77 resultaten.
Blaak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 Kubuswoningen
Potloodhuis
Metro halte
Bibliotheek
Laurenskerk
Nergens in
De wereld
Is er een
Plek als
Blaak…
Alles in Alles
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 171 Om een wereld te zien
In een korrel zand
En een hemel
In een wilde bloem
Wil je leven
Uit Gods hand
Alles in alles
Tot in eeuwigheid
Eerste vier regels naar William Blake, visionair, 19e eeuw…
Ware ik niet zo bang
poëzie
3.0 met 3 stemmen 780 Ware ik niet zo bang, schoon liefke,
Zeggen zou ik, ten begin,
Dat ik u bemin;
Dat mijn hart voor u zal blaken,
Blaken heel mijn leven lang -
En nog honderd andre zaken...
Ware ik niet zo bang!…
Vals licht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Naamlozen die van twijfel blaken
zonder tastbaar te beseffen.
Onstoffelijk schijnsel bestijgt
vaal langs onberoerde gordijnen.
Ruimte die naar leegte neigt,
afgezonderd, in gesloten staat.
Krapte van kruisende lijnen,
belichaamt desolaat.…
Nut in het minnen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Met spetterend vuurwerk in haar ogen,
hoog opschietende gevoelens met o’s
die de omgeving doen blaken
en mij met kleuren bombarderen.
Ik lig plat van bewondering.
Met mijn voeten op de grond
en mijn hoofd in de wolken
heb ik banden van tederheid,
liever dat dan boeien
van zogenaamde vrijheid:
met banden kan men ver rijden.…
Aan mijne Eegade.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 416 't Waar' vergeefs dit koude blad
Met nog kouder zwart beklad,
Om te melden, welk een gloed
Ge me in 't harte blaken doet;
Zulks vereiste ene englenhand,
Met een stift van diamant,
En een inkt van vloeiend vuur
Op des hemels reinst azuur!
1839…
Mijn eerste lentebloemen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 578 mag ik jou
lentebloemen geven
jij zag ze ontkiemen
de bollen wist al het leven
ik rooide ze in
zomers blaken ze droogden
we lieten ze in onze rust
hun kleur weer herverdienen
het is nog vroeg in tijd
maar deze winter heb ik
alles voorbereid mag ik jou
mijn eerste lentebloemen geven…
Zeilschepen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 265 Wat ik weet over zeilschepen
is dat ze varen naar de hemelpoort
door de wind en door regen
zeilen bol op hoop van zegen
naar een ver verantwoord oord
waar de doden mogen slapen
ze mogen altijd blijven slapen
omdat schepen weer gaan varen
wind in waarheid zal ontwaken
edelmoedig eeuwig blaken.…
pueblos blancos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 820 wit van trots te paard
of hangend aan de rots
blaak je van pracht
spierwit van gebalde kracht
ik heb je weergaloos
in steegjes en op pleintjes
openhartig en oprecht
ontdekt
je oude kern
ijzersterk gesmeed
keihard geplaveid
krijtwit gekneed
op een pleintje
tasten mijn handen verliefd
naar de milde stilte
van de wind.…
Moeder aarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Is dit de wereld van fysiek
strijdend om tijdelijke zaken
die middels dienen van repliek
slechts ego’s laat blaken?
Met zelfingenomenheid
trekkende naar het front
Goede bedoelingen ten spijt
ontsteken wij het lont.
Zo klinkt de duizendklapper
herhaalt zich alsmaar rapper
zijn gillende keukenmeiden
niet meer te vermijden.…
b om
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 aan b
omdat zij meekijkt
niets is
zoals het lijkt
geen blik zo rijk
zo diep en lang
zo slim maar o zo bang
jij begrijpt het
blake enzo
pope en dood
steeg en het rood
de zon en jeugd
mijn lichaam en ziel
staan bloot
maar nooit meer jong
zoals het ooit was
nooit meer terug
jij en ik kijken
soms even
om…
DE NACHT IS STILLE
poëzie
4.0 met 1 stemmen 364 Mijn hart verstijft, mijn geest wordt loom
Zou niets in mij meer blaken?...
Mij drukt als lood een kille schroom,
Ach, zou de dood genaken?...…
Franco, James
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 52 Aldus Blake,
of Aldous Huxley?
What's in a name.…
Horizonnenlang geleden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 111 ik verzamel vergezichten
en bouw een horizon
waarin ik kan verdwijnen
als jij dicht bij me komt
de stappen zijn geteld
als strand en veld
zon overgoten blaken en
jij weer je entree komt maken
woorden dragen
slechts verlaten
omdat elkaars nabijheid
niet tot naderen zal geraken
wij leven met het nemen
van wat we ooit
elkaar hebben…
Eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 289 we hangen aan dezelfde boom
jouw blaadjes fris en appelgroen
beschut door grote sterke takken
blaken nog van levenslust, terwijl
mijn bladeren geel met rood omrand
zich eerdaags zullen voegen bij het bladerdek,
dat als een warme zachte deken nestelt
rondom de witgevlekte stam van mijn ziel
graag zou ik jou beschermen, beschutten
en behoeden…
Eeuwigheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 388 we hangen aan dezelfde boom
jouw blaadjes fris en appelgroen
beschut door grote sterke takken
blaken nog van levenslust, terwijl
mijn bladeren geel met rood omrand
zich eerdaags zullen voegen bij het bladerdek,
dat als een warme zachte deken nestelt
rondom de witgevlekte stam van mijn ziel
graag zou ik jou beschermen, beschutten
en behoeden…
Puberteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 543 haren voor de ogen
buitenwereld dichtgeplakt
gesluierd onvermogen
’t koffer vol verlangen al gepakt
een sluik gordijn van koperdraad
je eigen koudeoorlogstaal
gepantserd schromen over straat
wattendot in roestvrij staal
wanneer zal de bloem ontwaken
die sluimert onder glimmend ijs
wanneer de rozenknop ooit blaken
wanneer zaad in plaats…
Huidbarrière
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 81 Als ik mijn nachthemd uittrok na ontwaken
En met de spiegel werd geconfronteerd
Kon ik volledig in vervoering raken
Sneeuwde ik vlokken, leek geobsedeerd
De rode vegen op katoen en laken-
Schandvlekken die dat razendsnel bemorsten
Waarom kon ik niet van gezondheid blaken
Moest ik aan schilfers pulken en aan korsten?…
Oase op de heuvel
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.630 er is geen water,
alleen maar dorst
en aan die anderhalve cactus
is ook geen eer te behalen
en in de verte
blaken
twee kleine heuveltjes
in de zon
En dan ineens springt die
oase mij in het oog,
liggend op een heuvel,
zacht glooiend
met fijne sprietjes gras begroeid
en met prille dauw bedekt
daar leg ik mij neer…
Uw kusjes
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.163 En zo vaak zij elkander genaken,
zie ik - hoe duidlijk - twee vlammen,
hartsvormig verschijnen, en blaken
met rozig opkrullende kammen....
Uw kusjes hippen en springen
als vogeltjes op mijn lippen:
ik hoor ze er hun wijsjes zingen,
ik laat ze er zich laven en nippen.…
Oetoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 de leden gelaten.
het hart is blind en weet
zich door het ziende
onbemind.
Oetoen plukt de bloem.
huilen kan ze niet maar voel
het droeve dreunen, hoor
in het witte kronkelen
van honderden larven
de bodem van git
waarop zij valt,
waarop zij viel,
waarop zij vallen zal, en
adem
het weeïge ritselen, het
slurpen en glijden
van…
Geluk
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 489 Je kunt het proeven
Het geeft je alle troeven
Je kunt het zelf maken
Voorzichtig schreeuw je het van de daken
In gezondheid kun je blaken
In tevredenheid kun je goed vertoeven
Gun het anderen die je raken
Bied hulp aan hen die het behoeven
Waardeer meer in het klein
Leer je geest te verbreden
Haal kracht uit je pijn
De trap des levens…
[ Terug in de Tuin ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 Terug in de Tuin
van de Liefde, loop ik rond --
tussen grafstenen.…
Voor een berijmd verhaal
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.031 Laat hen in een lange smart
Op een ijzren vaderhart
Langzaam trekken tot ze blaken.
Neem een heks of anderhalf
Met een dosis toverzalf
En een paddestoel of veertien.
Smeer ze op Hem en 't Maagdelijn,
Tot ze broer en zuster zijn,
En malkaêr niet willen weerzien.…
Groeizaam weer.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.467 Van zelfvertrouwen blaken.
Als boer niet alles eten.
Maar dit lijkt alles te verstoren:
"'T is groeizaam weer voor tumoren."
In juli kauwt hij op zoethout.
Het eerste teken goed beschouwd.
Toch wat klachten, iets benauwd.
En weten, dat hij van het leven houdt.…
Met haar rugzak zwaarder dan een paard
gedicht
2.0 met 24 stemmen 20.817 gearmd naar de wc's
een wijle daar valt zij in een aandacht voor haar oogopslag
haar rozenmond in de beheersing van haar hoofddoek
strijkt zij langs de jongensblote navel der vriendin
o zij haat de broertjes in haar kamer met agendazware zucht
en tekent haar belofte in het stralendste gezicht
dat zij ooit tekende, o knusse dingen hou me vast
ik blaak…
Jouw wereld
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 ik wist dat als
jij de muren
weer zag en
het contact zou
herstellen zij
ogenblikkelijk
gingen blaken
van geestdrift
om spontaan te
verschieten van
kleur jij hebt als
baby en peuter
iedere steen en voeg
betast en bekeken of
daar een van je vingers
of zelfs duim in past
ondertussen in
zielencontact
kleine probleempjes
gebrabbeld…
VAN HART TOT HART
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211 Deze hartenkreet draag ik op aan Maria van Ginneken van Heart to Heart Coaching, Counseling en Relatietherapie, die ik spontaan van hart tot hart ontmoette op de Blaak in Rotterdam.…
‘Vet vreedzaam’ staken
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 355 Toch weer iets geleerd
Hoe loopt het als je protesteert
Onderwijs kost knaken
Als een scholier niet aan kan haken
Vernieuw dan flink wat zaken
Zodat het gezond kan blaken
Politici blijven kwaken
In een pak van laken
School is geen uren schaken
Van saaiheid moet men braken
De jeugd wil er voor waken
Met enthousiaste kaken
Schreeuwt…
Nog op mijn lippen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.083 Van zwoele moeheid hijgen nog
mijn longen, en reeds blaak ik toch
van nieuw en aldoor-nieuw verlangen.
Uw ogen zien mij aan...,
mijn ogen zien u aan...,
uw handen zoeken naar mijn handen...
Weer vlijt uw blonde hoofd zo teer
zich op mijn borst, en weer, wéér, wéér
mijn lippen op uw lippen branden.…