Alle inzendingen over Blake

leg me nu maar weg de waarheid toonde zijn gezicht in het licht van een alledaagse dag laat het rusten in ons oog blader niet meer door de regels de lijnen zijn onevenwichtig ze bieden geen houvast zet me in de eikenhouten kast de eens vertoonde passie gevuld in rood en purper doen de nacht blaken in ’t zwart geen contouren spelen met…

De uren die ledig voor me staan te dralen, te blaken in de zon. Hoe ik in de verte staar, over een ernstig zinloze bezigheid te verhalen zoals het tellen van de tegels van het trottoir. Ik zie bomen die zijn gedreven door een doel, om te groeien naar de hemel, naar het licht, puur op hun eigen wijze, op luchtledig gevoel.…

En zo begint het feest van voor af aan: De egeltjes die weer van geestdrift blaken, de veldmuis komt ook uit haar hol vandaan en kauwen die heel opgewonden raken. Een ekster plundert nesten, onverdroten, terwijl een gaai pikt in vergane noten.…

't Vrolijk leven, 't vrije woord hebben altoos hen bekoord, die voor 't ware blaken. Dwazen zijn 't die anders zijn, Heisa, bij gezang en wijn, laat ons vreugde maken!…

waarom te grabbel gooien ooien oien moet ik mij dan plooien looien ooien oien moet ik mezelf weker maken aken ken dan kan mijn gemoedsrust van gezondheid blaken laken aken euh keulen euvel len gekeuvel de koning zit in slechte papieren euh zit onder de laken -s mijn hart klopt perdeklopt lopt opt enkel ondanks mezelf ezelf zelf ezel nummer ellef…

Gij laaft de dorst, gij blust het brandend blaken, gij kunt, o Lied, de droge borst en ‘t wee daarvan doen staken. o Lied! o Lied! het zwijgend nat dat leekt nu langs mijn kaken, gij kunt het, en uw kunst is dat, gij kunt het honing maken... o Lied! o Lied!…

Gedichtendag behangersdag gehaktdag Klotendag met holle belerende frasen Als niet meer kiezer begint mijn dazen Zin maken heeft geen redelijk beklag Het gaat in Nederland zo vreselijk goed Dat ik nu positief van welstand moet blaken Ik lees het nu en never niet op mijn banktegoed Gebrek aan smeermiddel doet mijn deuren kraken Gezondheidszorg…

Die schokk' de storm of blaak de Zuiderzon; Hij derft geen steun, geen zuivre lavingbron, Maar overleeft de val der zinkende Aarde. 1822…

Mijn dag begint al bij de buitendeur Ik ben een drammer, een dreiner en een ouwe zeur Ik hou van frisse lucht en blaak van energie en ondernemingslust doordat ik veel conditie heb en heel veel uren rust Ik ben een opgewekte jongen Voor dag en dauw wil ik op pad De vogels hebben nog niet eens gezongen Ik ruik de wereld van de grond en haat…

En ‘k juichte: ’O God, als aan de levenskim De morgen uwer heerlijkheid zal blaken, Wat glimlach zal dàt wezen bij ’t ontwaken.’…

Gij spreekt van de toekomst zo zeker en stout, Gij zit daar met wangen die blaken. Helaas! en wellicht is het hout al gezaagd, Waaruit men uw doodkist zal maken!...…

aardkloot diende hij als mandoer In Noland bij toeans, een eilandrijk dat eeuwen zuchtte onder onze dwingelandij (echt waar) maar dat nu niet meer is, behalve in zijn bol Sedertdien schoffelt hij de parken in dit loveroord, inmiddels hortulanus maar wel een hoogbejaarde Uiterlijk oogt hij een oude pensionado, maar blaken…

stormzicht, vlamflarden, fluwelen denkwee wat je handen niet kunnen vatten, dundoek over je ogen om je nog blinder te stemmen, woorden, die, uitgesproken, bruisend als natrium opgaan in het verlangen naar de heimwee die je nog nooit gevoeld hebt, naar de chromatiek van wensen bij de einder als begeerte je voeten verlamt, en er helle halo’s blaken…

Maar om ’t leven wel te smaken, Dient daar nog een hoger gloed In de vrome borst te blaken: Vaste, kalme stervensmoed! Wie geen moed heeft om te sterven, Zal de moed tot leven derven: Steeds gaapt de afgrond aan zijn voet. Om langs rozen mij te leiden, Om mijn leger zacht te spreiden, Als dit minnend hart moet scheiden Geef o God!…

De borelingen blaken in hun wieg. Hopsa, tralala, faldera… Laten we ons niet blind staren op valse maten want halve feiten laten volle gaten De graven verslepen hun spekvette penzen en bedelaars horen hun magen vragen.…

Welaan, het moog' wie 't lust vermaken, Voor mij zal nooit die wierook blaken: Voor mij geen stinkend dampgeblaas!…

Blaak en blus mij meer en meer; Dat ik, hijgend, keer op keer, Naar uw bijstand hake! En gelest en weer ontgloeid, Nauw’ van de ene gunst vermoeid, Weder de andre smake! Volg elkaar in snelle vaart, Maak me elkanders bijstand waard’, Dat ik kusse en klinke! Dat ik roeme op nap en boog! Bacchus! dat ik minnen moog’! Liefde!…

met de voeten van de wind alsof jij een nachtvlinder bent, je ademt tussen mistig dromen, huilende bomen treuren nu hun stil verdriet luister naar de stemmen de geesten van de regendraken landelijke helden, feest der herkenningen zielsverwanten, trouwe vrienden in een ander land, nabij de bergen strandt de wagen, zingen de zagen blaken…

Het mildste zonneschijntje Verleent het landschap kleur Noch geur, Als ‘t gulden Rijnsche wijntje, De roemer, dien ik beur; - Wie zou druilen, Wie zou pruilen, Die ‘t zag blaken, En mocht smaken? ‘k Roep tot morgen Vaarwel aan mijn zorgen, Als ik druiven-zonlicht speur!…

Langzaam zonk in rode pracht de eedle zonne en smolt in ’t glimmen en het blaken van de kimmen, smolt… en al met eens was ’t nacht, en al met eens was ’t nacht. Koninginne van de nacht in de onbewolkte hemel zwemt de mane in ’t blij gewemel van haar pinklende erewacht.…

Dan, waar ik sta, zie ‘k, om end om, Gods legerwachten waken; en, in dieneindloos wijde kom, al ‘s hemels diepten blaken. Hoe bang ben ik! ‘k En durf bijkans mijne ogen niet betrouwen, o Here, op uwe sterrenglans: hoe zal ik U aanschouwen?…

Het mildste zonneschijntje Verleent het landschap kleur Noch geur, Als 't gulden Rijnsche wijntje, Den roemer , dien ik beur;- Wie zou druilen, Wie zou pruilen, Die 't zag blaken, En mogt smaken? 'k Roep tot morgen Vaarwel aan mijn zorgen, Als ik druiven-zonlicht speur!…

Dan, waar ik sta, zie ‘k, om end om, Gods legerwachten waken; en, in dien eindloos wijden kom, al ‘s hemels diepten blaken. Hoe bang ben ik! ‘k En durf bijkans mijne ogen niet betrouwen, o Here, op uwe sterrenglans: hoe zal ik U aanschouwen? ------------------------------------------ uit: Tijdkrans (1893)…

Ga, waar de zon op 't water breekt En 't wondre vreugdevuur ontsteekt, Dat koel is in zijn blaken, Dat brandt, waar 't zich in 't water stort... Indien ge dan niet blijde wordt, Kan ik het u niet maken.…

Terwijl vele vrouwen vechten voor onafhankelijkheid Hip willen zijn, sterk en blaken van zelfvertrouwen Haak ik bewust af van deze trend Bewust wil ik mijn handen in de jouwe verstrengelen En mij laten dragen door jouw liefde Wil mij volledig binden aan jouw zijde In jouw schoot voel ik mij geborgen, wil je niet meer kwijt Die zachte stem,…

Nu heb ik de bane des hemels ontdekt, De bane der zoetste vermaken; Nu heeft ze de vlamme des levens gewekt, Die jeugdig en vreugdig zal blaken. De sluier der kindsheid van ziel en van zin Is thans in die vlamme verslonden. — O, zalige nachten van huwelijksmin, Wie kan uwe weelde verkonden?…

De handige moeder hangt om de wiegenhemel Van kransen en kronen een krinkelbont gewemel En wacht, dat het wichtje van zelve stil ontwake, En blijde bij de glans der bloemen blake. En schoner schikt zij steeds de geurige schat, Die vervenwisselend blinkt van blad tot blad: Daar opent het bloedje ongewekt zijne ogen - En zie!…

Dan, waar ik sta, zie ‘k, om end om, Gods legerwachten waken; en, in die eindloos wijde kom, al ‘s hemels diepten blaken. Hoe bang ben ik! ‘k En durf bijkans mijne oogen niet betrouwen, o Heere, op uwe sterrenglans: hoe zal ik U aanschouwen? (10/12/1890)…

En doe je niet branden, en blaken, en braên Al waar 't u op lust een lonkje te slaan? Anders en speelt het windetje niet, Op elzentakken, en leuterig riet, Als: lustigjes, lustigjes. Lustigjes gaat Het watertje waar 't tegen 't walletje slaat. Ziet d'openhartige bloemetjes staan, Die u tot alle blijgeestigheid raên.…

Ze hebben het op kaarten kunnen lezen, In symboliek van logo en van licht: Op deze Spelen wordt een stad gesticht, Nog even en dan is het Plan bewezen. Op twaalf augustus is het weer gedaan. Geduldig hoop ik dat het goed blijft gaan.…