Alle inzendingen over 8,9 (op de schaal va

Als eens voor mij, weifelend, staat te zweven De ontzaglijke balans van dood en leven, Een schaal met 't Ik, een schaal vol wereldschijn, Dan zal, naar 'k hoop, zinkt weg in nacht en zwijgen Mijn klinkend, licht heelal, almachtig stijgen Het gouden weten van mijn Brahmanzijn.…

En als ik de appel met een peer zou vervangen, zou iemand het opvallen en luidkeels aangeven dat dit niet de schaal was zoals die behoort te zijn? Neen, want niemand zou beter weten en blij zijn met de inhoud van de schaal. Zijn wij die appel, als het maar de behoefte vervult? Is er niks dat ons eeuwigdurend maakt, behalve de belevenis?…

er ligt een nest op straat uit een boom gewaaid vannacht gelukkig is het leeg geen gebroken schalen het nieuws meldt: er zijn geen meldingen van stormschade…

Van kleur tot kleur, van klank tot klank, geleiden onze schalen Cirkelend omhoog, omlaag het bewustzijn komt in vlagen, tot de Oorsprong van zijn staat…

Ik kan er niet omheen: míjn poëzie geeft minder uitslag op de schaal van Richter.…

Je bent ook een stuk fruit dat ik van de schaal pluk jonge mooie man. Vrolijk en wel schil ik de sinaasappel waar ik je voor aanzie. ---------------------------- uit: 'Men zegt liefde', 2003.…

Ik ben gevonden in een schaal, is het niet schandalig? In plaats van mij als fruit te zien, maakt hij alleen een foto. Veel plus en kleur en histogram, verzadiging en crop. Dat levert dan uiteindelijk, toch nog, een schilderijtje op.…

Daar zag ik een feestmaal Wild op een schaal Van de mensen om hem heen kende hij er geen Hij zette een streep onder 't eten en vond de droom terug Dat schreef hij voor mij op, heel vlug…

Ik trok een streep: tot hier nooit ga ik verder dan tot hier. Toen ik verderging trok ik een nieuwe streep en nog een streep. De zon scheen overal zag ik mensen, haastig en ernstig, en iedereen trok een streep iedereen ging verder. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1977-1999', 2000.…

op benen van brons sta je tot je enkels in het water met gestrekte armen vang je lucht en water in een schaal la nina beeld in een fontein geeft de lichtheid aan het leven…

ik hoor je vogelkijn ik zie je niet want je bent zo klein trouw aan vrouw aaneen gevleugeld voed jij je kinders nauwelijks gewicht in de schaal maar je piept er wel op los…

U wilt toch ook wel weten, Waar blijft toch al mijn eten, Dat het gewicht legt op de schaal. Voor maag en darm Eet u zich feitelijk arm.…

De alleenstaanden en afgevallenen deed ik samen in de pan, kookte en zeefde ze, dronk het zoete sap De trossen, vast, als families, knipte ik in drieën, legde ze op een schaal deelde ze uit…

wij rolden als goud over de bloemen van het franse land zij hebben van die harten waar je altijd innig en liefdevol van houdt als zon geopteerd meedraaiend met hoe licht en wind als hendel lavendel aan eenieder met warmte en liefde fêteert jij had speciaal voor la france dat joyeuze nam snel het spel van va et vient…

Françaises hoeven niet meer te bekennen Of zij madame zijn of misschien mademoiselle Een nette dame of een losgeslagen del Voor de Franse mannen is dat even wennen Maar zij hoeven na hun jacht naar rok en zoen Mooi geen afstand van hun knuffelbeest te doen…

van zomerbriesje tot orkaan, de wind die gaat of komt eraan…

Anna droomt zich graag kast een groot buffet, met glaswerk bovenaan ze zet er borden in en laat ze staan gerangschikt volgens maat en kleur -en schalen, nauwgezet van klein naar groot opdat ze ziet welke ze vullen wil, met gaven die de dag haar bood des avonds, op een bord, een schaal of koppen van de ruitjesplank, oorloos naast een klein…

als potpourri in glazen schaal in veelvoud kleurig dwarrelt weerspiegel ik daarin de langverwachte vrijheid van een hoogbejaarde dame die voor de hemelpoort staat te wachten totdat ze toegelaten wordt in het rijk der zielen…

de walnoten allemaal geraapt drogen de kranten nat op zolder moeders mooiste op de schaal geduldig wachten de geur van zoete wensen in de lucht de kerstcake het einde van het smachten…

Met lego speel ik op schaal het ongeval een paar keer na Grote atomen gunnen het slachtoffer een zwakke zwaartekracht Zelfs in de ambulance lacht ze onuitwisbaar ----------------------------- uit: 'Grote atomen', 2001.…

ooit was de mens een deel van het leven om hem heen in een oneindig universum diep wortelend op steen en schaars vruchtbaar leem hij is zijn heem ontgroeid in het va-banque rentenieren van hem toevertrouwde waarde door opbrengst geboeid erodeerde en vervuilde hij op gruwelijke wijze de aarde de evolutie is geschokt uitgebalanceerde…

Gevuld met helder water staat er op de tafel in de tuin een schaal. Wie hem daar plaatste deze nacht, geen flauw benul, en het is februari, en het water wiegend zich bedaart. Ster na ademloze ster begeeft zich op het watervlak.…

ik krijt mijzelve aan mijn hart verplicht ik kwijt gevoelens, vis achter net, gedicht is net niet wat het moest zijn maar blijf vooral hangen, aan de lijn misschien buigt de schaal onder mijn gewicht…

Mijn schaal van Richter heeft zijn best gedaan mij door elkaar geschud met herhaling gedreigd Voordat alles instort trek ik de conclusie: Tegenover elke negatieve gedachte moet minstens één positieve staan…

Veel kleine handen schrapen, in de rokjes Vers uit de lucht, sneeuw op een grote schaal. Dan gaan ze er mee naar binnen in de zaal….…

Het werk is (op een schaal van 1 : 10) In de Fundatie tot half mei te zien.…

Ernst Kuipers trekt een zorgelijk gezicht, Er zijn inmiddels al wel zes gevallen, Die mogelijk de zomer nog verknallen, De media doen dagelijks bericht. O jee, de aap is ergens uitgekropen, Hoog tijd om weer de mouwen op te stropen.…

Ik vergeet nooit die avond: Er lagen exotische vruchten in overvloed op de schalen. Ik nam een stukje ananas en gooide het In een bokaal met Franse champagne. Het zwom daar als een geel tropisch visje… Verder niks.…

denken in je moedertaal tikken op je harde schijf lezen voor een lege zaal schrijven als een tijdverdrijf dromen op beperkte schaal leven als een kort verblijf eten van het avondmaal zo red ik het vege lijf…

De gaswinning gaat tot het einde door, Al scheurt uw woning ook compleet aan flarden, De Staat verdient aan Gronings gas miljarden, En staatsbelang gaat immers altijd voor. Eén woordje schetst, zoals het is het best: Provincie Groningen, een wingewest.…