Alle inzendingen over 4 november

Nooit meer vergeet ik jullie schaapachtige lach in die grafkelder van 4 bij 4 de winter maakte van jullie lijken in najaarszon De smerigheid van jullie echt vuile plan gekoekt aan de binnenkant van jullie tere en broze schedels Jullie waren jezelf niet Slechts misleid, maar bovenal geïndoctrineerd Een half-verwoestende ziekte die ervoor…

miezer en regen denk ik de zoveelste keer: altijd november…

November en nog dansen muggen in de zon de dag is te kort…

Het jaar gaat dood, Al weet ik niet waaraan: 't Is een diagnose Die zich moeilijk Stellen laat - deskundigen Zoeken de namen nog, Ze hebben slechts Twee maanden, Twee namen nog, Voor het lopende Jaar is geveld…

twaalf november, ik word gestoken door een wesp... dag, mooie zomer…

Linde bladval over oude graven het stille herdenken in november wake…

november) 80 geworden zij overleed op 17-12-1989…

in deze helderheid moet het nog november worden het licht zijn snelheid de ster, de afstand, het stof het geheugen zijn ruimte na afloop volgt bestemming en terugkeer, een trein zijn spoor in haarvaten, eencellig naijlen donkere materie wat grijpbaar lijkt en niet tastbaar is, noch toepasbaar waarover een droom gaat voordat november…

in de vijfhoek met vergrootglas kind van vier breeduit op de stoep het wil in november nog zonnestralen bundelen…

groen krijgt vat op wit langzaamaan drukt het seizoen zwaar op november…

Zacht is doodgaan zelden, maar er is niemand die dat navertelt Spieren denken niet, maar doen zo hun best het vege lijf te redden, dat je juist vergaat van een helse folterpijn omdat de tijd ineens vertraagt tot een eeuwigheid terwijl op de slagen van het laatste uur de hemel sterrenloos zwart wordt van een nieuwe zon die aanzwelt…

Wel blijven wij ons afvragen, hebben zij soms ook 4 magen?…

vier oktober... oktober 4…

De bieten geoogst niet te tellen opgehoopt langs een akkerrand November schilderachtig voor mijn geest als nevel heerst…

toekomst in ander licht gezet Roswinkel, 6vwo, november 1973 Niebert, in retrospect, maart 2012…

dag na dag stem je toe in een luchtslag en zie hoe wolken welhaast leger stromen dan de goudenregenbomen toch vereniging van najaarsnat met oud lenteblad rustend en route op elfenbankjes en boletenhoed en met bijstand van de heksenkring je betovering van bladeren in herinnering…

November brokkelde af in winterse buien, waarbij een straf soort duisternis zich ophoopte tot nachten van slapeloosheid en eindeloos wachten op het onontkoombare oordeel: Laf! Zijn leven vervalsend tot aan het graf zo was het, niet langer zou hij nog trachten deze kwellende kennis te ontlopen.…

Na de roodbruine warmte van september, na van october 't zwaar en donker goud, keren de heldre dagen van november met ijle geur van brandend turf en hout, van rijpe appels, rottend loof.…

De zon komt achter een wolk vandaan Zo erg is november nog niet Als je het zonnige er van in ziet Hoef je helemaal niet stil te staan.…

Weer is het herfst en weer kleuren de straten Door de gevallen blaadjes bruin en geel En soms ook rood dankzij een crimineel Die daar verbloedt uit tal van kogelgaten, Zodat men nu opeens weer heel goed weet Waarom de maand november slachtmaand heet.…

November kent geen genade alle zielen sterven zich dood.…

Over gouden stoppelvelden vluchten de schaduwen van late vogels. Als donkere wijn spreidt de avond zich uit over het land. Nu kruipt mist tussen de kalende bomen aan de bosrand en van verre klinkt het roepen van een bronstig hert.…

Verloren zijn de prille wegen Om te ontkomen aan de tijd; Altijd november, altijd regen, Altijd dit lege hart, altijd. ------------------------------------- uit: Het verlangen (1921)…

Niet toegeven zeg ik tot mijzelf de tuin loopt stilaan leeg er zwerven katten ze trekken van west naar oost dwars er doorheen ik hou niet van katten ik koop mij weer een hond denk ik met warme ogen dan heb ik straks weer minder koud…

Er brandt weer vuur in open haarden maar linden bij het vallen van hun blad zij treuren niet zij tonen geen verdriet…

nu uit de tuin de rozen verdwenen zijn kale stelen en doornen grijnzen boven het bladertapijt alles ruikt naar vergankelijkheid zoals vochtig mos veert onder je voet en moddergrijs glijdt trekt de tijd zich in zichzelf terug schijnt maanlicht warmer dan de naakte winterzon…

Enige maanden geleden tijdens een novembervolle dag met zijn twee gehoord gezeten op een kil bankstel wachtend op het afscheid 90 minuten gebeurde er niets er was niets om voor te bereiden geen waarschuwen voor de hel of voor een onbehoedzame daad hun leven zou veranderen geen alarmbel dan wat routine scheen maar o zo nieuw was in de…

November, donkere maand voor kerstmis ik haal een grijze haar uit het dalen van jouw wenkbrauw je bent ieder jaar mooier in ouder worden en ik drink rode wijn rond jouw buikjurk neemt de bruine herfst langzaam kalend afscheid naar overzichtelijke winter witte schouderkleden naast mezelf, ben jij een rots vaak verregend, maar…

November is de maand van voortschrijdend inzicht. Veel wordt hem op wandelingen onthuld nu de sluier van de zomer wegdwarrelt. Soms filosofeert Jeronimo: ik zie, nu alle tierelantijnen verdwijnen, eindelijk structuren. Ik zie meer het wezen dan de schijn.…

Er vliegen meeuwen onder stilstaand water En richting bodem wuift verdonkerd riet Het is de maand november die dit biedt Een koppel ganzen vinkt vóór het geklater De herfst af in een zwaarbewolkt theater Van regengrijs met buien in het verschiet Het blad knispert sinds het de boom verliet Mijn ziel bewaart het tafereel tot later Wanneer…