174 resultaten.
…als dichtwerk niet helemaal geslaagd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 731 Gewicht in elk gedicht
– hoe vluchtig ook
licht
bestook ik de duisternis
wildernis
verdoemenis
Geschiedenis nu zonneklaar
maar onveranderbaar
Richt me tot de luisteraar
Gijzelaar van dicht
Open mijn gevangenis
en bedel naar vergiffenis
- een zondaar met bezwaar op
schijnbaar eenduidige betekenis
Onverstaanbaar aan de top
-…
dansende kolibries
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 539 Dansend dwalen kolibrie en coatl
in Nahuatl
Passeren helder zingend
Volkoren bloemenvelden
Als in een klein verdriet
Van stille plassen
Een porseleinen wiegelied
dat zingt men niet
dat wordt gezongen
vals gezongen door
een duo naakte dingen in de wildernis
nectar en vergiffenis
ik smeek je niet om breekbaar goud m'n vriend
Cortez…
Potassium
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 het zand stuift argeloos
tart bruggen en kastelen
mondhoeken worden korsten
ach, korrels zijn met velen
de vloed heeft sporen gewist
om voetstappen te vervloeken
ik verdwaal in confectietuinen
blijf de wildernis zoeken
het water draagt zich naar zee
mijn schepen verbrand
langs geulen en kreken
een pot met as in de hand…
Zwerver
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 70 Het lag aan de oevers
van de lawaaierige rivier
in dat onbeschermde land
dat land van mensen en dieren
waar hij zijn spiegelbeeld verloor
in de wildernis van het denken
hij gaf zijn bezit aan de armen
zijn fiets ging naar een dokter
zijn horloge voor een astronoom
en hij had geen woorden nodig
al zijn gebaren waren op het gras
hij…
Naderende nacht
gedicht
4.0 met 45 stemmen 2.926 Reeds grijpt
de wildernis mij bij de benen.
Aan alle deuren schudt de wind.
De wolven wapenen zich tot de tanden.
In kamerhoeken kreunt de lucht.
------------------------------------
Uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…
Antwoordloze tijd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 122 Het lijkt steeds vaker net als
in mijn lucide dromen
alsof het allemaal
voor niets is geweest
in een antwoordloze tijd
dromen van een frisse lente
die nooit meer zal komen
een vergeten zomer-nevel
om de wildernis te omvatten
in een toekomst vol vragen
alsof het allemaal
voor niets is geweest
stiltedromen
ontsnapt uit de tijdelijkheid…
VAN HAERSMAPARK
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 36 waar vlinders en bijen
hun leven kracht gaven
een geliefd woonoord
van eenden en zwanen
die in en rondom de vijver
rust en vertier vonden
de graag bezochte lusthof
behoort tot het verleden
struiken en planten
voelen zich thans verlaten
kijken verslagen in 't rond
de oude hoge bomen
vol levenswijsheid
kennen de geschiedenis
der beplantingen…
In de tuin
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.565 Verwarder dan de mieren, in
dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen:
deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt
erover, stort en wordt van kracht.
-------------------------------
uit: 'Niets dat zegt', 2002.…
Hart voor de natuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Tussen alle mensen is een stille man
hij wandelt mee in zijn ogen
zie ik een verandering van tijd
bomen die vielen na storm en ontij
bleven destijds echt niet liggen
als bewijs dat de kringloop zijn
oude glans weer wilde hebben
we hoeven nu niets meer te doen
behalve samenkomen met
als prijs dat de wildernis
daar vanzelf wel zal komen.…
In de campo
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 508 Omringende wildernis verspreidt
een geur van vijgen en
op de hoeden van terugkerende vissers
kronkelen vastgepinde libellen in wanhoop.…
Niet mis te verstaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Geen struiken willen gewillig wijken
voor wie wil treden in ruige wildernis.
Het lot blijft onbeschoren langs
de lijnen van een grillige horizon.
Niemand zou ooit nog stoppen,
zelfs als dat in een oogwenk kon;
een zielverdrogend verlangen om
langs onbegaanbare paden te gaan,
een implosie van hoorbaarheid
om latente woorden te verstaan.…
Jimi
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 157 De urgente klanken
vallen
door akkoorden
uit
het elektronisch brein
van
James Marshall H.
Hij zag teveel manen
en drie planeten
te ver van de zon
onrust rochelde na uit
snoeren van
gitaren versplinterd
Een paarse nevel
en een vergeten ring
op de grond
maken ogen rood
de dood valt in
een flits
hij grijnsde.…
De man
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 455 De liefde die zij heeft verdiend
kan hij haar niet geven in dit leven
ergens in de nieuwe wildernis
heeft zij het tedere libidogeheim
aan de dieren terug gegeven
de duisternis heeft zijn ogen
weemoedig gemaakt met een glimlach
tussen de wellustige spelonken
van zijn innerlijk schrijven
leest hij haar universele spiritualiteit
de man…
Aan een vriend
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.876 Geheugt het u dat wij dan ’t leven zagen
Als ’t lieve veld met bloemen rijk beplant,
Bij zonnegloed bestraald en niet verbrand,
Van regen fris en niet van onweersvlagen?…
Driekoningen - Epifanie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 371 De lucht
kneedt winterharde wolken, dicht beplant.
Een toverhazelaar pakt uit. Berucht
bericht van kale klauwen waar als vaan
een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud
van ver. Van dichtbij zie je sterren staan,
van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud.…
Polderbos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 Arm land in verval
woud op vreemde bodem
een surrogaat wildernis
op getemde baren
Wanhopig trachten stammen bos te zijn
een steriele rechtlijnigheid
verraadt de schijngestalte
gereed voor het wegkappen
Door de wonden toucheert
heilzaam licht de romp
wegkwijnend in eeuwige schemer
Pas na het vallen de warmte
over hun liggend lichaam…
vogel
gedicht
3.0 met 13 stemmen 2.359 De bomen kregen een betekenis
die zij nog zacht gebarend wilden weren,
maar 't noodlot was niet meer te keren;
een vogel streek klapwiekend in de wildernis
van takken neer en nu hij roerloos zit
(het licht wordt zo benauwend wit),
denk ik aan dood, verrotte geur van blaren,
hetzelfde zijn op steeds dezelfde plaats...…
Droombestaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 110 Je zwaait nu ik nader kom
en in de luwte jouw stem
weer herinnert aan de heimwee
door jaren in de wildernis
Even flakkert de emotie op
van nachten samen in bed
je vraagt me teder
naar mijn droombestaan
dankbaar voor wat geweest is
gereed voor wat er gaat komen
Er is geen antwoord nodig
je woont in een schilderij
van een eenvoudige…
GEHAAT EN GEZOCHT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 61 wegens die eigenaardige kleur
door zijn medeschepsels verstoten
rondom dat blanke gevaarte
zwermen sierlijke vuurvliegjes
en grote glimmende kevers
de helle levendige lichtjes
kennen en eren het verachte
tonen hun springend liefdesleven
vieren luisterrijke nietigheid
waar oude schone wijsheid
als verzonken sterrendans
vergetelheid der wildernis…
ochtendlicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 249 een schreeuw uit
duizend kelen in
wreed wit ochtendlicht
zo luid en zo bang
een wildernis van pijn…
eetbaar oud west
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 ik droom van appelbomen in mijn wijk
of kersen, pruimen, peren
in straten die zo lommerrijk
oud west met ooft garneren
ik droom van groentes in mijn stad
in kleine pleinplantsoenen
ja, kruiden ook, van alles wat
voor elk van de seizoenen
en de bewoners van oud west
tuinieren met elkander
ze harken, zaaien, strooien mest
en raken zo…
Jouw landschap
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 193 Het waren slechts vermoedens
die woekerden in dissonantie
toen je mij exploiteerde
ten behoeve van jouw gevoelens
kwam de horizon dichterbij
over het bospad aan de oevers
brachten blote burgers proviand
voor reuzen die nooit sliepen
in jouw vergeten niemandsland
ik was vrouw alleen in wildernis
van gemakzuchtige mannen
die zich verveelden…
Stilstand....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 313 Tot stilstand
is ie gekomen
na begaanbare wegen
bijna onbegaanbare weggetjes
Na gebaande paden
bijna ongebaande paadjes
in de groene wildernis
......de droge steppen
Doorkruisten
waterlopen en woestijn
het mijn en dijn
van vreemde volken
Ze werden maatjes
waarover stil te zwijgen
niet te reppen
de chauffeur & het automobiel…
Tegendraads gaan
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 46 bezeerd aan
prikkeldraad
ik wist dat
het er was en
mij een slechte
uitdaging gaf
ik kon het
nooit weerstaan
moest altijd weer
tegendraads gaan
halen en
schrammen waren
legio er was altijd
een bloeder in de regio
nooit is mij
een pad onthuld
zonder die vreselijk
scherpe tentakels
ik banjerde als
groot stuk ongeduld
de wildernis…
Scheibeek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 401 Water met een oerverleden
tussen wildernis en binnenzee
door kille zakelijkheid doorsneden
gelijk een drama dat wordt stilgezwegen
als de dood die zich herhaalt
op grijs gereden asfalt
snelheid is vandaag een zegen
jaagt men op seconden winst
dus ogenloos voor ‘t water
vanwaar het kwam
waarheen het ging
hoe het zijn loop verloor…
Dwalende
netgedicht
4.0 met 72 stemmen 1.905 Geef jouw hand
laat je leiden
door de stilste, steriele
wildernis aller tijden
waar alles wit lijkt
flora is verdwenen
fauna als albino, maar
niet leeft
liefdeslijnen doorgesneden
juist zijn hand volgt
het goede spoor
geen oost of west, maar
het intuïtiespoor
zwevend in dit witte tussenland
zonder nacht, oost of west
geen anker…
Ter Marse
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 Ter Marse
'in het veen'
onland, wildernis
er omheen
drie boerenplaatsen
op een verhoging
dicht bijeen
pioniers waren ze
midden in
het veen
een hard bestaan
ze ontginnen
het onland
er omheen
met de buitenwereld
geen contact
alleen een pad
naar Onstwedde
het veen
verdween
Ter Marse
werd normaal
een paar boerderijen
langs de weg…
Nachtelijke echo
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 54 Hier in de wildernis van de stad
is er niemand die rijk wordt
door de muziek van jouw hart
gecomponeerd in nachten
zo duister als het zwarte goud.…
Anderland
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.091 Tot mijn opgestaan genoegen
zag ik eenmaal nog genegen
met mijn ogen er de Kaap
mijn hartlam uit een erfenis
en ik dacht terug aan affodil
aan rookmis en die akkedis
die appelkoos en kanniedood
die wildebees -de wildernis
Mijn Boesmanland werd Anderland
mijn thuisland weer een overkant
ik droom van tokkelossie dan
als zon voorgoed verdwenen…
De reiziger
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 ik onteigen mijn verleden waar alles begon
verdwaal in de wildernis van mijn bloed
ontsterf eigenlijk, in een ontkooide horizon
in iets dat mijn rivier rusteloos stromen doet
eenmaal ten ruste gelegd in overpeinzing
klinken naden van de rails als het hart
met vluchtige tikken, een gedempte siddering
kloppend in vleesgeworden, zachte smart…