Alle inzendingen over Beeld scherm

Het blauwe gif geeft inkt haar zijden gloed vloeibaar drenkt een schaduwvlek zich in immer geheelde taal brakend schuilen letters onder een volgende aanval gebukt vangt ze de laatste druppels op het scherm terwijl zij de paraplu zijdelings laat liggen leest zij nogmaals…

Het scherm is vaak meedogenloos: voor wie er voor zit met de giechel als consument, is het geen spiegel maar een gevulde toverdoos het echte beeld van leven dat erachter schuilt toont ons de zachte Kant die net niet huilt…

Ken je veel moeilijke termen, Dan kun je daar volop mee schermen.…

iemand keek altijd mee en wist alles wat je deed sprak je aan na je dood maar vroeger kon je altijd je verbergen in berouw en dan had je … iemand kijkt altijd mee en weet alles wat je doet en rekent direct af beschermen van leven als je niets te verbergen hebt, heb je … beeldschermen beschermen verbergen…

Er wonen heel veel schermen In de straten van de stad Ze mailen met elkaar En appen over dit en over dat Ze hebben mooie namen Smartphone, laptop en tablet Er is ook een grote broer Die wordt op een bureau gezet De grote schermen kijken Niet op de kleintjes neer Ze weten allemaal hetzelfde Geen verschil in kennis meer Als één scherm…

Ik ben vandaag zo akelig gespannen Want wie ons met het scherpste beeld verbindt En met de mooiste eigenschap, die wint En gaat de concurrentie overmannen Het eerste scherm, het zindert door mijn lijf De presentatie van de Iphone 5 ! ----------- Vandaag een democratisch feestje én lang verwacht nieuws van Apple.…

Als ’t kleed ons past, is het versleten, Als men het boek kent, is het uit, Als men het leven komt te weten, Dan valt het scherm dat alles sluit. ----------------------------------------- uit: Beelden en zangen (1876)…

het gaat mij allemaal veel te snel, aanprijzingen flitsen van het scherm, knallen uit geluidsdragers ik moet dit, ik moet dat staatspostbus en stromannen van het kapitaal maken mij bang in verloederende taal, schitterend en schetterend willen ze mij als consument in deze teringherrie probeer ik met vertraagde beelden een andere dimensie…

de nachtvrouwen wenken veterretend gewillig poserend implanttieten zuchten zacht kom, kom naar mij de nachtvrouwen wenken schermen genot in beeld geschoren de schaamte voorbij nul zes, opgespoten lippen de nachtvrouwen wenken denken in eieren bieden appels kosten een rib…

Het scherm, dat ik al jaren heb, bevalt me opperbest. Ik had een kijkbuis: wat een nep! Daaraan had ik de pest. De beelden die ik nu aanschouw zijn driedimensionaal. De kleuren zijn natuurgetrouw, Ik vind het ideaal. - En hiermee ben ik in m'n schik. Wat kan ik mij verheugen!…

zocht mijn thuis in verlaten zalen met stoelen waar beelden op schermen mij vulden om maar niet mijn leegte te hoeven voelen het waren die zondagen waarop de stad mij riep om maar onderweg te zijn hoe kon ik anders mezelf verdragen met mijn zieltogende pijn nog steeds draag ik die eenling mee in mijn gemoed een verschraald wezen…

’t onrustig bloed ontstijgt spelonken de dag houdt amper zich aan ’t scherm nog vast in sneeuw behoedt een hand de levenswegen voor dat er zwarte schaduw dreigt antennes grijpen naar de golven de aderen vangen vreemde wereld op in sporen vormt zich licht tot beeld dit medium is geworden tot een god.…

In een wankele kamer zonder plafond gilt een vrouw het uit urenlang Haar winterreis door diepe duisternis ongekende kou in een vergeten continent In deze gesloten wereld onthullen de beelden op het scherm haar ingekerfde angsten Zelfportret in de spiegel zoveel woorden om niets te zeggen alleen maar drijven Woordeloos schuiven…

Verdomme waarom ontmoet ik je nu pas op dat scherm, dat koude glas Jij bent 't de tekst die ik las op dat scherm dat koude glas trillend tast ik de toetsen kneet iedere zin dat scherm dat koude glas 'n begin…

ik wil niemand bezeren met papier en het scherm spreekt ook al andere taal passen en meten in een gesprek is veel te traag zonder rendement en asymptotisch verdwijnt de uitkomst nu kneed ik waarheid in gedichten in fluwelen woorden zinnen die beelden met bloemen hetzelfde moet laten klinken in onafhankelijke tijden formules voor objectieve…

nog blanco is het beeld waarop ik mijn dag wil verhalen als mijn vingers zich vast warm lopen door van links naar rechts te dwalen op het door as vervuild toetsenbord er zit een vlieg rechtsboven op het scherm en terwijl ik dit schrijf daalt zij teder af zoekt haar plaats vlak naast de grijze berm alsof zij wacht wat ik te lezen verschaf…

hij staat daar met zijn tong die scherp is geslepen door de pijn, in de aanslag alle strikken likkebaarden reeds in stilte als onze vormen langzaam het scherm betreden als een aan het raam gevroren gier zijn nek onder het dwangmatig zitten gebogen en de ogen elk beeld uit de lucht rovend met behulp van hun glazen netten -wat verdorven is…

sieraad in gedachten onder de vrolijk versierde boom ziet liggen om onbekrompen met elkaar van dit alles te genieten Leer voor verwarring niet te schrikken al de plagen van de wereld waar de vijand in verschuilt de dag is ten einde de buit is binnen maar de stem van het geweten de verplichting tot rekenschap niet wanneer men op het scherm…

Het geel verlichte beeld, met de kleine letters die je mij hebt gestuurd. Een sms die even al mijn aandacht steelt, terwijl mijn vinger over het toetsenbord schuurt. Op het kleine verlichte scherm, zeg je even wat je nog voor me voelt. En smijt je wederom met die term, maar je legt uit wat je met "Ik hou van je" bedoelt.…

jij hebt mij ooit gevangen jouw beeld is in frames en filters bij mij blijven hangen golflengtes voor de kleuren en decibellen voor klank en geluid pas later zag ik jou op tal van schermen van skype tot zoom maar het beeld dat ik had uit de realiteit van toen heeft mij nooit meer echt verlaten ondanks alle techniek wijkt…

Achter de schermen van zijn muziek danst hij zelf: de meesterfluitist.…

Vragen aan het scherm en woorden verliezen die het scherm niet veranderen. Denken aan een moment dat geen moment wil zijn maar alles laat zwijgen. Beloven dat ik alles vergeet wat ik nu lees en wat me weer wakker maakt als ik wil zoeken naar de knop die echte dromen minder eenzaam maakt.…

Shows druipen hun slijk van het scherm, tot we vol zijn – en niet meer bruikbaar.…

Nu zijn ze het beeld van een toneel dat verlaten erbij ligt en rollen weer worden verdeeld. Maar waar niemand bereid is een bijrol te spelen, omdat het een spel is op leven en dood.…

vertrouwd, teder, zachtaardig beantwoordt hij mijn vragen zonder verbazing; terughoudend voorzichtig met zijn poëzie kleedt hij mij in zijden georgette wikkelt mijn verlangen in een jas van zacht soepele kasjmier hier is alleen het mooiste goed geen moeite om mij mee te delen dat het goed is wat ik doe ik ben zijn open boek hij prijst…

Jouw ogen vingeren huidvluchtig door de stille ruimte. Je raakt ontroert vervoert haar als een gevleugelde engel in een snuifje Jasmijn van winter tot lente in Mei. Een stiekem vleugje Parfum vlindert zinnenprikkelend doelvrij. Als in een droom vervaag je stervend op haar huid. Te luchtig in hunkering het moment voorbij...!…

Analoog gaf ze de geest, mijn tv Tik tik tik, krak, laatste stuiptrekking Doorgebrand smaakte ik haar dood, Gesmolten gilde ze nog even haar relaas Op het einde van het 6-uur journaal Ik weet niet wat voor weer het wordt Het goede nieuws is dat ik vanavond Alle tijd heb om een tonijnsalade te maken…

treft geen blaam gebroken wit weet woorden die ertoe doen scherm, opgetrokken zit ik er achter en laat een boodschap achter…

verkleur je zicht naar vrije wolken… door dit glas lijkt het niet veel jouw ademnood verrast je keel als razzia’s de straat bestieren veiligheid voelt zo beperkt het werkt niet, als een ander onderduikt – en stikt- het riempje strikt nog rond het hoofd maar toch je hebt er altijd in geloofd dat ooit de lucht jouw adem sterkt…

“Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe?” (*) Geweld, verkiezingen en seksschandalen? Verliezen op het veld in de finale? Krijgt Oh oh Cherso een vervolg? Nou moe! Tot nu toe viel het allemaal wel mee. Het wordt nòg schokkender, straks in 3D. ----- (*) Lied van Wim Kan uit zijn oudejaarsconferences…