14672 resultaten.
Aarde die rozen baart
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 909 graf en in de tuin
Hun liefde viel
in aarde die rozen baart
die voor liefde staan;
die bloeit tegen de druk
van 'n millennia oud juk…
Geen rozen op Valentijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Valentijnsdag was gisteren
de rozen schreeuwend duur
Als Valentijn moet je rijk zijn
terwijl liefde niets hoeft te kosten?
Behalve wederzijdse liefde!…
Waar rozen doornen baren
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 588 doornen baren
en het loof bruiner kleurt dan ooit...…
Ons eigen land
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.565 Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.
O lief mooi land, vol weliggroene weiden,
Waar rosse rundre’ en ranke popels dromen,
Waar blonde schapen graze’ op malve heiden!…
Aardbei-generatie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 De twintigers van
Nu hebben alle
Keus van de wereld
Ze kunnen doen en
Laten wat ze willen
Met maar een enkel
Doel - het hoogste
Bereiken dat bestaat
Eruit halen wat
Er in zit -
Toch is meer niet
Altijd beter,
Hoger niet altijd
Verhevener, althans
Niet om er gelukkig
Van te worden -
Doe eens anders,
Doe eens nieuw,…
Leu XXme siècl...!
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.947 de tijd zou rozen baren.
14-9-1896…
Grond
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 214 er is grond genoeg
om op aarde
rozen te doen bloeien…
Liefde VIII
poëzie
4.0 met 1 stemmen 667 Doch zo de liefste niet met mij genoot
Van wuivend gras - der aarde groene haren -
Van manezilver, goud van korenaren,
Van wolkengrijs, van morgen- en avondrood,
Van sneeuwfluweel en schuim van blanke baren,
Zo bleef voor mij der wereld schoonheid dood…
Plassen aan de bar?!
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 924 In diverse bar’ s en café’ s
loopt men niet meer naar de plee ’s
maar laat men domweg lopen,
wat men aan de bar toch blijft verkopen.
De meesten zitten er niet mee
scheelt een loopje naar de wc
behalve voor de grote hopen
daarvoor moet men toch blijven lopen.…
Die beklijft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 Van sneeuw die niet smelt
en van barre nachtvorst en
van stille vogels
een februarizondag
en een winter die beklijft…
De moed van een vrouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 o, de verscheurende pijn
in die overvolle rubberboot
haar land ziet zij nooit meer
nu kent ze barensnood
mannen schreeuwen wild
een oude beschaving nadert
de zee houdt haar vast
weet wat baren zijn
ze wordt aan land gedragen
daar wordt haar zoon geboren
artsen zonder grenzen
redders in de nood…
ik zou
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 1.950 het volle daglicht
tekent vlinders
in rotsen
wanneer
je het baren wiegt
gereed om te gaan
hou van me
tot waar de zee ons
breekt
of geef me korrels
als eilanden
tussen bruidsbloemen en
avondmaal
raak me even aan
tot de maan ons
in de wind zal scheiden
schrei geen rozen
of stranden vol
wolken
in een laatste, witte stilte…
Bar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.060 Oh verzuchtende scheet van gezapigheid
om eenmaal uniek te klinken
mijn impasse uit te breiden op jou te mogen drinken
dat morgen door mijn bed verspreid je woorden leuren
je verschijning je deining je onzin je verdwijning
wat er stond te gebeuren
als ik langer was gebleven
een veeg teken had gegeven
zo trillend in de morgenstond
vreemde…
aan de bar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 501 Aan de bar waar stemmen klonken
in de verte naar het scheen,
wat het rotgevoel versterkte
dat ik helemaal alleen
een omhulsel op een kruk,
een niemand leek te zijn,
een levend ornament
zonder emoties, zonder pijn
was daar plots die enkele gedachte
die mij terugbracht naar voorheen.…
bar
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 886 klapdeuren
de bar links, toilet rechts
het lampje boven het
middenpad belicht witte
matrozenpakken
en ernstige gezichten
van jongemannen die
in shanghai hun
onschuld verloren
ik drink en wacht
geduldig…
Baar
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.471 steunen is hun klaagzang
Zij mag niet hellen - zacht en recht
schuift zij door de smalle gang
Veilig huis voorzichtig uitgedragen
Van ver klinkt krassen van een kraai
Achter het raam in spiegelluchten
- waar zij zwaaiend hoort te staan -
ziet de vader nu zijn zonen zuchten
Ooit gebaard, gezoogd door haar,
hoeden zij hun moeders baar…
Baren
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.440 jij die nog zo
kort maar bent
weet jij van
leven weet
het van jou?
jij kwam een
lange weg
won een hele
wedloop
onbewust
jij weet net
als ik alles
draait om dit
moment van
één naar twee
jij en ik wij
voelen ook
zonder levenslint
dat een band
ons samenbindt
jij en ik hier
door een poort
in barensnood
hartje…
Baren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 145 Het doet zo'n pijn,
telkens als ik op het punt sta,
me bevecht
om een nieuw gedicht te baren.
Uiteindelijk na het geschrevene,
kom ik tot bedaren: ik weet,
er is nu een nieuw bewustzijn
via mijn etherisch lichaam
op aarde gekomen.
Ik weet: dit is het werk
waarvan ik wist te zullen vervullen
tot het einde van mijn dromen.…
Rozen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Je gaf me rozen,
voor een goed bericht,
ik zag aan je glunderende gezicht
dat het boeket je meer deed
dan een ander beseffen zou.…
Afgeven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Twaalf gedroogde rozen
Voor elke maand in het jaar
Voor alle verschillende kleuren
Voor die weinige woorden
Nu leg ik ze hier
Als eeuwige stille getuigen
Laat ze verbranden en vervliegen
Laat ze naar jou gaan
Om weer plezier te hebben
Hier op aard
Maar nooit om te vergeten
Die twaalf rode rozen…
De gouden aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.592 De gouden Aarde is vol en vast en klaar,
De Hemel welft zich donker en zacht blauw,
Het Heelal is die donkerzachte dauw,
Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar.
Van die twee samen, van dat jonge paar,
Is de Zon de algoudene flambouw,
En de Aarde de liggende landouw.
In goud en groen beide volkomen baar.…
Gulliver in Amsterdam
gedicht
3.0 met 27 stemmen 25.765 .
------------------------------------------------------------
Uit: 'Het ging over rozen', 2002.…
rozen
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.550 Als bloedkoraal zo rood
Druppels
Als tranen op de blaadjes
Glijden langzaam omlaag
Zacht op moeder aarde
Zonnestralen
Op moeder aarde
Zullen deze druppels van tranen
Verzachten en verdampen
Dan bloeien deze rozen
Als bloedkoraal zo rood
En wijken de blaadjes
En leggen hun hartjes bloot…
enig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 111 hoe glimlacht
het tedere roze
zich hunkerend open
een welgevallige sierlijkheid
met een hart
vol spikkeltjes rode passie
zo aards en hemels tegelijk
dat ik blozend
in haar zoete adem verwaai…
Bijna Kerstmis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 428 De hemel raakt de aarde,
gelukkig wie Hem vindt.…
Bezongen bruid?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 lichaam baren moet,
hoe die dan zal heten,
daar ben ik nog niet uit.…
Haiku van het eeuwige leven
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 229 Ik heb besloten
Om maar te accepteren
Dat mensen dood gaan
Ik heb besloten
Om zelfs te accepteren
Dat dieren dood gaan
Maar ik verdom het
Om ooit te accepteren
Dat de aarde sterft
Moeder Aarde zal
Steeds opnieuw leven baren
Mens, dier, boom en plant
Want er is een wet
Van behoud van energie
Van oneindigheid
Die ons…
Zwangerschapsonderbreking
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 619 Verneem nu, hoe dat kwam:
Daar, op een roze plee,
door pijn welhaast verblind,
kreeg Wil een sterke wee
en vlak erna een kind.
Door dit geschenk gedreven
gaf Wil een blijde gil.
Een joch! Ze zag het leven
door een roze bril.…
Over openbaren.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 148 Wat voor baren,
Is openbaren ?
Is het voldragen,
Kunnen we dan wagen,
Het open te baren.
Zonder mij er in te mengen
Het is meer onder de aandacht brengen.…
een vleugje hemel in de zin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 614 ik jouw aard
laat niemand je ooit hinderen
baar me mijn kinderen
dat ben je meer dan waard…