182 resultaten.
AVONDRUST
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Op de kwekerij
wiegen alle bloemen zacht
in roze schemer:
een stil, onzichtbaar feest
van losse elfenvoetjes.…
Spiegeling
poëzie
4.0 met 1 stemmen 311 In ’t bochtig glas zie ’k schelle groene vlekken,
Die krimpen of langwerpig vierkant rekken,
Al naar de wind suist door de dichte kruin
Der wit-bethyrste blâre-boombazuin,
Waaruit doorvonkte groene wuivers strekken,
Die ’t pad met wieglend schaûw-gewoel bedekken,
Nu ’t avondlicht al schuiner valt en schuin.…
Vlammend water
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.424 De zon verblindt mijn zicht
Mijn glinstering voor later
De zee brandt in het avondlicht
Oranje vlammen kleuren water
Met de golven aan mijn voeten
Zeg ik eenzaam de zon vaarwel
Om de maan te kunnen begroeten
Spelen zij hun haat en liefdesspel…
luierend
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 405 de dag verzinkt
in avondlicht
wolken sieren
de lucht vol
pluizige dieren
en vage beelden
in kinderjaren
ooit genoten
luierend op
mijn rug in
lome zomerzon
mijn ziel zo
groen als gras
het blad nog
onbeschreven
.…
dronkeman
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.233 water spoelt kwistig
over de Brabantse
wal
wolken verdoezelen
mijn verre blik in
donkerblauw
en grijs
wind jaagt mijn lijf
in vlagen vooruit
laat me dansen als
een dronkeman
in golvend gras en
vluchtig avondlicht…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.239 Nevel
En wat daaronder is
Zo ijl, zo net niet
Als kwijnend om een vreemd verdriet
Straks misschien toch wat zon
En fietsen bij windstil halfvijf
En in het late avondlicht
Stemmen en gelach
Nog een keer
Voordat het donker
dan weer binnen mag.…
nog even blijf ik liggen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 532 als ik mijn dromen
zou kunnen tellen
van dag- tot avondlicht
dan zouden duizend-en-één-sprookjes
zich neerleggen in het weelderige gras
misschien was ik
bij leven
tot poëzie gekomen
nog voor de nacht
er was
--------------------------------------------
afbeelding: locatie beeldentuin Dehullu 2007
kunstenaar: Sjer Jacobs…
Gap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 87 van duin en zand
hoe wij op strand,
hoe er meegekeken
de golven en
de cruiseschepen
die als bergen aan de horizon,
dan weer vaag door heiig
het water ons verkoelde
op het plein gebak en ijs
waar ik lang geleden kwam
in dancing de Pampam
In dit avondlicht
liep wat was, wat is
over in één groot overzicht…
Over de dagen...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 253 vergleden avondlicht
verzonken water
van veel later
mijn ver gezicht
tot de ochtendkilte
bevend morgengloed
die rillen doet
in dagende stilte
alleen bij schemer
zie ik nog
minder maar beter
van toen en toch
ik wil deuren sluiten
en het grendelen van geluiden
met geurende rozentuilen
van daarbuiten…
droombeeld
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 273 akkers liggen gerooid maar voldaan
in het goudkleurend avondlicht
ik verzink in het vergankelijk beeld
van groei en vergaan
overpeins hoe mijn kleine bestaan
verlopen is
wat er na de dood van mij nog over
blijft misschien wel verder leeft
en of er ook iemand te wachten staat
in het ooit gedroomde hemels licht…
Kringen van liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 247 Als baltsende vogels tegen het avondlicht..
Bespelen wij doorlopende refreinen.
In de kringen van liefde weerspiegelt je gezicht.…
Voor Anne
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 163 Je hebt de laatste regendruppels gevoeld
en ook het laatste avondlicht gezien
toen werd het donker en stil
en het vermoeden realiteit werd
jouw bloem geknakt
in de bloei van je leven
Nu rouwen we om jou
met tranen van verdriet
Lieve Anne
rust zacht
want vergeten doen we je niet....…
Wayang Kulit
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 967 Het schaduwspel van mijn
schrijvende vingers bij avondlicht
laat mijn gedachten
wéér oostwaarts drijven.
Het ijle goud
van de tempelbel
dwarrelt op
uit wierookstokjes
en de eenzame bidsprinkhaan
in mijn tuin
murmelt het gebed
van vele schedelblanke monniken.…
Onstuimige geesten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 Novembermaand al stervend
in bijzonder avondlicht
ontlokt een herfstig diepe toon
nu 't winterse zich neervlijt
in duister en in kou.
Onstuimige geesten
jagen mijn gedachten
vluchtig door 't heelal
als rijkelijk gekleurde bladeren.
Nieuw leven ontstaat
weerspiegeling in evenwicht.…
Naamloos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 260 geef hun weer namen
geef hun 'n gezicht
na een zee van tranen
in 't vroege schemerlicht
breng ze daar
waar men reikhalzend
op wacht
geef hun weer namen
geef hun 'n gezicht
breng de gezinnen weer samen
voor 't rode avondlicht…
Gevouwen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.094 In vervagend avondlicht
zag ik een bloem de bladeren
vlijen rond het hart voor zij
haar hoofd boog in de nacht
ik zag d’r dromen
drijven op de wind
en huilde toen haar morgen
niet meer kwam
stil heb ik haar naar zee gebracht
en aan de golven toevertrouwd
biddend dat de oneindigheid
haar blaadjes weer ontvouwt…
de buitenwijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 232 het avondlicht dooft in de nacht
eerder dan de maan
haar schijnsel door de
lege straten weeft
muren weerkaatsen verte geluid
dat strijdt met neonlicht
langs een golvend lint van
mensen op jacht naar vergeten
hier in de schaduw van de stad
is de nacht stilte
de kille verlatenheid
een niemandsland dat wacht…
luchtigjes
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 455 bij jou vormt de tijd zich
in luchtige gebaren
stolt tot huid van een ballon
kiest het luchtruim
brengt onrust tot bedaren
jij zit nog graag op schoot
laat je strelen over het gelaat
tot elke storm zich laat verklaren
in de kalmte van jouw gezicht
zich ontspant in avondlicht…
Zacht kijkt de avondhemel heen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.712 Aan 't avondlichte blauw staat één
reeds van de gouden starren.
Ik ga in 't kleine sparrenwoud
zo vrij denkend te lopen,
dat 't is of mijn gevoel door 't hout
zich op de grond spreidt open.…
Dit moment
gedicht
1.0 met 43 stemmen 31.059 Er is niets voor te stellen mooier dan
een vrouw die in het strijkend avondlicht
een tuin in loopt, het waait, ze zoekt naar
bloemen, snoeiend, alles als weleer.
Daar bukt ze, rustig buiten elke tijd,
verbonden met haar wereld, ook de mijne.…
voorbereidend werk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 204 in 't jonge avondlicht
gooi ik een emmer leeg
op 't stoepje voor
waarna ik water veeg
je doet de december-
dingen; bloemen schikken
en dan verplaatsen
tot een juist effect
draai je vorm en
inhoud om
je geeft wat vorm
waaraan?
aan herhaling
van wat is gedaan
ik doe of jij er bent…
huid en haar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 in een lange teug grijpt de adem
bij de keel, het slikken van honger
lijkt tot gewoonte te strekken en
zelfs het avondlicht schuift bij
de gedachte aan nacht en zoet
als wederkeren tot zij aan zij
geef vingertoppen nog een kans
in zachte streling gedompeld
schuimt met stille golven langs
draden onder stroom het tij…
woordenwisseling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 wie kent nog de namen, terwijl een woord
niet ondenkbaar is, wie kent nog de stad
terwijl straten verhuizen, later dan nu
het lichaam dat de vorm aanneemt van
begeerte, de stem die de mond napraat
grenzend aan taal in de ruimte van begrip
een kuil nog voor het avondlicht gegraven
met een laaghangend verleden voor zich uit
wachtend op een…
Nedalco Schoorsteen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 547 na een lang beroet verleden
veranderde mijn bestaansreden,
in een indrukwekkende skyline
met uitzicht bij het avondlicht
herkenbaar tot ver beneden
kreeg ik een kroon aangemeten.…
Afscheid voor heel even
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 3.138 " Ga je me niet te veel missen "
vraag ik, je hand streelt over
mijn gezicht
Jouw ogen kijken mij
indringend aan
hoor ik je al blijft je mond dicht
Langzaam voel ik warme
lippen op de mijne
zoenend in het rode avondlicht
Strijkt mijn hand door je haren
vervuld van jou draai ik me om
loop ik langzaam uit het zicht…
Straatlantaarns
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 311 Op straat glinsteren de plassen in het avondlicht,
worden extra beschenen door de lantaarns
die werpen ook hun licht, op die waterpartijen.
Mensen spoedden zich naar huis,
haard en centrale verwarming en natuurlijk naar gezin.…
Telelens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 212 Ik zag jou in etappes op verschillende dagdelen
jij spiegelde in mijn reflectie
als mysterieuze opkomst tijdens mijn ontwaken
tegen het avondlicht als silhouet.
Ik zag jou van een afstand door mijn blik te concentreren
jouw details vergrootten mijn illusie
mijn helder beeld belichtte jouw volledige lichaam
voor een levenslang portret.…
raamwerk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Raamwerk van het leven
Vensters
Met glas
Open ramen
Met gordijnen
Scherven
Op de grond
Kleuren in de scherven
Met lachende gezichten
De zee ver weg
Die speelt en ruist
tegen het avondlicht
Komt er donder
De straten blank van de regen
Een auto stopt onderweg
Een blikje bier
Raamwerk van het leven…
de kunst van
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 het kost wat jaren om te weten
dat slagen in het leven
verdraaid en haaks staat
op het slagen in de dood
dat grote daden niet meer werken
maar enkel lucht en leven
en slechts het kleine rest
dat trots vervliegt in 't ijle avondlicht
het achterlaten van het liefs
jij kent het delen van de last
en ook de kunst
van overleven…
ververst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 128 hetzelfde huis, uren
langer zwijgen
er zijn geen levende verhalen
waar ik sta
en het avondlicht in de kamer
zou een schim kunnen zijn
wolken
blijven star
donkerder
boven luisterloze leien
hij gaat liggen
ver uit het gezicht van een lelijke, grote
maan en zijn vader
wacht tot het geschuifel
voorbij is
zoveel mogelijk…