inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.941):

na de dag

wanneer het donker
zich knus naast mij vlijt
voel ik me licht

zweef hoog in de lucht
zing gedichten voor mijn prins
breek uit de gouden kooi

kom terecht in donderwolken
grijparmen van de zee
laat me door storm omarmen

doorbreek de tijd
bevrijd de woorden nooit gebruikt
voor mijn vermiste doden

en als het licht
de beelden uit mijn bed jaagt
zoek ik verward de warmte van de nacht

Schrijver: rietvr, 17 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 229

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)