Alle inzendingen over De steven wenden

de tijd bleef even haperen voor de alledaagse vitrine met de aanblik op dreigend somber en aan de overzijde een helder licht uitnodigend geestdriftig naar een speelse uitstalling versierd met een dynamisch leven waarop hij zichzelf over een andere steven wende en werd meegesleurd door een ontroering van bloeiend geluk verlangend vluchtte…

In m’n dynamisch leven zijn veel dingen gebeurd, gevoelens verontreinigd, levensvreugd besmeurd; ik moet m’n geest nieuw leven inblazen, voor de buikvlinder sterft en ik mij nooit meer kan verbazen.…

, toen wendde hij zijn steven naar het noorden. “Zelfs professoren zijn er oliedom. Mij wacht een taak daar, nooit kom ik weerom”.…

zag je gezicht in de gepoetste roodkoperen olielamp je ogen van groot naar klein in de zwaai van de kajuit je lach deinde op de golven buitengaats voor de wind het zeegat uit maar op de valreep wendde je het steven jij zocht de ruimte niet het avontuurlijke van alles op te geven voor jou geen schippersvrouwverdriet…

ik zie jouw naam, in zwier geschreven, met plezier, gedreven lig jij hier gebeiteld jij zint op faam, ziet dat graag ingewreven, maar ik wend mijn steven, ik laat jouw indruk achter ik neem mijzelf in voordat jij dat doet jij bent mij te min ik laat je zelfs geen groet.…

Ik vertrek zonder een kus geen hand slechts tot ziens als afscheidsgroet Maar rust dan even later mijn oog op Neer’lands kust ben ik me van de kolkende zee in mijn ziel bewust golft de branding woest haar slagen ritmisch door het hart waarin de pijn verstart als ik … mijn landje zie vervagen en toch … wend ik de steven vertrek…

Wend De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen. Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag. Want Op de kaaien liggen rood, de taaie haken van de dood. ---------------------------- uit: 'Avond val', 1993.…

dan weer vast in het zand Maar Steven staat op want de nacht is voorbij En hij neemt zijn pen weer ter hand Steven Steven, schrijf zoals je bent Steven Steven, eens komt jouw moment…

hun borst gevlijd leveren franjes avondrood zich zachtvrijend uit aan hun kokkelende waterpartijen uit de gespannen nachtboog langs de schemergordel tuit dorstig langend scharlaken zonnegloor haar schone lippen landinwaarts waar boven duin een saffranen maan als luchtbaken gezet in klatergoud vol triomf verrijst kranst en waant zich in de wende…

een laatste vuurpijl vonkenregen spat uiteen inktzwart fluweel omfloerst het oude jaar dat daag'lijks lied en luim alsmede beleden zeer vergruisd tot stof en mijmering vergaarde een gouden ster geheime gelofte in een flits naar de maan kust in haar stervensuur beland uitgeblust en moegestreden zwarte aarde die gewillig gelijk een geduldig…

Onder de branding brekende kruikjes wenden zeeziek de steven. Tussen haar hand, klampend aan de helm geheven en het in haar voetlijn rimpelende zand licht zijn diepzee op. Haar kleed verschikkend neemt hij haar in golven en zijn dalen is dat van een zeekat tot inktpaars verschrikkend.…

Onder de branding brekende kruikjes wenden zeeziek de steven. Tussen haar hand klampend aan de helm geheven en het in haar voetlijn rimpelende zand licht zijn diepzee op. Haar kleed verschikkend neemt hij haar in golven en zijn dalen is dat van een zeekat tot inktpaars verschrikkend.…

ik zie de lucht het land en strand veranderen van perspectief wat koud en stormachtig was wordt langzaam zacht lief en open in een samen kijken het ondergaan is aangenaam voel vleugels van vogels in de lucht de vrijheid van hun vlucht zie schaduwen lichter worden in de zon de wende zet nu alles om…

Ik weet dat je liever niet ziet dat ik huil toch laat ik mij af en toe liever varen dan da`k mijn steven de storm in wend…

Och, Steven had zonder 't te weten bij 't picknicken muggen gegeten. Hij was buiten zinnen, toen deze hem binnen z'n lichaam nog hadden gebeten. Met jeuk in z'n maagstreek heeft Steven zich naar een geneesheer begeven, die - wat 'm verblijdde - om jeuk te bestrijden een krabcocktail voor heeft geschreven.…

de rode draad ontrolt zich als een vaargeul het roer zoekt mijn eigen koers de steven kiest richting…

te wenden om boeg en tuig te behagen zodat de spiegel zich herkent wanneer de schittering van het felle licht me met verve troostend zal omarmen…

een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond, jij en ik. Stoffige landkaarten opengevouwen op tafel, waar we vol plezier zijderoutes aan elkaar knoopten, onontgonnen kleuren die we op gingen snuiven, in landen die wij nog nimmer hadden mogen betreden condities moesten op peil worden gebracht, uitgedaagd, aangescherpt,…

Als alles buiten donker is, mijn vrienden mij niet verstaan, dan wend ik mij van hen tot U, vind liefde in uw ogen. Als alles binnen donker is, en ik mijn ziel veracht, dan wend ik mij van mij tot U, vind liefde in uw ogen. Als uw gelaat zo donker is, uw toorn mij bedreigt, dan wend ik mij van U tot U, vind liefde in uw ogen.…

het zijn kwadraten uit egard onderwees je, je leeft mij uit in voorbijstreven zo voeren enkele kunstenaars over eindeloze golven ongebonden aan tijd voorste steven je telt landelijk zicht uit…

Hij heette Steven Demetre Georgiou en toen Cat Stevens, want hij werd een zanger. Maar in Amerika wordt men steeds banger en daarom laat men Yusuf daar niet toe. Met naamsveranderingen is niks mis, maar zou hij nu nog weten wie hij is?…

Nog op dezelfde dag heb ik gebeld, En hem bij de Steve Jobs-school aangemeld.…

Trots van een zeevarende natie die ooit bestond Nu gekluisterd in een Rotterdamse havenmond Haar slanke steven met kettingen geborgen Wacht zij angstvallig op de slopers, de dag van morgen Waar zijn ze, met wie zij de wereldzee mocht bevaren Zeebonken die haar veilig loodsten over de baren Stormen trotseren met ongekende windkracht De spiegelgladde…

Steve Jobs heeft er niet veel van opgestoken; De nieuwjaarstweet van onze koningin ‘Eenieder voor z’n iGen’ – met die zin Is nu de nieuwe iPad doorgebroken Het iSonnet op digitaal papier Je leest het heel gedichtendag lang hier…

Verandering kost tijd, en kunnen onszelf uitroeien door te laat ‘t steven van ons streven te wenden, met rampzalige gevolgen, zoals opvarenden van de Titanic ondervonden; soms wordt een ‘schip’ niet gekeerd maar gaat ten onder.…

Phil Spector heeft ‘the wall of sound’ bedacht, Maar maandagavond om een uur of negen Is die bij Little Steven overstegen: De blazers bliezen er met windkracht acht. De ronkende recensie van de show: ‘Bevlogen entertainment van niveau.’…

Toch liep het zo dat ik bleef: ik wende eraan.…

Wij zijn geboren in een bange tijd, een tijd waarin de stormloop van het kwade, de mensen meesleurt langs zwarte paden, een duistere weg, die naar de afgrond leidt Wij, wij zijn zo machteloos en zwak, de wereld willen wij maken tot Eden, maar onze armen vergeten wij, zij worden door sterken met voeten getreden. Waar is dan het recht om te…

Voor en na-jaarstormen Ontwortelde afgeknapte bomen Watervloed ,stormvloed, Keerkring,vloedgolven, De koeien zijn reeds gemolken. Watervlakten in een jaarkeerkring Donkere dagen waar het licht wil uitbreken Het waterzonnetje zit te bleken Het lengen van dagen Het klokje dat tikt Tegendraads in een Tegen-wijzer-zin. On-gegrepen,mis-begrepen…

Als huisdier ben je vaak een lonely pet Waardoor je seksueel soms ernstig kwijnt Je libido wordt eeuwig aangelijnd Gelukkig komt er hulp op internet Daar kun je daten met een Deense Dog En sjansen met Steve Irwins pijlstaartrog…