6552 resultaten.
Uyemo Park, Tokio
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.624 De vogels zwijgen om een oude wachter,
Alleen de krekels sjirpen snel en schel.
Het groene en rode loof wordt even vaal.
Een flakkerlicht ontwaakt in bronzen lampen.
De avond komt gedempt, gehuld in dampen
Nader, als een sluipmoordnaar in een zaal.…
Dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 Als de krekels sjirpen blijf ik hele nachten buiten.
In de grijze herfst duw ik patronen in het geweer.
Eenmaal was er een vrouw.
Ze kon er niet tegen. Ik zag haar niet eens vertrekken.…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.280 Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.…
mystieke observatie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 142 wat een sterrenhemel uitricht
met de mooiste mysterieuze plekjes
veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes
maar die mooie mysterieuze plekjes
hebben goed verscholen trekjes
en die liegen zo vaak in het licht!…
't zomert
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 39 ze liepen naakt in de weide
van de geurige kruiden
met de zon van de zomer
op het gras als tapijt.
’t zag vannacht twee mensen dromen
dromen, en jij was er bij.
je wou naakt in de weide lopen
van de geurige kruiden
en in de rivier duiken,
die met de zilveren vissen.…
DE BELCRUM
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 Tussen de spoorweg en Breda's nijverheid
leeft een bedaagde buurt, ingetogen.
Hier mag statige ouderdom betogen
hoe jonge kracht fijnzinnig in hem strijdt.
De nieuwe woning en het huis op leeftijd
beschikken over het wondervermogen
samen aangenaam wereldwijs te ogen,
dankzij hun donk're kleur, die tòch verblijdt.
Het diepe steenbruin aan…
HET KOELTJE
poëzie
2.0 met 6 stemmen 935 In de lentemorgenzwoelte
Streelt me een labberende koelte,
Luwend, stuwend, loddrend stoeiend,
Zachtkens âmend, floddrend vloeiend,
Kussend voorhoofd mij en konen,
Schuddend tengere anemonen,
Die in duizendtallen beven,
Waar zij langs de grond komt zweven,
Voertuig voor der bijen wieken,
Die met haar de honing rieken.
Op haar golving zweeft…
BLOEMEN
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 In het modderbos
wiegelt zuiver witroze
van anemoontjes
De jonge goudsbloem
groeit klem tussen stoeptegels,
deint vrij in de wind.
Witte krokussen
wiegen losjes bovenop
de stugge molshoop.
Hoge lavendel
geurt fijntjes in de klanken
van het hommelkoor.
Bloemen, zuiver wit;
hier beleven kevertjes
hun reine liefde.
Hoort: "Witte…
Geurige wijn
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 280 Niet op te diepen
Wraak, zonder twijfel terecht, zou
Lijken als geurige wijn, warm en
Stimulerend bij de eerste slok
Na enkele flinke teugen echter, zou
Blijken dat de afdronk een naar corrosie
Smakende, metaalachtige zou zijn*
Tot voor kort heb ik gedacht: 'imperium
in imperio', 'ik ga voor eigen rechter spelen', maar
Laat het…
Geurige stemmen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 498 ik heb de
meeste bloemen
zien groeien ook onder
een minder gunstig getij
in slechte seizoenen
vertraagde het leven
konden zij amper
vruchten en zaden geven
de nazomer
brak alle records
de kleuren bestreken
hemel als nooit te voor
ik mocht vandaag jullie
bloeien aanschouwen
heb de geurige stemmen
van vele harten gehoord
dank…
HET GEURIGE VELD
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.057 Toen vroeg de vorst alleen, dat na zijn einde
een geurig veld zijn lijk ontvangen mocht.
Hij stierf en door zijn enkele getrouwen
werd aan de uitgesproken wens voldaan.
Nu brengen op zijn graf bedroefde vrouwen
haar wierook en haar wilde bloemen aan.…
Geurige sappen.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 Rode en gele bladeren gieren wild doorheen kleffe plassen
Naakte hoge takken grillig spookachtig schril ook schor
Zwarte droeve onheilspellende wolken kruipen tergend traag
Universum ondergedompeld in kille duistere winterslaap.
Verse zo pure sappen borrelen op in stijgend cadans
Cellen worden verbeterd ook vernieuwd; belofte op sprankelende…
marseille , la bouillabaisse
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 247 blanca"
terwijl krijsende meeuwen
boven de vismarkt zweven
en overal het blauwe klotsen
schuimend als de welbekende lavendelkleur
van haar zeep, glad en geurig…
even iets lekkers
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 163 petroleumstel
mijn stoofpeertjes en masse
in één grote pan
watertanden lekken vrij
rond geurige verleiding…
Jouw aanwezigheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 308 Zonder jou
rolt die traan
met in gedachte
een geurig boeket
die ik deel
van kleurrijke fresia’s
die mij steunt
tot levend verzet.…
Andere kant (tanka)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 217 geurig en kleurig
sterfelijkheid en weemoed
herfst in vier clichés
ik ruik zoete stoofpeertjes
en geniet straks van hachee…
HERFSTWENKEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 28 Het Donkere Bomen bos heeft een festijn
van geurige zwammen, aaneengeregen
tot kringen met tovermacht; allerwegen
scheppen boleten vaag vragend bewustzijn.
In de grotten van de Zwarte Bergen
heerst het Schimmelrijk zonder tijd, maar elk uur
zal hier geheime wetenschap bergen.…
Natura
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 550 Een chique tandarts uit Rosmalen
Wilde haar kies eruit gaan halen
Ze lag daar wulps en geurig
Hij zei: "Ik ben kieskeurig
Maar u mag in natura betalen"…
Bloesems voor een verloren verliefdheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 398 Ik bracht je takken van de jasmijn
geurig geschenk van een nieuwe zomer
maar mijn hart bloedde
om een verliefdheid
vergaan door de tijd
waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…
Bloesems voor een verloren verliefdheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Ik bracht je takken van de jasmijn
geurig geschenk van een nieuwe zomer
maar mijn hart bloedde
om een verliefdheid
vergaan door de tijd
waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…
Sneeuw met Pasen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 382 Het is een leugenaar, gladjes
sprekend met koude, temerige stem,
dat het warme licht en de geurige bloem
zijn ongewis, dat de nieuwe lente nog verre is.
Of Pasen niet is het feest van het Leven
dat zich vernieuwt en immer al
is bewezen: het Leven overwint
ook de donkere, koude winterdag.…
Luieren
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.083 Ik luier feestlijk, mijn lichte gedachten
Bewegen zich om fris en geurig fruit
En bloemen, en ik luister of 'k het zachte
donkere lokken hoor der diepe fluit.
Alle avonds fluit bij dat klein huisje ginder
Een jongen de vermoeide wereld stil.…
Appelthee
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.690 Geurige appelthee,
een snorrende
Belgische poes
aan haar voeten,
het zonnetje erbij:
genot voor twee!
Poes, je bent een snoes
Je maakt haar blij
Wat zou ze
zonder jou moeten.…
de donkere kamer
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.720 met woorden als gif
borrelend vanuit zijn keel
tracht hij haar te straffen
zij slikt alles grif
hij krijgt straks zijn deel
als zij hem af zal blaffen
de dolk in haar rug
het zwaard boven zijn hoofd
hun liefde raakt de grens
de klok telt langzaam terug
de kaars reeds uitgedoofd
een uitgebluste wens
wat was er toch gebeurd?
wat waren…
angst
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 536 donker
smaakt een beetje koud
- fris –
maar aangenaam
donker
smaakt een beetje wanhoop
- pijn –
maar vol gevoel
donker
is alleen een gedachte…
donkere diepte
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 427 In het water gooi ik een steen,
Die net als mijn trieste gedachten
naar de donkere diepte verdween…
Donker
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 724 zijn de uren
eer jij zijn droom
teder optilt en elk
pareltje wederom
openvouwt
de sluiting valt
haast intiem langs
haar ranke hals
en het laatste
stukje goud
zacht twinkelend
bij het beroeren
van de naakte
huid geeft een
lichte huivering…
verdriet
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.450 Duisternis zit in een hoek
te wachten
grijpt zijn kans
en slaat genadeloos toe.
Het duurt een poos
voor je wat gewend bent
aan het duister
en je ogen
weer wat
om je heen kunnen zien.…
na de dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 229 wanneer het donker
zich knus naast mij vlijt
voel ik me licht
zweef hoog in de lucht
zing gedichten voor mijn prins
breek uit de gouden kooi
kom terecht in donderwolken
grijparmen van de zee
laat me door storm omarmen
doorbreek de tijd
bevrijd de woorden nooit gebruikt
voor mijn vermiste doden
en als het licht
de beelden uit…
donker
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 708 het is
als een schreeuw
het nooit ontwaken
ik ben verdwaald
dichte huizen drijven
achter luiken groeit het water
en jij in de verte
doet ons zwijgen
ons geloven
dat wij voor altijd
overwoekerd door de zee…