Alle inzendingen over Antwerpen

De Red Star Line start tocht in de Scheldebocht: een spoor van tranen.…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold hoe schoon was die dag als kind liep ik gelukkig door de regen mijn ontstelde ouders…

maar geef dat ik niet hier alleen wortel schiet sta op mij in de rij om ter meest om ter langst maar laat mij niet liggen & vergeef mij die angst - ik ben maar lijk gij en gelijk ieder mens: van mijn essentie - de leegte - ben ik zelf nog het bangst ----------------------------------------------- gedicht voor het Thaterplein in Antwerpen…

Antwerpen 1908…

Op een schier verborgen plein in Antwerpen schouwt het hoge Neptunusbeeld minzaam, waarbij zijn ogen onverstoorbaar waakzaam, heersende, vorsende blikken werpen. De vorstelijke drietand wil zich scherpen om het kunstwerk onder hem, met sterke naam, zelfverzekerd en trots, toch gehoorzaam, aan de zeekoning te onderwerpen.…

deze wijk in onze buurt haar gehavende gevels voor de kleine huiskamers, waar lampen al eens durven flakkeren tegen het einde van de maand het aanvankelijk gevulde schap haar nerven stoffig laat aanschouwen hier kennen we elkaar nog bij de voornaam, de relatie tussen wie en waar en hoe in uitgeleefde gesprekken op de hoek, het plein,…

We lopen samen door de acht etages van het hypermoderne kunstmuseum waarmee ze Antwerpen opnieuw ontwerpen tot een lachtheater althans voor ons Bij een monsterlijke handgranaat tikt de beveiliger ons op de vingers omdat we te aanrakerig zijn wat gepaste eerbied uitsluit volgens zijn kijkraampje bij een mondzoen blijkt hij toch te kunnen…

bloedige eeuw Bepaald geen sappige dag te worden Toog hij een cafeeke naar binnen Om met de gerimpelde schrielkip in een tas Maar niet instant te hoeven beginnen Zich van zijn overschot te ontdoen Op het kerkhof in zak en as Waarna het met de helm geboren kind Ongeveer rond vaders' derde pint Alsnog in zijn sigarenkist wist te wenen En de Antwerpse…

*-eigenheden Die vervelen nooit, zoals Rubens ons in veel van zijn werk immer laat zien Hoogstaande streken met pencelen Een stad zonder tijd, houdt jou en mij jonger Een stad zonder tijd knaagt niet aan onze ziel Wijzers terug *Peter Paul Rubens; Siegen (Duitsland), 28 juni 1577 - Antwerpen, 30 mei 1640…

Kinderschaduwen uit Antwerpen, De schaduw van een rode lelie, Een meeuwenschaduw uit Den Helder. En uit de tijd van Koningin Emma, Gerafeld maar nog goed herkenbaar, Schaduwen van grijze dames. De schaduw van een boom in Frankrijk, Een vleermuisschaduw uit Zuid-Limburg, Een grote vliegtuigschaduw uit de oorlog.…

In de straten van morgen loop ik te dwalen, naarstig op zoek naar een stukje vandaag. Geheel zonder zorgen kijk ik uit kralen met happen uit m'n haar en een stuk in m'n kraag Verdoofd en geborgen proef ik van stalen van onbegrensd geluk waar genoeg verdrinkt in graag! In de straten van morgen schrijf je verhalen die je 's nachts…

Hoelang nog kaarsen en witte bloemen in de regen op de straat? Hoelang nog nutteloze woorden en klepperende haat en andere kleuren tegen? Hoelang nog kinderen vermoord en mensen om huid, om taal en om hun dromen, eer wij -welk volk, welk ideaal- ooit tot besef en tot bezinning komen? De wolken wenen witte tranen waar ik sta, verdriet…

de lichte kamer er spelen mensen een onbekend spel en ze lachen de vraag wie zal winnen wordt eindeloos verschoven in het wit van het licht er kan geen winnaar zijn als ze het bier maar drinken tot ze lachend naar buiten gaan iedereen is zo duidelijk wat hij graag wil wezen dat het scherpe licht geen pijn doet maar afgietsels…

hoe een groot schrijver zo klein worden kan de kist, eenvoudig strak op sokkel met witte roosjes overal zijn ogen, mensen die spreken en buiten wachten in groepjes wolken schudden zich uit er hangen mantelmeeuwen boven de stad, zij roepen hem naar zee, dwars door klei, polderland en dijken Bourlaschouwburg loopt langzaam leeg, kaartjes…

Een gynaecoloog van aan het Scheld' verdient - naar 't schijnt - veel Nederlands geld. Wie gaat voor een zoon betaalt een klein loon. Maar voor een dochter wordt extra geteld !…

In de straten van Antwerpen ontwaakt de levensdrift van een jongen en een meisje twee gezworen hartsvrienden hun guitenstreken en slimme handelingen verspreiden zich spoedig door het Belgenland drijven soms onverwacht mee met verre wereldreizen doen moedige daden die in vele boeken over de aardbol gaan in het fraaie landhuis van hun…

Waarom zou ik iets hier schrijven ze weten het toch al Ik verras ze toch niet Springen over touwen rambo vliegt in het oerwoud Teun heeft het kruis Wil heeft het wiel uitgevonden De wind vliegt me om de oren en Anneke die lust er pap van Ja we zijn in de Zoo in Antwerpen ik geniet ervan Maar even fluister ik tegen de ober is er iets nog…

Door het statige Antwerpen verspreid, toeven schilderij en beeld in kerk of kluis, vinden weer de weg naar hun hersteld tehuis. Verjongde muren omhelzen elke tijd der wonderwerken, begeleiden altijd oud én pas levend kunstklankengeruis.…

Hij vaart elke december met plezier van het milde schiereiland naar het kille Antwerpen. Nochtans zijn het woelige waters geweest, waarin Hij en zijn Pieten verzeild geraakten. Covid die soms een heel land dreigde te verscheuren. Maar zelfs dat kon de onverstoorbare Sint er niet van weerhouden om de kinderen gelukkig te maken.…

het is niet omdat jij het sappige antwerpse dialect van de dokwerker praat en ik in keurig nederlands de rechten van de anderen bepleit dat ik je voortaan zal negeren. het is niet omdat jij meer houdt van de liedjes van johnny jordaan dan van een koraal van j.s. bach dat onze wegen voortaan scheiden.…

het is niet omdat jij het sappige antwerpse dialect van de dokwerker praat en ik in keurig nederlands de rechten van de anderen bepleit dat ik je voortaan zal negeren. het is niet omdat jij meer houdt van de liedjes van johnny jordaan dan van een koraal van j.s. bach dat onze wegen voortaan scheiden.…

Antwerpen toont zijn herboren kunstgebouw: hier kennen vloeren verbrokkelde eenheid: kruimelig kleurenspel: samengaan getrouw. Rustig bruin omhelst wild rood met beleid. Romig wit wordt opgebeurd door licht blauw. Inlegkunst schept zoektocht, van wetten bevrijd.…

Nu ik jouw herenhuis op de Isabella Brantstraat 42 in Antwerpen heb gekocht ben ik dichterbij jou dan ooit tevoren ik douche waar jij hebt gedoucht ik slaap waar jij hebt geslapen ik vrij zelfs waar jij hebt gevreeën Ik ben een stoutmoedig kaboutertje ik klim op één van jouw zachte borsten omhoog en op het maanlandschap van jouw tepelhof…

Maar vijf procent, dat valt me echt niet tegen, ’n onsje meer, dat kreeg je toch al gauw. Ik dacht onwillekeurig aan mijn vrouw die ook vaak uiterst creatief kan wegen. Zo weegt ze zelf, zegt zij (mij lijkt het kras) nog nét zo veel als toen ze twintig was.…

we moeten weg van Watou naar ons werk, onze sokkels overlatend aan doden en vogels, zoekend naar auto's, Antwerpen, woorden. --------------------------------------- uit: 'De Schipbreukeling', 1996.…

De wortels van Antwerpen liggen desondanks gegroefd in je gelaat en de sappen tussen het duistere wraakgebied ( het hing gewoon in de lucht ) heb jij omgesmeed tot woorden van smaragd, uitdagende borsten in opvallende snit.…

Het Antwerpse station heeft een hel schijnende klok. Vol gloed en leven is Antwerpens avondlucht. Daartussen verrijst een eindeloos lange schim: vage kathedraaltoren. Regen slaat het raam, valt al sneller en luider in angstwekkend grauw; verspreid zilver in de lucht haalt me even naar buiten.…

het sop scheep in, dravend langs de kant dwars door het Scheldeland want de wereld stoomt de wereld stroomt aan ons voorbij snel dus trager, haast u langzaam; zeefier - trossen los de zeeleeuwerik tiereliert en hoor de witte zoutmerel aangebracht op het passagiersschip 'Festina Lente' ---------------------------------- uit: 'Antwerpen…

Antwerpen, 1934. --------------------- uit: Verzen (1969)…

Ook in Antwerpen werpt zij graag een roos of lotus. De zaal is al gevuld met mystiek morgenrood. Tevredenheid verschijnt in borst en buik, genezend, alsof alle problemen verdwenen zijn.…