174 resultaten.
Spinbaarg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 54 van schrikken
als je ze zoiets vertelt
deze sage kent geen held
die het Spinwief overwon
omdat ze helemaal niets kon
met haar draden niemand ving
griezelige zonderling
de wildernis weg, de berg vlak
het land ontgonnen in kavels strak
de Spinberg zouden we niet meer weten
en het Spinwief zijn we allang vergeten…
"DE NIEUWE WILDERNIS": De Oostvaardersplassen"
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 238 De aarde was woest en ledig
dus schiep God de Wereld
en Hij zag dat het af was
Maar de Hollanders
dachten daar anders over
dus polderden ze er op los
en zagen dat het niet af was
Toen lieten zij ontstaan:
"de Nieuwe Wildernis"
de Oostvaardersplassen
Ik zag de film
en vond hem mooi!…
Half tevreden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.149 Hij wou om verwanten te zoeken
een reis naar de wildernis boeken.
'Bush-bush', zei de vent,
'klinkt bijzonder bekend',
maar ze kon z'n vertrek wel vervloeken.
Ook hém heeft het danig gespeten.
Ze waren aan tafel gezeten,
doch tijdens het maal
zei de hoofdkannibaal:
'Deze vent is gewoon niet te vreten.'…
Wilde paarden
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 711 Zie daar de wilde paarden aan de horizon
die donkere hengst met bruine manen
ik weet nog van de echo
in jouw diepe blauw verlangen
de regen in het winterkoude bushokje
eerste zoen op jouw maagdelijke wangen
en misschien heb je meer hulp nodig dan ik
of minder medelijden dan een vreemde
misschien ben je de kerstman
en ik een verlaten ontheemde…
In de tuin
gedicht
2.0 met 15 stemmen 3.991 Verwarder dan de mieren, in
dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen:
deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt
erover, stort en wordt van kracht.…
In het oerwoud
poëzie
4.0 met 3 stemmen 598 Liefde’s wezen is zo teer
en ons hart is het ruige bos
en wij weten haar daar in de wildernis
alléén en van alles los,
van alles, van wereld en schone schijn
om enkel te zijn wat zij is:
een vlam, een verlangen, een felle pijn,
een kreet in de duisternis.…
De wet van de sterkste..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 181 Behoedzaam baan ik mij een weg door
de wildernis waar ieder moment een
slang kan toeslaan.
Zoals een hyena dit kan doen bij een hert.
De felle zon doet zeer aan mijn ogen
en brandt op mijn huid.
Onbehagelijk vervolg ik mijn weg, weet
heg noch steg.
Niet ver van mij vandaan brult een leeuw
heel luid en trillen mijn ledematen.…
TWEE GEBIEDERS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 In het negerdorp
staart de hoofdman diep peinzend
naar 't plechtige vuur,
raadpleegt schuchter en bevreesd
de slimme stamtovenaar.
Een blanke baas komt,
doet allerlei voorstellen.
De zwarte heerser
scherpt zijn spraak en gedachten,
laat een flink weerwoord horen.…
Primair verlangen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 Waar wildernis zich oneindig laat herhalen,
mij kokhalzend opslokt, en ik gulzig verdwijn.
Betreden wil ik, die eindigheid der dagen,
het kloppend voelen, weten van de essentie.
Martel mij barbaars, tot ik ruwheid kan dragen,
murw getemd, tot de kern van existentie.
Waar ik, dierlijk haast, het roepen heb gehoord.…
Rotterdam
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.682 O muren en o grond, o welgevoegde stromen,
Wijkt voor de wildernis der averechtse bomen,
Maar wijkt voor haar geluk. En, vreemdeling, zegt gij,
Hoe ver en wint het niet mijn Maze van haar IJ?
---------------------
uit: De Gedichten…
Achter een horizon
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 363 Denk ik dat zij voorvoelde
ondanks die dromen van toen
het voorbij gaan van het bedoelde
dat zich vastgreep aan bomen
in breedte en hoogte groeide
en zicht toe liet aan haar lot
haar hoop en treurig verleden
ontrok zich uit haar wildernis
spuwde illusie ver voor uit
in al haar voelen en bewegen.…
Die mij niet meer kent
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 Meer dan zeventig
Jaar heb ik gewoond
In jou, naadloos
Met elkaar verbonden,
Maar nu de elementen
Hebben toegeslagen
En de natuur jou
Op de bebouwde
Wereld heeft herwonnen,
Lijkt het alsof jij
Mij nooit gekend
Hebt, groene wildernis
Die mij niet meer kent
Zoals ik jou altijd gekend heb…
Willem de Wolf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 434 Ze hebben heimwee naar de wildernis.
Naar het zonlicht en de volle maan.
Naar de liefde van een wilde vrouw.
Niemand weet waarom ze huilen.
In vriendschap zijn wolven eeuwig trouw.…
Opklop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 iemand vraagt zich af
doorwaadt, herstelt, van
onbeschreven wildernis
niet allemaal honing
wel broodnodig, al met al
zonder veel opklop
iemand schilt een appel
snijdt een brood, leest
een zoekgeraakte foto
het heden ontwijkt zichzelf
een muur verteert afdrukken
van vroeger, later, ooit…
Sterrengeestdrift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Morgen worden wij ondergedompeld
in teelaardelijke stoombaden
die de magmadelijke wormen doen krullen
Miljoenpotig zweet breekt uit de poriën
Wakker worden wij verzwolgen
door de coulante wildernis van de aftakeling
Zuur en zwak en lammetjesmak
verdrinken wij in het slijm
sterrengeestdriftig in het nest van incest…
aankomst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 geen weeklacht
toen ze afdaalden
naar het diepe water
een litanie slechts
van monotoon
zacht geprevel
een offerande
aan de zwarte hemel
water van de dood
geen weeklacht
in de wildernis
toen bomen braken
een ritueel slechts
van buigend barsten
naar het diepe water
toen ze afdaalden
naar de krochten
van hun ziel…
De aristocraat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 De oprijlaan is dicht beplant met beuken
En twee lakeien staan bij de entree
Een hovenier besproeit de bloemenzee
Zijn Maître zwaait de scepter in de keuken
De dienstmaagd dekt de tafel vrij van kreuken
Zijn butler regisseert strak het diner
Een strijkje speelt sonates van Fauré
Om ’t copieus geheel nog op te leuken
Doch als des morgens…
Onbevoegd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 Voorwaarts
wildernis van bijgeloof
opgetrokken knieën
treurende borsten
schaamlippen gekneld
door angstige dijen
gedachten
stuk getrokken
door roest aangevreten
een idiote hand
tussen onaantastbare delen
er zingt alsnog
een blanke borst
van koel helder water.…
Roma Lupa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Aangespoeld op
De vlakte van
Wildernis en
Eenzaamheid -
Geen mens meer
Te bekennen
Op deze beide
Jongens na
Die nog moedermelk
Behoeven om voor
Het leven voldoende
Te worden uitgerust
Jij bent geen mens,
Maar je hebt moedermelk
Waarmee je deze
Vondelingen kunt redden
Onwetend sticht je
Een sterk geslacht
Basis voor…
L o s
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 282 met daadwerkelijke beleving
maak ik mezelf los
los uit de wildernis der gedachten
los van zielsperikelen
los van geestelijke vervuiling
los van dwalend verstand
los van vooroordelen
los van iedere onaangename band
want met het besef
dat niet alles vast staat
voel ik mij losser dan ooit…
Dichterschap
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 493 Een droom ligt in het dichterschap
boven het zomerse land
van zwijgende wolven
in dit eenzame lijf heb ik ooit
het hart van een kind gehad
zwerven moet ik nu in wildernis
over het veld van verlangen
terwijl communicatie
alsmaar stiller wordt
komen dromen terug
in mijn lichaam huilt
het hart van een vreemde.…
Anoniem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 148 Jij die om een naam roept
voor status en leven
in vitale spelonken
die ons wildernis geven
die met zaad strooit
langs velden en wegen
het vreemde hart ontdooit
niets dan liefde zal je geven
die moordt maar liefheeft
tedere voeling van smart
zal altijd anoniem blijven
dat is het noodlot dat jou tart.…
Afscheid van de natuur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 569 Je voelt hier de heimwee
teruggekeerd als droom
tussen wildernis van bomen
je blijft staan aan oevers
in gedachten, het onbevangen kind
loopt met je mee in het vergeten
en het proberen in toekomstgebaren
heeft letters uit het alfabet verloren
blijft alleen nog voelbaar
in de zinnen van de wind
die onvoorspelbaar waait
uit boze dromen…
Vriend van de wolf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Vrijmoedige wandelaars slenteren
over het slingerende zandpad
vol bont gekleurde bladeren
in vroege verte zien zij het herfstkind
alleen met zijn onvoltooide schoonheid
de wildernis op zijn jonge gezicht
op zoek is hij naar zijn enige vriend
de onvolwassen wolf die met hem speelt
en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…
Golvend samengaan
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 62 neem me mee
naar de ruimte
van de zee en
hun zilte luchten
waarin wind en
water in golvend
samengaan hun
bestaan uitrollen
jouw helder
verenwit
geeft een
schitterend
tegenlicht als
jij scheert over
opspattend schuim
en ik verborgen zit
wij raken aan
water en duinenrand
waar stukjes strand
met riet en groene
helm zijn beplant…
ROTTERDAMS PARK
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 57 Een tuin vol hoekig denkende beplanting
wijst minzaam naar het nabije wandelpad,
dat verzinkt onder oerwoudbegroeiing.
De Alpenhut, binnen rotswanden gevat,
en het Noorse huis der schone bezinning
schenken eendracht aan de lusthof van de stad.…
T WAAR BETER STIL TE BLOEIEN...
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.783 Wat helpt het slaven in de wildernis?
Wat baat het sloven in een woestenij?
Schiet welig 't zaad op van een barre rots?
Gedijen vissen in de Dode Zee?
Is niet het woord van d' oude dichter waar,
En heel deze aard' geen ongewiede tuin'?…
Zeven huismussen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 Er waren zeven huismussen
aan de wildernis ontsnapt
om te eten in een vogelkooi
“heb je een vergunning nodig
om te vliegen?…
Verloren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.265 Ik rende haar achterna
dwars door het hart van duisternis
verdwaalde gazelle
van het niet kunnen verwoorden
schaduwenen, wildernis en waan,
flarden van eens al gedroomde dromen
zij rende mij achterna
dwars door de duisternis van het hart
verdwaalde gazelle
herinnering aan jouw gezicht en handen
dat samen met het licht
en vertrapte ochtend…
Hertendomeinen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 87 Waar het stil is
Op ongebaande wegen
Een wildernis
Waar geen mens zich wil begeven
Waar de bossen oud zijn en krom
Menselijk geluid altijd is verstomd
Slechts vogels zingen
Door struwelen kleine paadjes gingen
Hier is het hertendomein
De rust is er zo fijn
Niemand hoeft hier te komen
Een hert mag er dromen…