Alle inzendingen over Beminnen

Woorden gedacht en opgeschreven uitgesproken in prachtige zinnen die over het leven de liefde en over beminnen gaan woorden onbegrensd Gedichtendag wat ben je gewenst…

Je hebt goddank twee goede longen want Een vrouw beminnen is Fietsen op de Mont Ventoux Nauw zichtbaar wiegen In eindeloze deining Door zolderramen langs de lucht bewegen Langzaam over verdronken sterren varen Traag door oneindig laagland gaan Vliegen als een schaduw Een vrouw beminnen is Een daad van bevestiging Van al de dingen…

Niets tussen mijn zinnen kan woorden beminnen niemand anders dan jij met lichtschetsende wanen, verdwalen van dwalen deze nacht in bewondering van een woordloos bestaan.…

Het is hier en heden, niet later en verder, enkel nu: het traag leren beminnen en vergeven, het wandelen naar de hoop, naar het leven.…

de hemel staan Hoor de vogeltjes fluiten Hoor de mensen daar buiten Hun dag beginnen Het licht beminnen Maar ik blijf binnen Veilig onder het linnen…

Kan ik jou beminnen en kun jij dat bij mij? kun jij als eerste beginnen te zeggen; blijf bij mij?…

ik hou van jou met warmte en trouw zomerse hitte en winterse kou zalig beminnen tussen langs zingen over en door drijvende zinnen nu jij…

hij wil haar uit haar tent lokken maar het is nog véel te koud ze bibbert in haar slaapzak met kruik als lijfsbehoud ze krijgt toch medelijden dus noodt ze hem naar binnen waar zij nu met zijn tweetjes een sneeubalwals beminnen .…

Rond is haar gezicht rond haar ogen blond zij bloeit zij steelt het licht ik hecht mij aan haar lippen haar mond haar wangen naar haar kijken is haar kussen haar beminnen is een must…

Als een sneeuwvlok in de lente stilt het frisse van de wind de hete adem in de nek van de vuurzee van hartstochtelijke gevoelens transpiratiedruppels vloeien langs huid en haar zij wil hem hij wil haar beminnen…

Mesdag vanouds herstellingsoord Voor wie vervuld van zinnen Zijn buurvrouw wil beminnen Maar eerst zijn buurman heeft vermoord Fraai aan de Hereweg gelegen De burgerij tot heil en zegen…

wordt afgerond In diepe stilte jou beminnen is wel het allerheerlijkst schat O, laat ons opnieuw beginnen ik heb geen lief zo liefgehad…

Vannacht zal ik haar wederom beminnen: mijn Avondster, mijn Muze, mijn Idee. Wat moest ik zonder haar, mijn Droom, beginnen? Dan zat ik hier en dronk mijn kruidenthee...…

En als ik er ben ga ik langzaam beminnen. Wie ga je beminnen? Dat zeg ik toch, langzaam. Daar houdt ze van.…

Zo is beminnen een overdaad aan vlagen, geuren, proeverij. Soms mijn bittersweet, meestal mijn puur, altijd mijn jij.…

Mijn evennaasten als mij zelve te beminnen? Ik weet het is de helft van 's Heren groot bevel. Maar hoe besta ik met mij zelve te beginnen? 'k Bemin mij zelve niet, ik ken mij al te wel.…

De woorden zijn stenen die vallen in de cirkel van beloftes die nooit breken in de verlaten schaduwen van vrienden die niet in vijanden geloven en minaars die alleen hun eigen eenzaamheid beminnen.…

Sterren die niet op elkaar lijken, de nacht verliest zijn tederheid eenzaam wachtend op de schaduwen die haar altijd beminnen in de droom van gevonden nachten en een koude liefde mooier dan de eeuwigheid…

Framboosbonbon likeur chocola Suikerspin Zoete kermis droomvriendin Laat mij slapen Zonder getel Tot duizend wollen schapen Slapen met een droomgodin En Zo nu en dan Proeven Zoet beminnen.…

Nooit gedacht echt niet verwacht dat ik zo zou voelen Zo lang geleden altijd vermeden is me toch weer gebeurd voel weer voel maar nooit meer Zonder gevoel zonder beminnen zal ik weer beginnen…

Woorden en zinnen opeens oppervlakkig bij de Diepte van het beminnen.…

terug bij de bron komen onze zomernachten opnieuw aan het licht overdag als uitgesteld verlangen naar wat hartstocht zonder duister einde is overnacht over de brug naar daar waar vogels beminnen…

Laat ons zonder voorbehoud elkander maar beminnen want alles vergaat, alleen de liefde blijft.…

Verliefd zijn, elkaar beminnen steeds denken aan hem of haar een vlindergevoel van binnen innig verbonden aan elkaar verlangen naar lentetover, naar frisse ochtenddauw naar d’ eerste lenteanemonen en de dag van echte trouw samen buigen over het groene lover en denken welke’ n zee van tijd in alle hoeken hangen dromen als een nieuw leven…

In de zwoele nacht Wil ik van jou zijn Met mijn ogen Verleid ik je Streel ik je Mooie lijf In de zwoele nacht Wil ik van jou zijn Met mijn handen Omarm ik je Leer ik je Het spel der liefde In de zwoele nacht Mag jij van mij zijn Met mijn lichaam Verover ik je Bemin ik je In het vuur van liefde In de zwoele nacht Zijn onze lichamen…

Nog nooit was rijmen zo moeilijk Dan nu ik dicht voor jou Elk woord lijkt nu verfoeilijk Wanneer ik denk aan jou Konden we maar verdwalen Naar een wereld zonder respijt Waar gevoel de koers zal bepalen En 'we zien wel' zijn eigen leven leidt Kon ik je maar beminnen Maar daarin zit het venijn Want waar verstand zal overwinnen Zal gevoel…

In de vroege morgen Laat ik mij zachtjes Uit het bed glijden Ik trek je overhemd Over mijn blote lichaam En kijk naar je slapende lijf Ik sta voor het open raam Waar de wind zachtjes in waait Heerlijk verkoelend Na zo'n zalige nacht met jou In de vroege morgen Voel ik je armen om mijn middel Je staat achter mij En ik voel je zacht tegen…

winterslaap ontwaakt geluid de stilte overstemt het licht de avond intrede doet nog door voorjaars kou beklemd lente trekt de mensen voort in buiten zijn en bezig wezen de stilte van de buurt verstoord door zagende mannen en zingende mezen geen seizoen zo fijn om aan te beginnen als lente met al zijn pril geluk alles draait om voortplanten en beminnen…

Langzaam laten je ogen mij roepen Vingers die het spel willen spelen Handen die willen strelen De liefdesnektar vloeit in ons Je mag mijn lichaam beminnen Totdat je ogen weer afscheid nemen... (Deze inspiratie komt uit de film: "De Onfatsoenlijke vrouw".) Regie: Ben Verbong…

ik wil je eindeloos beminnen.. Nee..jij mag er niet, ook even zijn zoals die golven in de zee Al is je liefde nu nog klein mijn hart draagt je al mee ! Besluit je toch, een golf te zijn in mijn wilde levenszee.. dan.. ondanks al mijn pijn, drijf ik stiekum op je mee !…