185 resultaten.
De sarcofaag van leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 196 in jarig zijn
wordt de sarcofaag
van leven geopend
op het altaar
door de schouw
worden jaren afgerekend
processies schrijden
langs met goede gaven
woorden en gevoel
je oogt nog goed
maar de stoet vrienden
neemt langzaam een eind
voordat de vaandels
zijn gestreken wil ieder
nog jouw netwerk delen…
Zo Mooi
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 948 O vrouw zo mooi
Rijp zomerkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een zoet struweel
De olijfboom
Strekt zijn takken
Als tedere vingers
Als de verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het altaar
Aanbid je nieuwe naam…
ergens, nergens
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 426 zoals jij mijn woorden
krom speelt
mij spelt
op het altaar van vertrouwen
touwen rondom vlagen
in lagen van huilen
nooit hullen
dat dit niet zo zal blijven
in lijven van schaduw
schuw gericht
gezwicht
mij vol treft op klippen
wat rest op
lippen
in de weer
schijn op je
gezicht
luchtdicht…
Opdracht aan een steen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 344 Ik leg mijn hand
Op je, steen,
En zie in jouw lijnen
Mijn naam staan…
Uitgedoofd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Midden in de week gingen we altijd op pad
Naar onze plek buiten de stad
Als de deur openging, stond zij daar
alsof ik stond voor het altaar
Maar zij vroeg geen offers
Zij eiste geen slachtoffers
Zij was de onbaatzuchtige liefde
die mijn hart barmhartig doorkliefde
Hoe ik als tiener volledig oplaaide
elke keer als die deur openzwaaide
Een flits…
Bemoediging
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 966 Troost is een vader vertrokken naar hierna
wiens stem woont in het hoofd van haar
die steeds meer van hem in zichzelf vindt
Zoals bij het branden van wierookstaafjes
geurend naar waterlelies en boerenjasmijn
op graven en het kleine altaar thuis
Zijn stem die iedere onrust bezweert
met zijn verhalen bagatelliseert
houdt haar overeind bij…
GOED GEDAAN JOCHIE!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Natuurlijk ga ik op naar Gods Altaren
en ik mag zelf
de Kandelaar-Kaarsen aansteken
Jezus heft de loftrompet
en God, de Vader
die zingt 'n diepe Bach bas-aria
Ik mag op een kussen voor Hem zitten
Hij legt z'n hand op m'n hoofd zeggende:
"Goed gedaan Jochie!…
Nostalgie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 Als kind liep ik
door de straten van de oude stad
En bezocht ik
De tempel van het verleden
Ik herinner me dat
Oude mensen naar het altaar stapten
Om hun schepper te eren,
zij baden, smeekten en dankten
in vreemde talen die ik toen nog niet verstond.…
In stilte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 En nu hij voor het altaar staat
hoor ik in de stilte
mijn eigen hart in duizend stukjes breken.…
Vriendschap
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 4.809 Geduld mijn goede vriend
Laat mij u ter zijde staan
Uw geliefde die u verdiend
Zal ik beminnen voortaan
Zo u mij blind vertrouwde
Naïef het konkelen liet begaan
Leidde ik haar naar het altaar
Troonde haar ver bij u vandaan
Maar nu ik haar mag bestijgen
Frigide lui fatterig als zij is
Had ik beter kunnen zwijgen
U kunt haar met alle…
O vrouw zo mooi
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.230 O vrouw zo mooi
Bloesemend, bloeiend
Rijp amelkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een geurig struweel
De ceder
Strekt zijn takken
Als tedere vingers,
De verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het geheime altaar
Aanbid…
menselijk gezicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 529 Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie
dat vloekt op het altaar
dus terugdraaien maar
dat al te menselijke gezicht van de kerk
Waar het de prelaat na den preek om gaat
is dat men het geloof van zijn achterzijde
ten diepste vol overtuiging mag belijden
waar hij zich met aanbidding nakijken laat
Ze kunnen mijn rug op
zei de bisschop…
Adoratie
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.286 O vrouw zo mooi
Bloesemend, bloeiend
Rijp amelkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een geurig struweel
De ceder
Strekt zijn takken
Als tedere vingers,
De verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het geheime altaar
Aanbid je nieuwe naam…
Linten en opsmuk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 216 met de dood
op de hielen
moest ik knielen voor
het altaar des leven
daar lagen
mijn goede gaven
bewierookt door velen
maar het goud glansde dof
zonder linten en opsmuk
was het demasqué compleet
eens gloedvol geschreven
nu zijn de kleuren vergeten
ik krijg nog wat jaren respijt
niet meer kwantiteit maar
mijn gaven moeten kwaliteit…
Van hemel en de hel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 241 mijn kathedraal
bepaalt nog niet
het weidse vergezicht
heb nog geen
heiligen op voetstuk
bij het altaar neergezet
wel heb ik delen
van mijn leven
gebrandschilderd in glas
kleine ramen
laten zien hoe mijn jeugd
in vroeger dagen was
pas later kwamen
rust en statigheid in
wierook en volwassen zijn
maar het liefst
werk ik in de…
Milieutransitie; de dood en de roos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 188 Geestelijk ga ik op tot Gods altaren
lichamelijk ga ik tot het gaatje
ja het gaatje en geen gat
geen begrafenis
ook geen crematie
mezelf composteren is het nieuwe afscheid
in dat afscheid zit vooral een nieuw begin
en ik verbeeldt me op christelijke basis
dat de woestijn zal bloeien als een roos
die verse roos is gecomposteerd met mijn…
ze dicht mirakels
gedicht
4.0 met 38 stemmen 5.255 poëzie haar zang
tonen dragen verre verten
toomloos temperament
haar letters
houden ’t niet binnen
schreeuwen het uit
schreien zouten over schermen
resoneren
voor eeuw’g
op ’s mensen huid
zelfs dan nog
is zij ingesnoerd
haar zegging
springt buiten zinnen
hangend aan haar mouwen
ziet men haar altaar
alles is uit vouwen
spett’rend van…
vreemde stromen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 363 als ik mijn gedachten verlaat
de weg naar jou verlies
verslikt mijn schorre keel zich
aan gedroogde woorden
gespijkerd aan een mateloze haat
jij kijkt voorbij mijn liefde
omrand door verlichte zomen
ziet slechts het altaar van jouw zinnen
gepaard aan vreemde stromen
en ontkent het roepen van mijn vleugels
die de tederheid willen beminnen…
Zadkine aan de Rotte
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 374 de vingers knoestig
zij schreeuwen naar de lucht
spieren als gedraaide ijzeren balken
hij roept met brakende mond
het onwezenlijk gerucht
terwijl gewone lieden
rondom hem hene zwalken
gepoot op het altaar
van stenen blokken
blijkt zijn hart al vroeg
er uitgeschoten
doorzeefd met kogels en licht
hij staat verstijfd
doch zie…
De zon tovert
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 146 Je vliegt knielend,
in kennelijke staat
van gelovigheid,
over het altaar.
Je daalt. Je landt.
Het asfalt brandt.
(afscheid van de zomer 2010)…
" Opus dei "
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 295 Volle moederborst
begeerlijk voor het mensenkind
altaar van de zon.
Onbezonnen zijn,
het witomrande doodskleed
in de knop te sterven.
Kweek zoete tranen
in een kelk, dag tot dag
het brood van schoonheid.
Tussen de lippen
kastijdt een dorstige ziel
‘Opus dei’ in verwijt.…
Danst in zwart wit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 een fotograaf
danst in zwart wit
langs het decor met kleur
de zon zingt vals
zijn melodie van
schijn en tegenlicht
nog branden
onze offeranden op
het altaar van verlangen
wij zijn intiem geweest
het maagdenvlies is ongerept
de lakens zullen hangen
zo vlagt geluk en voorspoed
in tradities de kus en lach
blijft ons geheim…
Kindernaakt geschandvlekt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 229 wie maakt
het altaar schoon verlost ons
van de religieuze droom
dat mensen met
gods hand onfeilbaar zijn
hoe lang houdt dit nog stand
als liefde wordt gebonden
aan een eeuwig trouw ook
zonder dat ik van je hou
waar kindernaakt
geschandvlekt wordt door hem
die deze onschuld juist bewaakt
wanneer zal deemoed weer in kelk en
hostie…
stom verschil
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.655 te vlug, te vroeg, voor mij te snel
ik geloofde nog: ik geloof het wel
maar toen kwam jij en jij zei 'wij'
Jij was een droom
maar ik, al wakker, kon het niet
ik koesterde vertrouwd verdriet
ons altaar stond, haar als icoon
jij was er plots
te lief, te kwetsbaar, veel te zacht
oh, stom verschil: mijn dag, jouw nacht
ik was zo'n veel…
Mijmeren van geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Een kil jaar in beeld
bevroren als illusie
speelt haar gulle lach
als enige souvenir
glinsterend voor het altaar.
Oneindig zweven
onder een sterrenhemel
via een zwart gat
waar ons begin eindigde
leeft het begin in mijn droom.…
rite
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 ter rouw
ter tafel
het brood gedeeld
het stilzwijgen onopgesmukt
men tilt elkaar baarvoets
stille rites ijlend van bed naar altaar
doorzichtig treedt men in elkaar
op plaatsen waar men zichzelf niet kent
het behelzen
met
voorraadkasten en rantsoen
brood en water voor het leven
wat
zout op de huid
en het ongezegde in de gebaren
als…
Sinds de Hemel werd gesloten
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.269 met glinsterende paarden
die hun glans hadden verkregen
van de draaimolens die draaiden
als een spinnewiel bij nacht
voorbij een toverlint van lichtjes
in de sneeuwgeworden regen
Dichterbij was nu de hemel
zoveel dichter dan hij dacht
voor alle tovenaars van licht
die uit zijn duisternis verdwenen
en in duizendlicht op aarde
aan zijn altaar…
Op de Salak
poëzie
3.0 met 23 stemmen 6.807 Hier schiep Hijzelf altaar en tempelkoren,
Nog door geen tred van 's mensen voet ontwijd;
Hier doet Hij zich in 't raat'lend onweêr horen...
En rollend roept Zijn donder: Majesteit!…
St. Lorenzo
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 183 Ik heb je beeld gevonden in het halflicht zonder tijd
Diep Godshuis voor de eeuwigheid
Uit oergrond gehouwen en geboren
Toen godenschemer nog godengloren
Toen zee nog blauw en naamloos was
Laat jouw spelonk maar heilig blijven
Je witte stenen preekstoel
Je marmerschaken vloeren
Je dak van mozaïek
Je zwijgende altaren
Ja ‘t zwijgt…
bruidsschat
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 5.113 we gniffelen aan het altaar
tussen psalm en preek door
ringen wegen in mijn broekzak
op de achterste rij rinkelt de bus
aalmoezen voor 11.11.11
even zijn we het ontroerend eens
je huivert onder het kruisgewelf
ja en ja
over en uit
de herder doopt de kwast in wijwater
besprenkelt het paar met een zegen
je gooit het boeket
in een regen…