Alle inzendingen over Dichterlijke expressie

begraaf me als dichter maar niet als mens de weg blijft open met het blauw in de ogen en het haar in de hens in een koud en vochtig kamertje kwam de leugen stand kom je jezelf tegen lang na de brand geen bundel of roem grootte tassen vol verhalen noch een huis en poen maar bevrijd van de poëtische zucht der doem…

het is laat dan denk je vraag niet want je bent moe je luistert naar muziek je hoort de regen het onweer de muziek die z'n gang gaat steeds verder weg steeds dichter bij sluit je je af opeens een gedachte schrijf je iets op een rechte lijn voor morgen op school neem ik je in mijn armen fluister je…

het was mijn eersteling met vaardige hand gehaald uit de moederschoot der letteren de conceptie gaf een overvloed aan dichterlijke genen legde meteen talenten bloot het groeide snel van woorden uit tot zinnen het vers is barensklaar volwassen al daarbinnen jij hebt het ingeluid de partus is gedaan mijn artistieke eersteling…

je kleedt je aan stift je lippen befietst straten legt de wereld vast ook hen die niets vermoeden of toch de kou kruipt dichter tot de batterij overlijdt de tocht huiswaarts aanvangt bij thuiskomst zie je hoe je mascara rondom je oog is uitgelopen en het rood op mijn tanden kleeft en mijn t-shirt binnenstebuiten aan heb zo'n dag…

nimmer zal ik jou meer vangen of in slaap sussen wellicht noch jouw tranen drogen zorgen strelen uit jouw gezicht gevangen in ‘n web vol leugens reilde ik op hoop jij op angst nooit zouden wij dichter geraken want jij bleek het aller bangst…

Het is alsof ik dichter bij Hans kom en bij de redacteur Hans Polak, de woorden trekken minzaam krom, worden stofvlinders uit een strak pak.…

pax intransibus aan het eind van de straat huist een oude dichter het nieuwe trouwen waar geest en lichaam samen worden gebracht ook in buurman's tuin na eindeloos grasmaaien modder en muggen een strijd voor de god van jezus christus bloem - jaren voor google voortijdige hiv mijn operazanger sterft uit en ingeteerd…

Dicht dichter dan bij mij wil jij komen als jij verschijnt in mijn dromen draag ik je op zinderende zonnestralen van de zee naar het zenit waar wij ineen vloeien tot het eind ons omlijnt jij en ik zijn een teken van een lijn waarvan de uiteinden in stralende oneindigheid samenkomen als een cirkel vol van dromen…

dichter dan ooit nadert zijn zang haar hart wat doet een oud mens met waterlanders zonder harnas hoe komt het dat diepe droefheid haar keel dichtschroeft en doet alsof smart geen traan waard is hoog in de lucht zingt de veldleeuwerik hoe troostrijk stromen droeve verlangens tranen zonder tuiten van een oud mens…

Dichters verdwijnen eens in het bos, of vertrekken met de noorderzon. Gedichten blijven eenzaam achter en zullen eigen wegen moeten gaan. Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen, of door kinderen toevallig worden gevonden.…

Jan Jacob Krediet van den Bos Dichter van de Jordaan 2021…

lieve schat van een hond te water gelaten met vastgebonden voorbenen waanzin ten top terstond roep ik alle dichters Nederland over de grens dit machteloze dier dierbaar te gedenken wat is dit voor een horror mens is er werkelijk een hondenparadijs kijk naar de witte wolken wens deze engelhond een pijnloze prachtige…

de dood ervaren is een mythe omdat niemand er ooit over heeft kunnen schrijven voor mij als dichter een enorm literair gemis zo blijft leven en dood vooralsnog omgeven met een mantel van mystiek een vorm van onbeschreven raadselachtigheid wellicht…

Wat als er nergens nomina bestonden Voor mensen, feiten en fictieve dingen Wat als wij daar niets voor bedenken konden Zou jij als dichter dan nog kunnen zingen? Irrationele ridiculiteit!…

destructief De leden vormen al een collectief Ruinerend elke spoor van progressie Hierin schuilt de grond van mijn omarming Een daad van liefde doodt het onbegrip Maakt hartstocht levendig op aller lip Hoge wisselwerking wordt ervaring Machteloos bezie ik onbegrepen psychen Zichzelf of in omgeving snijdend met een mes Het zoeken naar expressie…

De dichter antwoordde: ‘wat, beste man, is het dat ik jou op je ziekbed bieden kan?’…

En ik zucht want wou nou net iets knapperigs maar omringd door kanjers van kapers die ook happerig die turen met priemende kijkers misgunnend elkaar wie 't snelst en de eerste iets durven pikken zomaar nog dichter en dichter, wikken uit tas bikken, vlug slikken Ik voel me zo gierig als hen hun kwijnen en pijnen in hun schreeuw zijn mijn…

Hier kan de dichter niet slapen. zij danst en hij, hij moet mee dansen, al kan hij verdrinken, zal hij verdrinken. Een zwarte bij trekt langs van bloem tot bloem, laat hem horen dat de soms van mensen om hem heen doordringende tijd (die hem juist deed verdrinken) ook voorbij gaat.…

Had ik eens de rol van dichter nu een ambitieuze debutant ik word overmand met inspiratie en vraag je om een kans Geloof in iedere creatie luister naar de cadans vergeef mij dat ik me heb vergist Laat mij jou opnieuw beroeren want dat heb ik zo gemist.…

Op uitnodiging van de koning kwamen ze langs: armoedzaaiers, geluksvogels, betweters, dichters, huisvrouwen, vlinders van de Waarheid. En ze aten, dronken, zongen de woorden uit hun longen, praatten, lachten, zwegen, deden de ogen dicht, omdat ze deze niet geloofden.…

Dichter des Vaderlands zijt gij, vrij onverveerd: Bezing de geest van Pim, de heldenmoed van Geert Gedenk zijn overwinning op Kanaleneiland Berijm de babbelshows want Massawaan regeert!…

verdwaald is de dichter in zijn eigen woorden op doorreis in zijn zinnen in het gat van donkerte traag in maat van onvertrouwen in vreemde drang kunst gekweld in kruising van esthetica missend de elementen van zijn kunnen in scherpe scheiding van zijn schepping er valt niets meer te vullen in de gapende uitgestrektheid je schreef…

Dichters zijn kwallen. ------------------------------ uit: 'Wolkenjagen', 1997.…

. -------------------------------------------- Een ode aan deze dichter en vriend. Drie jaar geleden overleden 4 febr.…

met twaalven waren wij bevuilden het nest op verraden dagen die speels de opstand getuigden het verlies is nooit uit de lucht geweest kwam met elke ademtocht dichter zo ook de doden onder ons zij werden van alle franje bevrijd uitgekleed tot op het bot ecce homo wat wist hij op den duur in de verte een vaag vermoeden van…

De wind was stil geen blad bewoog liggend in de zon met dichte ogen Luisterend naar alle geluiden van verder dan weg dichter dan bij Het licht lijkt rose dan weer geel of groen donkerder als je knijpt lichter als bijna open Tijd bestaat niet meer als je alleen maar ligt zonder reden of haast alles lijkt volmaakt…

Blazen schrijversteksten hun laatste adem uit, verraad de kleur van inkt, waarin het neon de twijfel spuit, breekt alleen het ego in het zicht van elke morgen, vloeit het licht door polsgewricht, verstijfd in een literair gericht van achter ieder poëtisch aangezicht, in het zicht van dichterlijke associaties of het snel gekozen plagiaat…

De spreker de dichter zijn gedachten leert. En U U verlonkt fonkelende wijnen; U de uwe hij de zijne Als U gaat, de geur van het gesprek. Het glas dat naroodt en door kaarslicht over de toog vlekt. Ziet, Een stoel, die nonchalant naar achteren staat. De herinnering die u achterlaat. Dat is The Art of Memory…

In vrijheid brengt de journalist het nieuws in beelden en in woorden in vrijheid zaait de dichter ideeën over het nieuws als specialist in talige akkoorden de lezer oogst die taalrijkdom handelend in vrijheid want niemand schrijft hem voor om die ideeën te vermoorden je kunt ze in taal vatten door ze gevat te verwoorden voor vrijheid…

Liefste, kom in de plaggenhut mijn woekernest van plagiaat wat ik bedenk is altijd flut en wordt geboren uit hiaat smokkel vondsten, woorden, regels van het allerhoogste plan ik verkoop de ziel voor pegels van dichters in de twaalfde Dan mijn eigen naam is nooit gemaakt voor volk, vertier en vaderland daarom is ook dit rijm gekraakt uit…