Alle inzendingen over Dankbaar

Verjaren is om ‘'t leven danken dat toch maar steeds gegeven is. Verjaren is naar morgen kijken in hoop, vertrouwen en met moed. Verjaren is het blije weten dat onze God ons steeds behoedt.…

dankbaar ben ik dat ik jou heb bemind. In mijn hart zal jouw liefde en koppie altijd aanwezig zijn, maar helaas doet jouw afwezigheid zo'n pijn.…

Liefde, die op deze manier beleefd kan worden werkt heel helend voor een somb're ziel daar kan ik vol dankbaarheid aan denken dat was 't wat mij zo goed beviel. Liefde, die je op deze manier kunt beleven, zonder vlinders in je buik maakt dat je jezelf weer terug kunt vinden zonder verstrikt te zijn in een 'levensfuik'.…

Wanneer de moeder van het licht weer licht, En voor haar goud de zwarte mist doet wijken, Dan laat ze er stralen langs de bloemen strijken, En dankbaar doet elk bloemeke zijn plicht. Zodra de bloem de lieve zon ziet prijken, Dan wolkt ze wierook op in wolken dicht, En geurenmoeder wordt het moederlicht...…

Doorheen de schoonheid van taal en een bedeesde stilte ving ik het antwoord op, doch jouw naam verdwaalde toen onze blikken elkaar geblinddoekt raakten en ik weer wegdook in blozende witte wolkjes Diep in mijn hart en in het midden van mijn hoofd kwam jij met geen ander overeen, gerstenat en waaiende woorden vulden mijn dankbare hart…

Daar krauw'len uit de schurft luizen en maaien: Ze zien verbleken de onschaadlijke dweil, En machtloos-verre tanden groenig laaien: Lovend hun luizengod in luizenstijl, Gaan dankbaar ze naar bed, en vroom en geil Kruipen ze zwetend op elkaar en n.....…

, En bukte in krakend riet, en kuste stom De heilige aard', geefster van 't voedend zaad: In storm van omgewoelde herinn'ring smijt Mij de ene smart naar de and're golftop toe; Dan is 't, als ruik ik hars, en veilig glijd Ik naar mijn verst verleden, oud en moe; En 't is me, of ik u kus, mijn heideland, En zacht u aai met vroom-dankbare…

Hier zal ik jullie altijd en eeuwig dankbaar voor zijn. Het stelt weinig voor wat ik schrijf maar ik doe het met plezier. Opschrijven verlicht soms mijn pijn, en soms ook de uwe hier. Veel gedichten worden afgewezen niet alles komt erdoor. Dat vind ik allemaal prima daar is een redactie voor.…

wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize wast, over de voeten van de Dood, de derde Gast,- -Lieve, o Troost mijner ogen, en gij mijn Liefde, o Leie, dan zal mijn hart voor 't laatst zich in uw zijn vermeien, en zal ik, groetend, dankbaar…

wat gaande is: moord & doodslag en muziek op de valreep nog een prijs voor het gehele oeuvre (feestelijk voltooide tijd) waarna er tussen 18.00 en 19.00 uur gelegenheid zal zijn om nostalgies terug te kijken Dan gooien wij het graf dicht en richten op een zerk met namen voor onze uitgebluste dichters die wij tot in lange dagen een dankbaar…

Kijken, voelen, glimlachen en groeten, dankbaarheid uitzeggen, relativeren. Excuseren en dieper ademen. Van muziek genieten en zelf een vrolijk wijsje zingen of fluiten (als je dat kan; anders maar luisteren naar de vogels die nu al te horen zijn). En even het kind in jezelf weer ruimte scheppen en durven vertrouwen.…

woede door intimidaties voor de maten veel te klein steeds voortdurend toegemeten kan een mens niet dankbaar zijn Wees maar waakzaam waar de woede zich slechts ingraaft, zich niet uit, want het breekt wel door de aardkorst waarna het pure furie spuit.…

Zo ruist de zee het land een lied, zo wil ik met een wit gezicht van hartstocht voor u eeuwig klinken van mijne dankbaarheid.…

Temidden van het prachtige puur, het zachtglooiende avondrood, temidden van het herfstlandschap, dorpjes en wonderlijke taferelen, neem ik afscheid van de natuur en kijk even stil en dankbaar om. Ik wil zo graag bij jullie behoren als mijn dag ontwaakt, het leek alsof ik niet verder mocht komen, mijn gezichtsveld duidelijkheid kreeg.…

Wordt met blijdschap en dankbaarheid alles vanzelfsprekend, wordt met gewoonte de dingen die normaal zijn, als geloofwaardig afgedaan, waarom, vertel me dan waarom we elkaar nog steeds en vaker dan ooit elkaar naar het leven staan?…

gelukzaligheid der laatste jaren, de herinneringen aan momenten die enkel van ons beiden waren al beloofde je mij, de sprankelende zon zou doven, geborgen in het diepe donker, leven eigen leugens met empathie al zou jouw verstand mij in gedachten willen laten gaan, mijn koesterende liefde zo onverstoorbaar, zou trouw en eeuwig dankbaar…

We kennen niet, we zoeken naar de dingen die teken zijn, symbool in ’t kort bestaan en durven zelfs heel even helder zingen voorbij de dwaasheid en der dagen waan, met tederheid elkander trouw omringen, in dankbaarheid en hoop weer verder gaan. Aan alle lezeressen en lezers een gelukkig en hoopvol Nieuw Jaar…

En aangeraakt mogen worden bij de wakende geboorte van elke eerste droom van leven en bij de slapende stilte van de dood die in de schaduw van het wetende maanlicht een laatste reis is geworden naar de troostende eeuwigheid die dankbaar en verlossend blijft wachten.…

Eerst Willem H. in de College Tour Dan Big Frank in De Week van Filémon Steeds makers die wel vonden dat het kon Wat dankbaar diende als discussievoer Veel meer is het uiteindelijk niet waard Maar toch lijkt deze trend nog niet verjaard ------------------------------------------------ (nieuwsfeit) Kort na het veelbesproken optreden…

Maar, dankbaar om het schoon, dat is gebleven, Zie ik der jaren staêge wisselingen, 't Najaar in goud, de Lente in bloesem staan, Niet wetend, of ik lééfde of eerst gíng leven, En of de storm'ge dagen, die vergingen Wel schoner waren, dan dit nieuw bestaan.…

Vroeg in d' ochtend wringt de roze zich uit de enge zwachtels los, Eenzaam, wijl nog alles sluimert, tooit zij zich met purpren dos; En zij zendt haar eerste geuren, met haar Schepper nog alleen, Op de wiek der morgenkoelte dankbaar naar de hemel heen.…

De winter voelde nog nooit zo warm met jou dierbaar aan mijn zijde, ik ben jou nederig dankbaar, aan liefde in alle jaargetijde.…

Merelklanken helle vreugdetonen vieren dankbaar mooie avond in Mei, in mijn hart komt warme herinnering vrij vijf jonge meisjes dorpje in de deemstering veertien zijn we vrolijk zanglustig wandelen stevig gearmd Mariakapelletjes tegemoet crêpepapieren bloemen sieren het beeldje gekneusde rozenbloemblaadjes uit onze tuinen geuren vanaf…

Nu ben ik word ik oud en besef hoe dankbaar ik ben de mooiste voetbaljaren te hebben meegemaakt van Johan Cruijff altijd een heer. Tv en het grote geld bestond toen nog niet, wel de bal. Ik woonde vlak aan het stadion de Meer. Spijbelde op school en haalde de ballen van Johan en Piet Keizer die werden over geschoten met een flinke peer.…

Op verzoek van mezelf En niet van een ander Sta ik open voor suggesties Die mits goed uitgewerkt Er voor kunnen zorgen Dat ik positief verander Elk goed idee Iedere waardevolle tip Die hiertoe bij kan dragen Wordt dankbaar geaccepteerd En gehonoreerd Zonder gemor of verdere vragen Ik voel mij niet te oud Of te groot Om bij te leren…

Daar krauw'len uit de schurft luizen en maaien: Ze zien verbleken de onschaadlijke dweil, En machtloos-verre tanden groenig laaien: Lovend hun luizengod in luizenstijl Gaan dankbaar ze naar bed, en vroom en geil Kruipen ze zwetend op elkaar en n.....…

draagt mijn gelaat een warme lach omdat het toch weer mag weet dat ik niet terug kan naar mijn jeugd (enkel in herinneringen, gelukkig wel) ik draag de tijd gewoon met enige weemoed en ben ook dankbaar omdat het was zoals het was en is zoals het is……

me depressief denk aan het ergste voor mijn lief Je kàn niets doen er wordt voor je beslist je hebt te accepteren heus het is geen list Of je nu gezond bent of niet iedere minuut kan het oordeel worden geveld denk niet, het zal mij niet gebeuren voor je het weet ben je uitgeteld Het tikken gaat gewoon door je hebt nog weer even dankbaar…

Beladen tranen, woorden van dankbaarheid. Een komen en gaan in een onverdroten strijd tegen de wil die niet kan worden verwoord. Een enkele zin slechts mondjesmaat. Laat, vroeg, de tijd is ongrijpbaar en de daad die zo lijkt geprezen doet velen in wezen vrezen.…

Dankbaar ben ik en zeer trots erop, dat ik een Nederduitse opa ben, die zich Nederopisch noemt, en tot zijn groot genoegen, Nederopa roemen kan.…