369 resultaten.
WINTER 2021-2022
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 170 Het wordt een lange koude arrenmoedige winter
We gaan aan het gas
Neen, we gaan van het gas af
De aardkloot in Groningen verdient rust
Onze portemonnee wordt onrustig
Het wordt kiezen tussen eten of warmte
Het wordt eten met mate 2 maal per dag
Kleding aanhouden en dekens doen de rest
We moeten wel meer bukken bij Albert Heyn
Hij, zij, die…
Eindejaarsmoeheid
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.480 Het zijn niet sneeuw en ijs
waardoor het einde van het jaar
mij dichterbij schijnt
Het zijn niet die lichtjes
of ballen in de bomen, ook
niet de mooiverpakte cadeautjes
Het zijn niet de beelden op tv,
over rampen, armoede, oorlog
of hongerige kinderen
Het is niets van dat alles,
alleen wintermoeheid, en
koude voeten in mijn bed…
Staaldraad
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 575 Wachtende ogen zien
de
gedeelde
dood
met ogen
die het geluk
wilden begraven
waar de grens
elke herinnering
armoedig maakt
en wachtende ogen
met staaldraad
zwijgen
en alleen met
naamloze
kogels
hun
gebeden zeggen…
Leed in de wereld.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 359 In vele landen
zijn armoede en rampen.
Konden wij ze er
maar van bevrijden
van hun vreselijke
lijden en verdriet...
maar alles oplossen
kunnen we niet!
Die mensen moeten
leven met hun pijn
we kunnen maar iets
voor hen betekenen en
er voor hun zijn.
Konden we al het
leed maar verzachten.
Dat zijn zo mijn gedachten.…
Hoofd van Pandora
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Als gebod van armoede.
Open die brainbox!
In naam van het avontuur,
en het rijke leven.…
De nieuwe wereld
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 617 Arrogant van stijl
kan big bigger
omgehangen als vraatzucht
geen stap terug
wordt over armoede heengestapt
not guilty
kennen ze de schuldvraag
het antwoord is aan de ander
ze bevrijden een olieland
in ruil voor veel vaten
God geeft weten zij
nemen graag alles…
Loos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 212 Misschien dat tussen de woorden
de stilte paranoia maakt
en waanzin steeds meer stilte braakt
in losgebroken storm
een armoede niet eerder gekend
en dat medelijden ook pijn doet
omdat het nooit meer terugkomt
na de dood zijn we luchtledig
eindelijk zonder vragen.…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.402 Ik heb de liefde liefgehad;
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar lamp- en…
een vraag
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 753 wie zal de meeuwen
terugwerpen
als ook jij verdwijnt
in niets meer
dan een druppel
of in de doofheid van
de duinen
die, ongenesteld
mijn armoede zullen
dragen
ik zal droever worden
mijn gedichten zwijgzamer
en uit de nachten zal ik
wanhoop plunderen, de donkerte
van de eeuwen
omdat geen enkel ogenblik
meer zal bestaan…
Wee hun gebeente
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 736 Soldaten die een arm of been verloren
Zijn uitgenodigd voor een real life-soap
"Misplaatst, sensatielustig en goedkoop"
Zo lieten vele veteranen horen
Toch zullen wij straks deelnemers bijeen zien
Die in zoiets armoedigs juist geen been zien…
Boekarest en de goot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 518 ...Want in Roemenië
goddelijk apathisch
waar al meer dan tien jaar
geleden een god werd
weggezonden omdat de mens
hem niet meer moest
draaien steden langzaam
om de as van de inflatie
draaien de nek om dragen
vrouwen het hoofd in
doekjes voor het bloeden
de jaren vijftig
wederopbouw
veegt men straten
die nog vol bladeren waaien zullen…
Afrika
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.044 Het is op gegroeid in armoede en oorlog.
Haal het kind naar Nederland maar in zijn hoofd dwalen die beelden nog.
Laat het kind lachen en leven.
Luister naar het verhaal van het kind naar wat voor vreselijks het heeft moeten beleven.
Luister naar de vreselijke dingen die het kind heeft gezien.…
Pallieter (bij een schilderij van L. Laagland)
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 430 Jij draagt niets dan je zonnebloem
maar daarmee ben je rijk;
ik die zoveel het mijne noem,
voor hebzucht vaak bezwijk,
ik zie je stromp'lend verder gaan
en voel weer wat ik mis:
het lokken van de stem, verstaan
in waar geen droefheid is
omdat zo hevig geel het veld
de oogst draagt van de vrede.
Jij hebt al gaandeweg gemeld
dat lachen…
aards tranendal
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 873 even was hij weg gegaan
gevallen en dan terug
gestuiterd, ongewenst als hij was
daar aan de andere zijde
waar zijn licht te fel nog
gaten brandde in het behang
blijven moest hij nog
een halve eeuw en 1 jaar
zoeken naar het doel
waarvoor hij werd toegevoegd
aan het zieltogend bestaan
de eeuwige rust, de jachtvelden
het zijn flarden van…
Haiti
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Haïti, berooid land op het westelijk halfrond.
Schandelijk verlaten door Europese kolonisten.
Een volk, een land, zwaar gewond.
Door plunderaars vernederd, velen noemden zich christen.
Haïti, land van imperialisten, de slavenopstand fanatiek.
Vrijheidsstrijd gewonnen, tegen het Franse bewind.
Keizerrijk, koninkrijk, republiek.
Haïti, verloren…
Gezicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 Voor onbekende gezichten
die nooit iets tekenden
of in werkelijkheid
zonder wereld betekenden
bewaarde ik
een wit potlood
gegrond op zwart papier
met een grijs verleden
van armoede en eenzaamheid
wanneer ik tastte
in het hemels duister
met de geneugten
en het genoegen
raakte ik nooit
een gevoelige snaar
maar met ontloken ogen…
Ik ben te arm om dood te gaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 630 ik ben te arm om dood te gaan
geen nagel om aan m’n kont te krabben
balancerend op één been, om mee in ’t leven te staan
teer ik op vetgemeste kwabben
ik ben te arm om dood te gaan
geen kist geen koffie noch de cake
leef op crackers met wat kaas
amper wat te spenderen in de week
ik ben te arm om dood te gaan
de toekomst kan me gestolen…
Steenvruchten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Als ze voor je deur staan
weet je het al, is het al
te groot om te bevatten
De hemel helpt mij niet
het hogere doel van de oorlog
begrijp ik niet, ik kan slechts hopen
op een afloop die er zin aan geeft
Zacht vruchtvlees wordt ons beloofd
maar we krijgen stenen te eten
De kansen keren, coalities wisselen
en wij schieten over, zonder…
De 11de provincie van België
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Borden "Welkom in de Elfde"
hebben nog geen gasten verblijd
Haar schichtige inwoners lossen op
Verspreid over 10 provincies
Velen zijn door hun toestand getroffen
Weinigen komen even aankloppen
Toch vult men licht een ferme hoofdstad
vol lui met dak noch vooruitzicht
De gure wind der achterstelling
luwt niet achter pokdalige deuren
Sjofele…
Ons mooie leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 28 Ons mooie leven, ingepakt
tegen de kou die terug kan komen:
blikken met bonen, oude kranten
kapotte kleren, potten jam
tot aan het plafond
het harde land, en de harde hand
van de grote leiders, en de kleine
die vochten voor hun eigen voordeel
de helden van staal, later weggescheurd
uit hun huis en uit de boeken
Maar wij zijn er nog, in…
[ Koningin van Niets ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Koningin van Niets,
ze gaf de armen weer hoop --
Ze was gevaarlijk.…
Crisis is een killer gekleed in zwart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 404 Armoede wordt in stilte opgekropt,
het is alleen Jan met de pet die ’t raakt.
Het raakt hem diep, diep in het hart.
Geld stroomt naar de verkeerde kant,
de verkeerde zakken worden gevuld.
De crisis is de duivel in 3-delig pak.
De zakenman staat met open hand,
zijn vage zaken in nevelen gehuld.
Aan armoede en crisis heeft ie lak.…
Geen eten op tafel
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.697 Hij ondertekent het uitroepen
van het einde van slavernij en armoede.
Zonder te lezen wat de briefschrijver,
een arme man, geschreven heeft.
-------------------------------
uit: 'Zanzibar', oktober 2000.…
te droef
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 331 te armoedig ben ik
zonder mijn verhalen
ik schrijf ze niet meer,
mijn vertelsels, want
ze hebben geen blijmoedig slot
geen opgetogen
verzen meer met monter
opgeheven woorden, glundere
teksten stokken en verworden
langzaam tot rapport
liefdeslied'ren, die zo zalig
dicht mijn hart benaderen
maken toch alleen maar droef
ze raken niet meer…
bezeten van poëzie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 het neerkrabbelen van woorden
bekruipt me in een begrijpend gemis
als straatrumoer in mijn armoedigheid
in voelen wat mij is bijgebracht
knokkend als mijn plichtsgevoel
als messen en vonken wispelturig
in bladen van boeken
waar het niet waait
zodat je lezen kunt wat ik schrijf
mijn boek is niet te eng
ik kan wonen in mijn nesteldrang…
Menswijsheid
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 99 Armen vermenigvuldigen armoede.
Rijken leven voor de macht.
Consumenten voor de lol.
Het heelal blijft even onverschillig.
De aarde blijft draaien om haar as.
Alles blijft bij het eeuwig oude.
Alles blijft nieuw zoals het was.
Wordt mensdom ooit menswijs?…
Stilleven
gedicht
3.0 met 36 stemmen 22.702 Geheimen zijn ongeneeslijk,
de duisternis onder haar rokken,
de armoedige broek bij haar dood,
de knoop in zijn zakdoek gevonden,
het machteloos lid op zijn lijk.…
Kerstwensen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 750 in zelf-gecreëerde huid
zelf-gekozen armoede
als een lam
tot slachting aangeduid
hij bloedde
uit liefde, hij
had je lief
die god in dat kind
met die herders en zo
nam het initiatief
heeft je bemind
tot in de dood ... en zo
hij leeft, hij
schreeuwt in een stal
‘t is hier plaats om
te worden geboren
tussen piek en kerstbal
de…
Wie zijn het meer dan moe?
hartenkreet
2.0 met 41 stemmen 4.472 Armoedige dood, ver, doder dan dood, stuk, kapot.
Doder dan dat en rot.
Vies, viezer dan vies, wanhopig, hongerig met infecties.
Rijk, rijker dan rijk, stom, te dom, maken de wereld, ja, en hoe?
Mooi, maar nep, mooier dan mooi.
Wie is rotter dan rot en wie zijn het meer dan moe?…
Nog ver weg...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 Er is nogal wat aan de hand op deze
aarde ; hongersnood, oorlog, rampen
en armoede.
Die zich tot ieders woede verspreiden.
Zo krijg je een wereld waarin vrede en
vrijheid nog ver weg is.
En er nog velen zijn die lijden.…