Alle inzendingen over De pijn blijft

vannacht huilde de wind grote dikke tranen ik keek van achter het raam en zag de ruiten nat de bomen en hun takken bewogen heen en weer alleen de maan stond stil en ik gevangen door dit moment jij sliep door alles heen de man mij zo bekend ik zag jouw lijf bewegen je ademhaling op en neer ik voelde al mijn liefde voor…

een jonge olifant uit een zwart land werd afgemaakt op een wit strand zijn gezicht werd levend gehalveerd door laffe geldwolven zonder eer en dit allemaal voor een ivoren tand!…

Een pil genomen tegen de migraine moeder schenkt onvolprezen koffie in met één oog gebladerd door de ochtendkrant met zijn koppen scherp venijn: bomaanslagen, godsdienstoorlogen aardverschuivingen, bevingen continenten drijven schokkend op het gloeiend magma rond Tussen de oren bonkt en bonkt wordt als graan de tijd vermalen het zwarte…

je wordt gekoesterd door de aandacht van gelopen races warmte delend met herinnering betrouwbaarheid en nostalgie van vroeger helaas er zit nu geen beweging in geen spanning en de pijn van leven op het scherpst soms was het fijn dalen diep de toppen waren onbegrensd zo’n leven wordt door jou niet meer gewenst jij wilt de…

ik dacht je harder dan een steen je bent er geen je hart klopt kunstig woorden bij elkaar emoties in een loos gebaar je frutselt met gevoel knijpt teksten fijn die ooit in pijn geboren zijn de afstand is te groot om mensen van dichtbij te zien slechts koelheid geef je bloot je denken is meer zwart dan wit nuances maak je dood…

ik ken ze de verhalen van Hans Joep en van Öczan over het haantje 't konijn en het lammetje uiteindelijk werden ze allemaal het haasje…

omdat jij dikwijls op je rechterzij slaapt streel ik jouw linker borst meer dan je rechter hoewel dit zeer tegen mijn gevoel in gaat daar ik liever geen stiefkinderen maak…

de helling op waar warmte breekt in vergezichten de zon in rimpels bron langs rotsen stroomt licht snijdt glas de pas af in doorzichtig existeren de glazen schijn gevat in filigrein van pijn sculpturen klinken kristallijnen tonen barsten als hun spiegelbeeld verstart in tijd mijn hart bloeit steen in dierbare herinnering…

Als jij je laatste pijn moedig hebt verbeten 't verkrampt gelaat weer glad wordt en sereen en ik die met de moed der wanhoop heb gebeden een lege kamer verlaat in snikken en geween.…

en kakelen als de kippen die het moeten bezuren en nauwelijks nog eieren kunnen leggen staat daarom even stil bij de zachte wind die overal om ons heen is en geurt naar lelies en gras bedekt met dauw zegt het kind met een diadeem van bloemen in het haar dat de heerszucht wil doorbreken en knipt het koord door dat is verbonden met de pijn…

Het was zo’n eenzaam donkere nacht waarin sterren weigerden te schijnen Zo’n nacht, waarbij het noodlot lacht en waarin je ’t liefste zou verdwijnen Het was zo’n verlaten donkere nacht waarin mijn ogen urenlang schreiden Zo’n nacht waarop je ultieme kracht samen met jou de dood in wil glijden Het was zo’n naargeestig kille nacht waarin…

Pijn is de verlatingsvorm van zijn van er niet meer willen zijn vooral geen pijnstillers of levensverlengende handelingen gedoe, gebed of geprevel Het is geweest het is mooi geweest het is goed geweest en ook heel veel niet goed slecht, onwaardig, onaardig gediscrimineerd, gediscomineerd, geisoleerd En dat laatste sterkt me in het gaan, in het vertrekken…

De werkelijkheid moet vast veel platter zijn dan het verlangen naar die zoete pijn die slechts bestaat uit ’t bange turbulente hunkeren naar een gebaar van voelbaar samenzijn zo dicht en weerloos dat het striemen slaat hongerig en gulzig kletsend haar lillend vlees behoort hem toe die haar begeert-hij is het beest dat zij verweert en aanroept…

Aan pijn berust, zie ik geen licht, noch zon of regenboog. Bleke dagen dalen in mijn ziel. Een mooie droom die me bedroog. Nu, wil ik van 't leven scheiden, vertrekken uit dit droevig oord. Geen liefde, vriendschap kan me nog verleiden. 'k Heb teveel geleden, en geloofd.…

steeds leg ik kleine woordjes neer die als kiezels en brood mij het pad doen terugzien vanwaar ik kwam, er waren geen woorden, mijn God hoe leefde ik in mijn huid zonder kleur en betekenis namen zijn niet om te noemen, maar ' k draag ze in de vlamboog van mijn ogen, het verblindt het heilig bestaan om de heuse waarheid te ontkrachten en…

Door pijn Zonder interpretaties Te ervaren Schep je ruimte Om de gebeurtenissen Die de pijn veroorzaken In het juiste Licht te zien…

Dood, net als in mijn droom Je bent dood en dat is wat ik voel De geest die was er ook Nu, hier bij mij De geest praat ook, tegen mij Hij is er en hij is er niet Dat is wat de dood tegen mij zei Ook zei de dood; De geest gaat weg Slapen, in rust, zonder jou erbij Toen plots vaagde hij weg Inderdaad, zonder mij…

Ik heb verdriet, Ik heb spijt, Ik heb pijn. Ook al vergeef je het me niet, Ik heb spijt, Er is een steek in mijn hart.…

toch weer wel Want hoe gek het ook klinkt Ik hou er van Van die pijn, die snijdende pijn De warmte die het mijn lichaam geeft De tranen die het mij laat huilen Een onderdeel zo lang ik leef Ik voel mij één met deze pijn Terwijl ik het ook niet voelen wil Maar als het er dan eenmaal is Heb ik het zo gemist…

knabbelt aan haar leden zij wil het niet maar de tranen vloeien zij snikt voelt zich vertwijfelt alleen met haar verdriet de bui waait over en pijn verdwijnt rustig haalt zij adem…

achter vriendelijk ogende voordeuren, verbergt zich soms pijnlijke waarheid in de stilte van gesloten kamers klinkt fluisteren de gebrokenheid gezichten glimlachen voor de wereld ogen vertellen een ander verhaal de schaduw van huiselijk geweld werp donkere gloed over jong leven in elke kamer een verhaal van angst muren getuigen de onderdrukking…

Leren Mezelf Met respect Laten behandelen Te veel Toegelaten Mezelf pijn Laten doen Voor de Lieve vrede Mezelf Opzij gezet Niet meer Toelaten Dat de ander Me respectloos Behandeld Mijn grens Aangeven Nu nog Leren De angst Los te laten En verbindingen Toe te laten Er te Zijn En leren Vertrouwen Dat…

alinea’s zij de inhoud bepaalden van stukjes leven die ik nogmaals wilde lezen uit de laatste jaren van mijn jeugd waarin normen en waarden deugd gingen geven vol verbazing las ik hoe de tekst een eigen leven was gaan leiden in de praktijk hoe woord en daad uit elkaar waren gegroeid en hemelsbreed verschilden dus zonder pijnen…

Puin, puin, puin pijn, pijn, pijn!…

Misschien is hij niet echt Die pijn Leugens in de vorm van pijn Pijn houd ik uit maar leugens niet Waarom?…

sint is gezwart piet is gewit hun beide gebitten blijven helder en wit soms grijpt sint terug op piets' bestraffende roe maar zingende kinderen wordt hij nooit moe sint wil zijn pieten een spiegel voorhouden hij niest eerst drie keer, want wat is hij verkouden de pieten kijken in spiegelend glas en zien daar zichzelf, zoals dat steeds was…

Dacht dat met die klap echt de deur dicht zou zijn maar zie nu dat je jas er nog tussen zit ik vind me kleinzerig, maar die tocht doet me pijn, maakt dat ik vecht, hoop, verlang en bid Dus wees nu maar eerlijk en hard, zet een stap en nog een en meer uit mijn leven Negeer me als ik je zeg da’k niet snap waarom je niet blijft, desnoods even,…

U blijft altijd bestaan.…

De pijn die mij verscheurde, verscheurt mij nog steeds. Het schuldgevoel over alles verscheurt mij nog het meest. Vergeef mij dat ik je niet gezien heb, ik kon dat toen niet aan. Mijn mooie kleine meisje, ik moest je laten gaan. Maar nooit laat ik je los, je blijft een deel van mij. Ik moet het accepteren, Je bent niet meer bij mij.…

Wat blijft is de herinnering De toekomst is weer daar de woede is vergeten Je hart opent zich voor haar...…