Netgedichten

netgedicht (nr. 47.683):

ververst

hetzelfde huis, uren
langer zwijgen

er zijn geen levende verhalen
waar ik sta

en het avondlicht in de kamer
zou een schim kunnen zijn

wolken
blijven star

donkerder
boven luisterloze leien

hij gaat liggen
ver uit het gezicht van een lelijke, grote
maan en zijn vader

wacht tot het geschuifel
voorbij is

zoveel mogelijk

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 6 april 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

ververst

4.0 met 6 stemmen

128

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 8 april 2013; Daar waar uren zwijgen, het donker wacht...
Gevoelvol Kerima.

Naam:: Pama
Datum:: 7 april 2013; Het mogelijke wordt onmogelijk in de naschijn van
een lusteloze maan. Mooi.

Naam:: zeewuit
Datum:: 6 april 2013; Angstaanvallig geschreven. Met ondertoon in donkere letters.

Naam:: switi lobi
Datum:: 6 april 2013; Kerima raak; héél rake beklemming op dat wachten op.. ik kreeg er subiet kippenvel van.

Piepkleine aanmerking: is misschien "hij wacht tot het geschuifel" beter vanwege twee keer 'en' zo kort na elkaar? Ik ben het maar hè!

Naam:: Imiza
Datum:: 6 april 2013; in angstige afwachting, spannend!

Geef je reactie op deze inzending: