Alle inzendingen over Aandacht

Op de dwarse ribben van de aarde onder de adem van de wind bloeit een schoot vol vruchten geen seizoen verbindt Gedragen op aandachtige handen onder de klanken van de stad passeren kleine nieuwe liedjes op een eigenzinnig pad Op ribben,adem,schoot en vruchten op handen,klanken,liedjes pad heft nu het glas en drinkt tezamen wat wijngaard…

Vriendschap, liefde, aandacht, interesse Ben ik wat meer dan je vrouw van 'alles'? Tedere kreten, daarna vurig, alles brak los Jaren verborgen, heden werd veel bevestigd. Het Frans, ja het is en was steeds ons ding Moi, je ne bouge pas... Bedankt.…

Op het kermisplein dat "gruwel" heet schuilt onkwetsbaarheid ironisch smeekt meer macht om aandacht, achter die geen enkele mildheid schuilt.…

de liefste kreeg als blijk van ongedeelde aandacht uit Genua een kaart veel jaren later trof mijn moeder tot haar geluk een lieve man die thuisbleef en haar adoreerde hij trok de cirkel rond, mijn pa zijn dochters moesten dingen naar de tweede plaats wie zou de roep van vrouwen niet verstaan met deze voorgeschiedenis?…

Donkere krullen dito ogen, altijd een twinkel lieve woorden, aandacht voor iedereen Zoals jij bent lieve schat, mijn lieve hartsvriendin Is er maar één En zo kort in november, de tweede dag al mag ik jou in het heerlijke najaarszonnetje zetten Fijne dag meis, proficiat Lieve Cobie.…

Gedichten van (h)erkenning Gedichten van Jean Fermate verdienen aandacht tijdens afscheid tijdens schouw tijdens scheiden tijdens rouw Jean Fermate die speelt gevoelens, woorden, passie voor een ieder: kind, ma of pa want het dichten van Fermate laat verse sporen van (h)erkenning na… Deze hartenkreet draag ik op aan Jean Fermate…

Rumoer verstomt tot weeïg zwijgen lachen stort zijn tranen uit en spreken vraagt om stille aandacht luisteren onwezenlijkheid in klanken. Waar mensen waren die verzorgen zijn nu wezens angstaanjagend vreemd in ruimten klein als cellen tussen muren en leven slechts vandaag tot morgen.…

Om de aandacht van de agent te trekken Gooide de man uit Hoorn een fiets door de ruit Daarop stoof de agent boos het bureau uit Zodat de man niet meer gasten zou wekken Het leek hem toch veiliger daar te pitten Dan ik een Heerlen’s ziekenhuis te zitten … Om een slaapplek op te eisen gooide een man uit Hoorn bij een politiebureau in Heerlen…

Vol aandacht kijkt hij naar de dirigent in zilverfolie vormgegeven, het ragfijn webwerk geweven om zijn handen houdt zijn blik gevangen dan spreekt hij uit wat in hem opgeroepen wordt zo stond hij vroeger de armen als die dirigent ertussen strengen wol die zij tot kluwens wond zijn armen zwenkten op haar swingbeweging nog voelt hij…

Een beduimeld boek met ezelsoor dat onverkort haar aandacht bindt maakt ons dan telkens weer zestien.…

een gedecideerde pas de zonnebril die jij op had trok alle aandacht donker onder zon doorschoten haar dat goudblond krulde je zwaai was ingetogen maar vol verborgen kracht zag verlangen in je lach woorden bloeiden zomers zacht in tal van warme kleuren tot jij die bril afnam en ik verdronk in jouw intense blauwe ogen heb het…

Klaprozen in knallend karmijn, als de 'coquelicots'van Monet herboren in een berm, trekken onze aandacht. Verder, in een uitgeholde terra-nis, daar ruist een 'rio', spuit een waterval. Schemer, een waas, met zweempjes pastel. Een kikker springt op uit een verstilde aqua-krul. Mimet hier iets?…

nu de zon heel even kijkt of alles wel is, in mijn tuin tel ik kristallen, alle zeven en hun licht dat doorgeslagen dwars door regen prijkt een hartsmoment in koude dagen binnen is het warm en vraagt de kat om aandacht, boven kaarslicht kleurt haar lach mijn hele leven lang ik ben niet bang om weg te gaan want overal is zij, ze laat…

Zeventig zou mooi zijn geweest Reden voor een vrolijk feest Nu blijft het bij gedenken en aandacht aan mijn leven met jou schenken. Herinnering, een eigenaardig ding maar goed voor menige koestering.…

het orkest speelt trombone klarinet trompet de goedig doffende tuba een trom behoedzaam sluiten muzikanten de mond om het riet aandachtig verinnerlijken ze muziek de ronde stem van het koper vermengd met een ernstige wending van houtblaasinstrumenten onder hun hoede groeit de melodie de dirigent zwaait over hoofden lange bewegingen van…

Het strelen, de aandacht, het zielendelende vertrouwen. Het kleffe, het lieve, het romantische zoenen. Want ik genoot ik begon ik ging door en wilde meer. Zijn dit de instincten van moeder natuur die het onbeschroomd laten afweten en actief langs de zijlijn staan? Ik weet niet of dit hoort en of het is als een verdediging.…

Termen uit je hoofd, Hoofdzakelijk in 't Dokterslatijn - na de Eerste fase goed te Zijn doorgekomen werd Je meer en meer getrokken Door de persoon achter Achter de klachten, Niet langer alleen Door het medische verhaal Je ging je verdiepen In zijn gedrag, in zijn gedachten, En zag toen pas Echt wat een stukje Menselijke aandacht…

Onbewaakt moment Op mijn handen zat, Vond jij dat vies, Zei jij, een vies Jongetje dat op zijn Handen zat, en ik Voelde de schaamte Groeien op mijn wangen, Nu ik tegen de zestig Loop hoor ik pas het Echte verhaal, Christa Vertelt het vol Mededogen - om dit Vak goed te doen Is het nodig om Vooral te luisteren, Met aandacht…

een klein oponthoud je had het kunnen weten maar wilde aandacht en liefde.…

Om aandachtig te kunnen genieten. Om belangeloos te kunnen babbelen. Koffie moet!…

Ik heb geen zorgen geen andere dan seks en de vraag wat liefde is Hoe houd ik zijn aandacht vast?…

Oud oogst wijsheid in respect, Maar mist soms het geduld te Gedogen wat nieuw zaait En aandacht trekt. Nieuw trekt Oude rimpels glad, waar geen Ogen meten met de maatlat.…

Ik richt mijn aandacht op het vrije spel dat niet de mooiste ogen hoeft te scoren. Het is een mooie droom, hoewel dromen doe ik hem niet als ik naar waarheid mag herbeleven wat ik eens in schoonheid achterliet.…

Ik zie aandachtig geurige wolkjes rook, samen met vredelievende gedachten, naar een verre hemel gaan. .…

Wat hij doet, doet hij met aandacht. Hij kijkt, hij ruikt, hij proeft. Hij keurt en wikt en weegt. Mijn oude kater, is een meester. Hij betreedt ruimten, die voor mij gesloten blijven. Hij kent de wegen, die door het duister leiden. Mijn oude kater, is mijn wijze meester. Mij heeft hij niet nodig, maar ik hem wel.…

Iedereen is gestationeerd op zijn eigen eiland sommigen opgeborgen achter plexiglas Er zijn mensen die smeken om adem onze vrijheid is onbewoonbaar verklaard en telkens plaatsen wij een deksel op wat weer achter ons ligt In het vacuüm van ieders alleenzijn cirkelen wij in een onzeker bestaan Maar zon, maan en sterren slaan ons met aandacht…

Hij leerde me wat aandachtig kijken is, naar de kleine dingen die hij zag. Sinds hem ervaar ik innerlijke vrede, die onze kater nooit verlaten heeft. Verdrietig ben ik omdat hij sterven moest. Dankbaar ben ik dat hij heeft geleefd.…

Geniet van de nieuwe dag, geef aandacht aan mensen die het nodig hebben.…

Hier voel ik me thuis waar weide na een beek abrupt overgaat in boom en struik Het land ademt grondmist uit een bonte specht tikt en roept de rupsen op, luistert aandachtig kopje scheef naar elk gerucht in het rotte, diepe hout Eens was er een populier op de oever van een plas waarin later bij de eerste dooi een jongen tien jaar oud verzoop…

Wat ik wist van mijn jeugd projecteerde ik niet op mijn leeftijd maar op het landschap dat weelderig groeide in het onvoorziene droomgetij ik luisterde daar aandachtig naar geluiden van jonge gezinnen gezelligheid op weg naar kerstmis met een zorgvuldig uitgezochte boom en boodschappen eigenlijk te zwaar om in zonderlinge eenzaamheid…