Alle inzendingen over Bitter en zoet

in goud gesponnen draden als liefdesmelodie van hart tot hart in vleugelslag guirlandes gedragen door de wind als een fluistering tot ver over de horizon ooit was jij mijn lief maar jouw ogen sloten in eeuwigheid nu brengt jouw warmte me een glimlach vol herinneringen bitter en zoet omdat houden van meer dan liefde is en was…

sterke krokus houdt in haar stampers de zon gevangen blauw van buiten rood het hart geel haar geheim bitter en zoet als de liefde uit haar hart kleurt ze de pap de passie en mijn voortuin…

Er rolt een traan zacht over mijn wangen bitter en zoet met een stil verlangen het is geen traan van verdriet maar speciaal voor jou voor al de liefde die je mij geeft een traan van geluk en voor zolang ik leef staat deze traan in mijn hart gedrukt…

Ze denkt de weg terug te weten maar komt niet verder dan haar eigen verdwaald zijn in het uur van de dag van de maand van het jaar gevangen als ze meestal is in haar eigenste wereld Voor ons een onbekende planeet voor haar soms bitter soms zoet maar altijd realiteit…

dan zoet…

kruidjes-roer-me-niet bitter zilt zoet zuur en zout smaken van de taal de wind wiegt de taal gedragen door het water helder als een droom de woordkarigen buigen als waterwilgen zacht maar immer taai de naakte waarheid met vrijwel niets om het lijf klopt ongenood aan…

de glazen rinkelen deze ochtend leeg de randen raken soms een doffe klank de schrale resten op de bodem proeven nu zo bitter zonder zoete smaak en op fluwelen pootjes komt de kater wat later de glinster in zijn linker oog loenst een beetje na in 't vuile glas waar gisteren nog klater was…

't Komt zoals het komt, Je weet immers niet beter - Dagen bitter en zoet, Alsof wat dan ook Er nog toe doet - De stroom van die rivier Hou je toch niet tegen, Valt het goed, lach dan maar Valt het tegen, laat dan Je tranen gaan ook al hoort Het niet, het huilen van een man; Je leven is een avontuur, Het eind meest ongewis,…

De herinnering tovert een lach op mijn mond Bitter en zoet tegelijk. Mijn liefste, ik heb je lief.…

'k Blijf naar die lege plek niet staren, langzaam worden bittere tranen zoet.…

Triestig plezier geeft vreugde gelijk pijn bitter en zoet troost ook vervelend genoeg lachen en huilen maar vergeet de herinneringen die altijd me vergezellen bij het zo heel doodalleen zijn Verborgen zijn tenzij je ze toch ziet diep in mijn hart schaduw van mijn somber oog: Triestig plezier ...…

Bittere borrels of melk en saffraan. 't Leven is een gladde baan. Bitter en zoet uit eenzelfde kraan. Leg reis aan! leg reis aan!…

Zoete warmte stroomde mij tegemoet. Mijn leven veranderde voor het eerst van bitter naar zoet. Dat doet een mens goed.. De buitenlucht rook nog nooit zo fijn ! Gelukkig deed dat geen pijn... Nu een jaar later,zit ik met een kater. Deze geeft geen kopjes.Maar schreeuwt wel in mijn hoofd!…

Bitter en zoet zo nauw verbonden, dooreen gekauwd en door dezelfde mond gevoederd. Moeder waarom toch die ironie? Waarom heeft U ons niet aan éénduidigheid gebonden?…

ik heb in het gras mijn wapens gelegd en mijn wapens gaan geuren als gras ik heb in het gras mijn lichaam gelegd mijn lichaam is geurig als hout bitter en zoet dit liggen dit nietige luchtige liggen als een gele foto liggend in het water glimmend gekruld op de golven of bij het bos stoffig van lichaam en schaduw oh grote adem laat de stenen…

Dat al mijn tranen zo bitter waren. Zo bitter, zo zoet. Ik kan me niet meer herinneren hoe ik troost vond of wanneer dat was. Er kwamen nachten dat de maan haar licht liet vallen door mijn raam. Er braken dagen aan waarop ik het geluid van een vogel weer hoorde. Ik zie uit naar de dag waarop ik het verdriet een plekje kan geven.…

en zoet tussen droom en drama tussen wanhoop en moed Tussen zwart en wit worden woorden grijs maar wie wordt er wijzer van lood om oud ijzer?…

Droom de droom bitter en zoet dromen zijn groen dromen zijn mooi geef jezelf bloot en om groter te doen moet je eerst door rood. Dans de dans onder de sterren onder de maan leef het leven om door te blijven leven leef het leven om door te blijven gaan.…

Tranen ik ken je bittere of zoete smaak bij een wel of wee gevoel die het hart verlaat dat ooit in jou verlossing vond en aan mijn jeugd weer klaarheid schonk. Tranen om blije of droeve dagen ik wilde ze als iets kostbaars bewaren geen traantje, ben ik dan ook vergeten daarvoor had ik de liefde té sterk aanbeden.…

Zo bitter, bitter zoet werd het bed opgedekt glad-gestreken elke plooi in 't laken en in kettingreactie , bij elk gebaar, spatten de beelden stuk, mijn ziel nog zoekend tussen het puin van slechts zacht gekreun, geratel. Het minnen werd niet warmer met de nacht. Het vriespunt bleef.…

en zoet Van drank zal een ieder het verliezen Liefde kan het van de drank niet winnen Een verslaafde kan niet meer kiezen Het is tijd om dus opnieuw te beginnen…

Vannacht heeft de stille sneeuw, een landschap doen ontstaan. In een bloempot. Vanmorgen is een nieuwe lente, al bloeiend aangebroken. In de sneeuw. Vanmiddag heeft de winter, het groen kracht gegeven. In de zon. Vandaag werd een nieuw seizoen geboren. Met eigen ogen heb ik het zien ontstaan. In de lentewinter.…

De smakeloze tong wordt met geen lust gevoed, Zij weet van wrang noch zout, noch bitterheid, noch zoet. De zoete saus is smaak, al schafte zelf Jupijn; Want, waar de smaak ontbreekt, daar kan niet lekkers zijn. HET GEVOEL. ’t Gevoelen is de min, waar naar het alles jankt. Het kittelt zelf Jupijn, zodat hij ’t zich bedankt.…

Heb dank voor ’t leven, dank ook voor de dood Einde aller moeite en smarte: Hoe bitter eerst, zoet wordt des stervens nood, Leeft gij in ’t lijdend harte. Hoe menig bloem van troost bloeit voor de voet In ’t ondermaans geweste; 'Uw wil geschiede; uw wil is altijd goed!' Die troost is ver de beste. Vaarwel, schone aarde!…

winter warmend drink en ontdek oud of nieuw je eigen stijl van Duvel tot Lambiek is elk biertje uniek met een eigen verhaal smaak en bouquet Leffe met zachtheid Rochefort diep en rijk in elke slok ontdek je het unieke recept waarmee elke brouwerij zijn eigenheid kleurt met hop mout en het geheim van gisten van blond tot donker en van bitter…

vandaag, het bitter morgen…

jouw glimlach weerkaatst in zijn ogen hoort ze de wind in een heel zachte fluistering zeggen ze heft haar hoofd luistert met warmte in haar hart proeft met haar lippen zilt, kruidig zoet en bitter kleurrijk als de liefde is zoveel schakeringen aan de regenboog lust passie liefde of doodgewoon kameraadschap trouw en genegenheid ze luistert…

Hoe moeilijk kan het zijn om de verzen van je hart te lezen en te verdwalen in de tuin der lusten Er was slechts één zomer zonder zwaluw waarin ik blauwbekte van de kou Je kwam onkruid wieden, zei je, maar een dag werd een jaar, een leven lang van omploegen en opnieuw zaad verwaaien Tussen sterrenstof en nog te ontdekken zonnestelsels…

Ooit hoopte ik dat alles wat van mij was, van mij bleef Bitter zoete wraak kwam boven, maar ik deed niets Liet het gebeuren ik vocht niet terug Nu ik beter weet zal ik beschermen en vechten als een leeuw voor mijn bezit van eigenwaarde en trapt er nooit en te nimmer meer iemand op mijn hart Daar ik nooit meer lief zal hebben, zoals toen…

Nee, ik kijk nooit om wanneer ik bij je weg ga, die traan zul je niet zien maar het lichte bitter van het afscheid proef ik nog lang ik heb er elke keer weer een hekel aan om je te moeten verlaten mijn gedachten gaan dan over de fijne avond die achter ons licht, en onvermijdelijk breekt nu een zoete smaak door ik weet immers dat…