Alle inzendingen over DANKBAARHEID

Een jubelende dankbaarheid, doet je hart van vreugde beven, voor hem die liefdevol… het leven heeft gegeven.…

Momenten van geluk, je laat ze vaak zo maar gaan. Je merkt ze niet eens meer op als ze pal naast je staan. Wij zijn met zoveel dingen bezig, want alles is van belang. Behalve dat kleine beetje leven, maar dat weten we allang. Wij zijn altijd aan het zoeken, kijken steeds weer om ons heen. Maar je hoeft je hand maar uit te steken en je bent niet…

Ik heb aan de bloemen geroken , de roos , de lelie; en de bromvlieg boven de kruisbloemen horen zoemen langs het pad de doornen en de distels Nu ik mijn jaren overzie doorstroom mijn hart een blijde melodie door Uwe hand geleid zover te zijn gekomen met de hoop dat er nog vele in het licht wandelende jaren zullen komen…

We vliegen niet we overstijgen beladen maar vastberaden met vleugels op de IC applaus bij het landen er volgt begrip en lege stranden we staan aan de grond dagenlang kunst en vliegwerk assisteren met schoolwerk grenzen overstijgen ze vliegend met bed en zuurstof met hart en ziel wat nooit opviel zij kennen de turbulentie de…

Zeven jaar blijdschap Zeven jaar genade Zeven jaar vriendschap, Zeven jaar geduld - Acht en twintig jaar Deel van ons, Mens, wat een geluk!…

Hier, waar het onwerkelijk stil is. Stilte, waarin een mens leert zwijgen. Waar stille geluiden helder klinken. Tonen die we zelden zuiver horen. Hier, in onze eigen achtertuin, dromen onverwachte dromen. Vandaag heerst hier de vrede. Nestelt zich een duivenpaar. Leeft de werkelijkheid van hoop.…

streven Geef mij vandaag en iedere dag een dag om niet te huilen geef dat ik dan hopen mag nooit ergens te hoeven schuilen Geef mij vandaag en iedere dag een dag om stil te zijn geef dan dat ik denken mag aan alle verdriet en pijn Geef mij vandaag en iedere dag een dag vol zonnigheid geef dat ik dan zingen mag een levenslied van dankbaarheid…

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

hoe kan ik je bedanken voor wat je hebt gedaan voor al die keren dat je naast me wilde staan hoe kan ik je bedanken voor de keren dat je kwam en voor een deel mijn zorgen op je eigen schouders nam hoe kan ik je bedanken voor de dingen die je zei ik zeg het maar met bloemen en een dikke kus van mij…

generatieklovend viel ik mijn ouders af normaal toch afstand evolueert evalueert wat eens was sinds zij samen een graf delen ben ik eindelijk mezelf ben ik dankbaar voor mijn bestaan…

Steen der wijsheid met de post gekregen van een meer dan goede vriendin in de hand gewogen bewogen gedragen de kracht gevoeld de energie gekregen om door te zetten naar lichaam en ziel en geest te luisteren dankbaarheid, liefde en warmte voor jou, die wist datgene ik nodig had een naam noemen hoeft niet ze leest met haar hart en ogen…

Nee, je weet het niet, en toch Je bent nu in mijn nabijheid, brutaal stal je mijn blik Je zette me aan het denken, ik moest of ik wilde of niet, vanwaar kom je? Ik heb de deur niet horen slaan Mijn knieën zijn slap, de uitstraling blijft koel, toch? Maar waarom lach je dan? Toen je eenmaal uit mijn gezichtsveld was ben ik gek geworden…

Dankbaar voor deze mooie parel des leven welke mij met zoveel liefde door hen is gegeven! En, iedere dag, hoop ik op eeuwigheid oneindigheid een klok, zonder tikkende tijd, God, ik wil ze echt -nooit!- kwijt. Kan ik hun die parel weer terug geven opdat we voor altijd.... ach...ik wens hun gewoon -het eeuwige leven-.…

Door ijver en vlijt altijd tot helpen bereid wie het ook aan jou vroeg je vond dat het was nooit genoeg Nu na een leven vol gave van dienst ben jij diegene die onze dankbaarheid verdient nooit liet je ons alleen staan daarom zal de pijn jou te verliezen nooit overgaan.…

en dan nu mijn lief, moet ik gaan in dit aardse staan de bloemen binnen tinten paars en wit een gouden hart noemt zeven slagen waar geen enkele toon in zit ze dragen nog het leed van kille winterdagen daar tel ik vijf- plus één, als kleine klokjes licht, ze zuchten niet ze zingen als ik blijf en spelen met het overzicht dat altijd…

Een hele periode terug lukte het me niet zo best Van lieve tante kreeg ik erg veel steun, ze verzond me deze tekst. Je afkomst kies je niet, je toekomst wel. Mijn ouders benaderden de perfectie; ik werd nooit rot verwend. Strenge scholen bezocht, basis werd gekend. Opgegroeid in een warm nest, dat haalt heden een krantenkop Papa en mama…

Dank aan de boom tussen mij en een sluipschutterskogel Ik weet niet hoe het kwam dat het gras een paar seconden eerder bewoog voordat de Vietcong zijn geluidloze geweer ophief. Er volgde altijd een stem die me vertelde welke voet ik het eerst moest neerzetten Bedankt voor het afweren van de kogel tegen de anarchie van de schemering. Toen…

Een lange minuut daalt grote dankbaarheid neer -- Hemelse streling.…

Hoe zou 'k niet dankbaar zijn voor deze winterdag al giert de wind en doet hij de ruiten trillen. Hoe zou 'k niet dankbaar zijn voor alle vriendschap en verbondenheid al zijn er ook conflicten, misverstanden... Hoe zou 'k niet dankbaar zijn al gaat de zon weer onder en is een dag voorbij.…

Ik staar naar de wolken en geniet intens. Problemen zie ik in de verte verdwijnen. Ik hoor het zachte suizen van de wind. Wind, op weg van hier naar nergens. De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog…

Uit liefdesnat geboren in pure reinheid, zuiver als een regendruppel net niet meer vasthoudend aan het blad, gleed jouw klein leventje uit mijn schoot. In perfectie van langzaam ontwakende schoonheid werd jouw prachtige creatie eindelijk aan mijn moederhart ontbloot. In die ene minuscule trilling ontglipte uit jouw zachte donzige lijfje…

Dankbaar kan alleen denkbaar zijn zonder die bochtige wegen in spagaten. Recht op het doel af lijkt beter te zijn om in denkbare dankbaarheid over te praten.…

Tranen van dankbaarheid Tranen die al jaren diep in me verscholen lagen. Mijn dankbare ziel brak onverwachts de wolken open met verse druppels over mijn wangen. Bloemen van dankbaarheid gaf ik aan mijn lieve moeder die met zachte stem en een mooie glimlach vol van vrede mij aankijkt.…

Hoe dankbaar is mijn kleine hond Voor beentjes en wat brood! Hij kwispelstaart, hij loopt in ’t rond, En springt op mijnen schoot. Míj geeft men vlees en brood en wijn, En dikwijls lekkernij: Maar kan een beest zo dankbaar zijn, Wat wacht men niet van mij!…

Op je raam, op je kozijn Tevreden zijn DANKBAARHEID Dat is wat je voelt Voelt als de grond niet meer dorst De bloemen hun kleur en vorm kunnen behouden Dankbaar zijn…

Ik ben dankbaar voor dit leven Al het goede op mijn pad Alle lessen mij gegeven Hoeveel wijsheid daarin zat Laat mijn leven steeds vervuld zijn Van de kracht van dankbaarheid Laat haar energie vrij stromen Op mijn zielenreis door tijd…

Je liet mij als een vogel op een hand zweven Ik gaf mij over kreeg vertrouwen in mijzelf en in het leven. Dit zei je, met een blik of een gebaar: je bent goed zoals je bent en veilig was ik voor elk gevaar. Het leven had zijn loop soms als een woeste stroom Toen het donker werd bood jij verlichting in mijn verloren droom. Een plek…

In mij leeft een waardevol en stil respect voor jou. In mij leeft een groots waarderen voor jouw persoon, jouw doen en laten. Jouw stil afwegen, wat wel en niet te doen. Jij leeft voor me. Nu weet ik, na zoveel jaren dat het heel goed was, dit eens aan je kenbaar te maken. Dat heb ik gedaan. Godzijdank. Er ligt een hele mooie weg achter…

door me plotseling te realiseren dat we hoogstwaarschijnlijk de ergste corona perikelen overwonnen hebben vervult dankbaarheid mijn hart met de zon hoog aan de hemel lik ik genotvol de slagroom van mijn ijsje vanuit een nieuw verworven stukje vrijheid vervult dankbaarheid mijn hart…

Voor J. In het diepste duister Van wat ooit mijn Donkerste nacht was Heeft de vroege morgen Lichtjes aangedaan En ben ik teruggebracht Bij haar die ik liefheb En bewonder - en leef ik Samen met haar in het Licht van de verwondering…