing aan te reiken en daardoor vallen de verraderlijke kegels om zogezegd zie ik het niet voel ik het niet maar ik weet dat ze vanbinnen beven…

een heilig getal draagt zij om haar ranke gebruinde vingers als teken van met deze hand schildert zij doeken vol verhalen die je kunt horen zij fluisteren gedichten van heel ver weg door haar vertaald vanuit haar ziel…

De professor bedenkt dat er een tijd is geweest waarin alle speelgoeddieren écht levend waren een Disneyfilmachtige tijd – alleen minder wreed, gezelligheid en vrolijkheid overheerste en de Schepper van Hemel en aarde moest nog beginnen aan de opwindende en gevaarlijke ontdekkingsreis die Hem uiteindelijk, na vele omzwervingen naar Zijn eigen…

Wat ik in de hotelkamer vond was al van anderen geweest was van herinneringen doortrokken. Kanttekeningen die ook mij aangingen routes die, wat iedereen weet, naar verkeerde plaatsen voeren. Oude wandelpaden, niet de wegen die we willen vinden. In een gang uiteengezongen onbegrip. Ik had het kunnen zijn die daar zingt vol weemoed en herkenning…

Niet op 6 januari 2014 maar op 29 november 2013 aan de vooravond van de viering van 200 jaar Koninkrijk komen 3 Koningen weer tot leven DRIE-KONINGEN Willem I, II en III in woord en geschrift 3 biografieën door 3 auteurs: Koch, van der Meulen en van Zanten Drie-Koningen wordt nieuw leven in geblazen met maximale autorisatie van…

Kolderiek periodiek (nr.3 uit een reeks van 100) Na het lezen van de bijsluiter bleek dat de patiënt, nog vóór inname van het medicijn, alle bijwerkingen al had...…

Eenzaam en alleen vecht ik mij door deze dag, nóg 3 dagen zonder jouw lieve lach.. De strijd tegen mijn gevoelens heb ik verloren, de tranen achtervolgen mij als sporen. Ik probeer de dag te doden met mooie muziek, maar in elke toon ontdek ik bepaalde symboliek.…

kinderen, 3 meisjes, 3 jonge vrouwen Met straks 3 schoonkinderen (m/v) Gewoon en dat ongewoon, dat maken wij ervan!…